Yokozuna (wrestler)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Yokozuna
Ilustracja
Yokozuna 4 października 1995 w Royal Albert Hall
Imię i nazwisko Rodney Agatupu Anoa'i
Data i miejsce urodzenia 2 października 1966
San Francisco
Data i miejsce śmierci 23 października 2000
Liverpool
Przyczyna śmierci obrzęk płuc
Miejsce
zamieszkania 		1985
Współmałżonek Monica Anoa'i
Dzieci Justin Anoa'i (syn)

Keilani Anoa'i (córka)

Rodzina Anoa'i
Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe 		Great Kokina,

Giant Kokina,
Kokina Anoai,
Kokina Maximus,
Kokina The Samoan,
Yokozuna[1]

Wzrost 193 cm[1]
Masa ciała 290 kg[1]
Zapowiadany z Kraina Wschodzącego Słońca[2]
Trenerzy Afa Anoaʻi Sr. i Sika Anoaʻi
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Yokozuna, właśc. Rodney Agatupu Anoa'i (ur. 2 października 1966 w San Francisco, zm. 23 października 2000 w Liverpoolu) – amerykański wrestler samoańskiego pochodzenia, wywodzący się z rodziny Anoa'i. Najlepiej znany był z występów w organizacji World Wrestling Federation, gdzie odgrywał postać masywnego (ważył ponad 250 kg) japońskiego zapaśnika sumo rangi yokozuna. Dwa razy posiadał mistrzostwo WWF World Heavyweight i został pośmiertnie wprowadzony do WWE Hall of Fame.

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Rodney Agatupu Anoa'i urodził się 2 października 1966 w San Francisco w Kalifornii[3]. Jego ojcem był Junior Anoa'i, a matką Leatumalo Lefao. Miał dwie rodzone siostry, Venus Anoa'i-Toia i Eleverę Anoa'i-Sanz, a także rodzonego brata, Joshuę Anoa'i[4].

Kariera wrestlerska[edytuj | edytuj kod]

Yokozuna w 1995

Jego trenerami byli Afa Anoaʻi Sr. i Sika Anoaʻi (tag team Wild Samoans). On sam trenował wrestlera o pseudonimie ringowym King Dabada.

Debiutował jako wrestler w 1985[1]. Zaczynał karierę w takich organizacjach jak amerykańskie American Wrestling Association (AWA) i Universal Wrestling Association (UWA), a także japońskie New Japan Pro-Wrestling (NJPW).

7 kwietnia 1991 razem ze swoimi kuzynami, Fatu i Samoan Savage, zdobył mistrzostwo trzyosobowych drużyn, UWA World Trios Championship. 31 maja mistrzowie przegrali tytuł w walce z grupą Los Villanos (Villano I, Villano IV i Villano V)[1].

W 1992 debiutował w organizacji World Wrestling Federation (WWF), gdzie przyjął pseudonim ringowy Yokozuna i odgrywał postać zawodnika sumo japońskiego pochodzenia w randze yokozuna. Jego managerem został Mr. Fuji, który czasem wbrew zasadom interweniował w walki swojego klienta. Przez większość swojego pobytu w WWF Yokozuna był heelem[2].

24 stycznia 1993 wziął udział w bitwie na Royal Rumble[1]. Wszedł na ring jako dwudziesty siódmy i wyeliminował kolejno Tatankę, Carlosa Colóna, Earthquake'a, Santanę, Jerry'ego Sagsa, Owena Harta i Boba Backlunda. W ringu pozostali tylko on i Randy Savage[5]. Savage powalił Yokozunę i próbował go przypiąć, zapominając, że w tego typu walkach przypięcia nie mają znaczenia. Yokozuna to wykorzystał i wyrzucił przeciwnika z ringu, tym samym wygrywając bitwę i prawo do walki o najwyższe mistrzostwo organizacji na najbliższej gali z serii WrestleMania[6]. 4 kwietnia, na gali WrestleMania IX, Yokozuna pokonał Breta Harta w walce o mistrzostwo WWF World Heavyweight. Po wygranej manager nowego mistrza, Mr. Fuji, wyzwał Hulka Hogana do walki o tytuł jeszcze na tej samej gali. Hogan przyjął wyzwanie, wygrał i rozpoczął swoje piąte panowanie mistrzowskie[7]. 13 czerwca na gali King of the Ring Yokozuna ponownie zmierzył się z Hoganem w walce o tytuł i tym razem wygrał i odzyskał mistrzostwo[1].

22 stycznia 1994 na gali Royal Rumble obronił swoje mistrzostwo pokonując The Undertakera. 20 marca na gali WrestleMania X bronił tytułu w dwóch różnych walkach. Obronił mistrzostwo pokonując Lexa Lugera, ale stracił je przegrywając z Bretem Hartem[1].

2 kwietnia 1995 na gali WrestleMania XI razem z Owenem Hartem pokonał tag team The Smoking Gunns (Bart Gunn i Billy Gunn) w walce o mistrzostwo drużynowe WWF World Tag Team[1]. Następnie Yokozuna wziął udział w turnieju King of the Ring. 5 czerwca w rundzie kwalifikacyjnej pokonał Lexa Lugera. 25 czerwca odpadł z turnieju pokonany w wyniku wyliczenia przez Savio Vegę w ćwierćfinale[1]. 25 września The Smoking Gunns (Bart Gunn i Billy Gunn) odzyskali mistrzostwo WWF World Tag Team, pokonując Owena Harta i Yokozunę w odcinku Raw[1].

21 stycznia 1996 wziął udział w Royal Rumble[1]. Wszedł na ring jako dziewiąty i wyeliminował kolejno Boba Backlunda, Mabela oraz jednego z członków The Headhunters, a potem sam został wyeliminowany jako jedenasty przez Shawna Michaelsa[8]. W tym samym roku wziął udział w turnieju King of the Ring. Odpadł już 27 maja w rundzie kwalifikacyjnej, w której został pokonany przez Owena Harta[1].

Inne media[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Rola
1991 L’homme au masque d'or Hawajczyk
1996 Miłość ma dwie twarze Zawodnik sumo w telewizji
1997 Aar Ya Paar Yokozuna
Źródło: IMDb[9]

Gry komputerowe[edytuj | edytuj kod]

Powstało siedem gier z serii WWF / WWE, w których pojawiła się grywalna postać przedstawiająca Yokozunę. Były to: WWF King Of The Ring (1993, NES, GB), WWF Rage In The Cage (1993, SCD), WWF RAW (1994, NES, SNES, Genesis, 32X, GB), WWF Royal Rumble (1993, NES, SNES), WWF WrestleMania: The Arcade Game (1995, NES, SNES, PS, Genesis, 32X, Saturn, PC), WWE Legends Of WrestleMania (2009, Xbox360, PS3) i WWE 2K14 (2013, Xbox360, PS3)[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty z Monicą Anoa'i[9]. Miał z nią dwójkę dzieci: córkę Keilani i syna Justina[10].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Zmarł 23 października 2000, w wieku 34 lat, w Liverpoolu[11]. Przyczyną jego śmierci był obrzęk płuc[1], wynikający z nadwagi[2]. W chwili śmierci ważył 260 kg[12].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Bracia Usos (na dole) wprowadzający do galerii sławy WWE Hall of Fame Yokozunę (na TitanTronie)

Został pochowany na cmentarzu Green Hills Memorial Park w Rancho Palos Verdes w Los Angeles[11].

Ku jego czci organizacja Westside Xtreme Wrestling we współpracy z rodziną Yokozuny zorganizowała dwie gale wrestlingu. 29 listopada 2001 miał miejsce WXW Yokozuna Tribute Show[13], a 1 października 2011 WXW The Yokozuna Memorial Show II[14].

31 marca 2012 został wprowadzony do galerii sławy WWE Hall of Fame przez braci Usos. Wyróżnienie przyjął w jego imieniu jego kuzyn i były partner tagteamowy, Rikishi[15].

Mistrzostwa i osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Yokozuna, Cagematch.net [dostęp 2018-05-27] (ang.).
  2. ↑ a b c Yokozuna, WWE [dostęp 2018-05-27] (ang.).
  3. ↑ Axel Saalbach, Yokozuna, Wrestlingdata [dostęp 2018-05-27] (ang.).
  4. ↑ Yokozuna, MyHeritage [dostęp 2018-06-01] (ang.).
  5. ↑ Yokozuna (spot No. 27) wins the Royal Rumble Match, WWE [dostęp 2018-06-01] (ang.).
  6. ↑ Gavin Jasper, The 30 Worst Royal Rumble Moments, Den of Geek, 21 stycznia 2017 [dostęp 2017-09-16] (ang.).
  7. ↑ Hulk Hogan, Online World of Wrestling [dostęp 2017-04-09] (ang.).
  8. ↑ Shawn Michaels (spot No. 18) wins the Royal Rumble Match, WWE [dostęp 2018-06-01] (ang.).
  9. ↑ a b Yokozuna, IMDb [dostęp 2018-05-31].
  10. ↑ Ryan Clark, Yokozuna Memorial Event Set, Waltman Note, Superstars - WrestlingInc.com, 23 czerwca 2011 [dostęp 2018-06-01] (ang.).
  11. ↑ a b Rodney Agatupu “Yokozuna” Anoai (1966-2000) -..., findagrave.com [dostęp 2018-06-01].
  12. ↑ Yokozuna, Online World of Wrestling [dostęp 2018-05-27] (ang.).
  13. ↑ Philip Kreikenbohm, WXW Yokozuna Tribute Show, Cagematch.net [dostęp 2018-06-01] (ang.).
  14. ↑ Philip Kreikenbohm, WXW The Yokozuna Memorial Show II, Cagematch.net [dostęp 2018-06-01] (ang.).
  15. ↑ WWE News: Complete WWE Hall of Fame ceremony recap - Flair wants to return to WWE, Edge closes HOF, former WWE & TNA stars acknowledged, PWTorch, 31 marca 2012 [dostęp 2018-06-01] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Yokozuna_(wrestler)&oldid=60819041”