John Hinckley Jr.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
John Warnock Hinckley Jr. (ur. 29 maja 1955 w Ardmore w Oklahomie) – amerykański zamachowiec, który 30 marca 1981 roku oddał sześć strzałów przed Hotelem Hilton w Waszyngtonie do ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Ronalda Reagana. Oprócz prezydenta obrażenia odnieśli również James Brady (w wyniku tego strzału w głowę Brady stał się inwalidą), policjant oraz agent Secret Service[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jego ojcem był zamożny biznesmen z branży naftowej. John Hinckley wychował się w dostatku w Dallas. W chwili zamachu nie posiadał stałego zajęcia, a w trakcie dochodzenia okazało się, że żył w specyficznym, nierealnym świecie. Często czytał powieść Buszujący w zbożu J.D. Salingera i w pewnym momencie chciał zmienić sobie imię i nazwisko na Holden Caulfield[2], jakie nosił główny bohater książki. Odbywał częste podróże po kraju. Pierwotnie Hinckley usiłował zamordować prezydenta Jimmy’ego Cartera. Podążył za nim, gdy 9 października 1980 prezydent odwiedził Nashville w stanie Tennessee, lecz na lotnisku wykryto w jego bagażu trzy sztuki broni ręcznej i magazynki z amunicją. Mimo to nie został aresztowany, ani nawet objęty obserwacją. Jedynymi konsekwencjami, które poniósł, były konfiskata broni i zapłacenie niewielkiej grzywny za złamanie prawa stanowego[3].
Zamachowiec tłumaczył, że próba zabójstwa Reagana miała na celu zwrócenie uwagi aktorki Jodie Foster, którą wielbił. Chciał dać w ten sposób publiczny wyraz swej miłości do niej. Po raz pierwszy zobaczył ją w filmie Taksówkarz, w którym grała kilkunastoletnią prostytutkę o imieniu Iris. Hinckley identyfikował się z Travisem Bickle (bohaterem filmu) i Markiem Chapmanem[4] (zabójcą Johna Lennona). Dwie godziny przed dokonaniem zamachu napisał list do Jodie Foster, który nie został wysłany, a znaleźli go później śledczy; było w nim napisane m.in. to, że dokonuje zamachu na Reagana, aby wywrzeć na niej wrażenie[5].
FBI oskarżyło Hinckleya o próbę zabójstwa głowy państwa i skierowało sprawę do sądu. Na procesie w 1982 ława przysięgłych, zgodnie z opinią biegłych, uznała go jednak za osobę niepoczytalną i skierowała do zamkniętego zakładu dla obłąkanych. Zdiagnozowano u niego depresję i zaburzenia osobowości[6]. Wyrok wywołał zdumienie u amerykańskiej opinii publicznej[3]. Hinckley przebywał w Szpitalu Psychiatrycznym św. Elżbiety. W wolnych chwilach pisał listy do amerykańskich przestępców – Teda Bundy’ego i Charlesa Millesa Mansona. Dostawał także listy od Lynette Fromme – niedoszłej zabójczyni Geralda Forda[4]. 10 września 2016 został zwolniony z opieki psychiatrycznej i zamieszkał u 90-letniej matki w Williamsburgu[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 30 lat temu Ronald Reagan został ranny – gazeta wyborcza.pl.
- ↑ Zmarł autor „Buszującego w zbożu”.
- ↑ a b Paul Elliott, Krwawa historia morderstw i zamachów politycznych, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2001, ISBN 83-11-09100-5, tłum. Grzegorz Siwek, s. 19.
- ↑ a b Zamachowcy – jak to z nimi bywało – prawica.net.
- ↑ Paul Elliott, Krwawa historia morderstw i zamachów politycznych, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2001, ISBN 83-11-09100-5, tłum. Grzegorz Siwek, s. 18.
- ↑ Próbował zabić prezydenta, wyjdzie na wolność – onet.pl.
- ↑ Zamachowiec czekał na to 35 lat. [dostęp 2017-01-15].