Josif Fadenhecht
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Minister sprawiedliwości | |
| Okres |
od 21 czerwca 1918 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Josif Maksimow Fadenhecht (bułg. Йосиф Максимов Фаденхехт; ur. 24 listopada 1873 w Erzurum, zm. 27 października 1953 w Sofii[1]) – bułgarski polityk i prawnik pochodzenia żydowskiego, minister sprawiedliwości (1918), deputowany do Zwyczajnego Zgromadzenia Narodowego 16. (1913), 17. (1914-1919), 19. (1920-1923), 21. (1923–1927) i 22. (1927-1931) kadencji[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Erzurum, w rodzinie sefardyjskich Żydów. Ojciec Josifa, Meir pracował w Erzurum jako lekarz wojskowy armii osmańskiej. Po przeniesieniu się rodziny Fadenhechtów do Sofii, młody Josif ukończył gimnazjum, a w 1892 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie w Lipsku, które w 1897 ukończył doktoratem[1]. Specjalizację odbywał na Uniwersytecie Bolońskim i Uniwersytecie Turyńskim, a po powrocie do kraju rozpoczął wykłady na uniwersytecie sofijskim. W latach 1903–1904 był dziekanem Wydziału Prawa US[2]. Pracował także jako adwokat w Sofii. Od lat 30. był członkiem Bułgarskiej Akademii Nauk.
Działalność polityczna
[edytuj | edytuj kod]W 1911 wstąpił do Partii Radykalno-Demokratycznej i reprezentował tę partię w Zgromadzeniu Narodowym[1]. W 1918 objął stanowisko ministra sprawiedliwości w gabinecie Aleksandra Malinowa, funkcję tę pełnił przez cztery miesiące. W 1920 powrócił do pracy naukowej na Wolnym Uniwersytecie w Sofii, zasiadał także w radzie miejskiej Sofii[1]. Po 1923 związał się z Porozumieniem Demokratycznym. W latach 1931–1939 pełnił funkcję przewodniczącego Związku Bułgarskich Prawników. Po przejęciu władzy przez komunistów występował jako obrońca w procesach politycznych[1]. Zmarł w 1953 w Sofii.
Był żonaty (żona Bonka z d. Simowa), miał dwoje dzieci.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 481. ISBN 978-954-430-603-8.
- ↑ Списък на деканите на Юридическия факултет. law.uni-sofia.bg. [dostęp 2021-01-09]. (bułg.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 481. ISBN 978-954-430-603-8.