Julian Siedlecki
 Julian Siedlecki (przed 1934) | |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 września 1939 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1939 |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Julian Siedlecki vel Seidel (ur. 7 sierpnia 1896 w Inowrocławiu, zm. 11 września 1939 pod Giecznem) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Julian Siedlecki, urodził się jako Julian Seidel w Inowrocławiu (Cesarstwo Niemieckie) 7 sierpnia 1896 roku. Wychowywało go wujostwo. Po wybuchu I wojny światowej został wcielony do armii niemieckiej. Brał udział w walkach na froncie zachodnim, m.in. w bitwie pod Verdun. Uciekł na stronę francuską, gdzie ukończył w 1919 roku szkołę oficerską. Zmienił nazwisko na „Siedlecki”[1][2]. Do Polski wrócił jako tłumacz francuskiej misji wojskowej.
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 49 pułku piechoty. 27 kwietnia 1920 dowodząc 7. kompanią jako strażą przednią pułku zajął Mohylów Podolski[3]. „W ręce żołnierzy 7-ej kompanii, porwanych dzielonością swego dowódcy, dostało się kilkudziesięciu jeńców, 1 działo, 4 karabiny maszynowe na taczankach, kilkadziesiąt koni, a w Mohylowie ponadto wiele materiału wojennego w postaci taboru kolejowego, pontonów, broni, amunicji i żywności”[4]. Został ranny w rękę. Odznaczono go Orderem Virtuti Militari oraz dwukrotnie Krzyżem Walecznych.
Po wojnie pozostał w wojsku jako oficer zawodowy. Kontynuował służbę w 49 pułku piechoty w Kołomyi[5][6][7][8]. 1 czerwca 1921 był przydzielony do 18 Dywizji Piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1707. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień kapitana ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 271. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W czerwcu 1927 został przydzielony z macierzystego pułku do Kadry Marynarki Wojennej w Świeciu[10]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony z 49 pp do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku w Kadrze MW[11][12]. W marcu 1930 został przeniesiony do 70 pułku piechoty w Pleszewie[13][14]. W Rembertowie ukończył kurs dla wyższych oficerów. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 49. lokatą w korpusie oficerów piechoty[15]. W marcu 1939 nadal pełnił służbę w 70 pp na stanowisku dowódcy I batalionu[16]. Na czele tego batalionu walczył w kampanii wrześniowej. Poległ 11 września 1939 podczas natarcia na las pod Giecznem. Został pochowany 13 września 1939 roku przy kościele w Strzegocinie[1].
W 1924 roku ożenił się z Marią Kowalską, z którą miał dwóch synów: Jana oraz Bronisława[1].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari – 17 maja 1921[17][15][18]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[15]
- francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny[19][20]
Konotacje w kulturze[edytuj | edytuj kod]
Historyk emigracyjny Tomasz Piesakowski, wydając w drugim obiegu w 1989 roku swą książkę Losy Polaków w ZSRR w latach 1939–1986, wybrał jako pseudonim imię i nazwisko Julian Siedlecki[21].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kaczmarek 2009 ↓, s. 13.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-05]..
- ↑ Fuglewicz 1929 ↓, s. 8.
- ↑ Fuglewicz 1929 ↓, s. 9.
- ↑ a b Spis oficerów 1921 ↓, s. 161.
- ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 101.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 263, 436.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 242, 379.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 129.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927. Dodatek Nr 1, s. 8.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 139, 219.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 106.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 61, 598.
- ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 26.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 630.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 maja 1921, s. 996.
- ↑ Fuglewicz 1929 ↓, s. 38.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 139.
- ↑ Kaczmarek 2009 ↓, s. 13, w artykule błędnie zidentyfikowany jako Krzyż Wojenny, natomiast na zamieszczonej fotografii widoczny Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny.
- ↑ Julian Siedlecki: Losy Polaków w ZSRR w latach 1939-1986. Edward Raczyński (przedm.). Wrocław: Agencja Wydawnicza Solidarności Walczącej, 1989. OCLC 316611758. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jan Fuglewicz: Zarys historji wojennej 49-go Pułku Piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Marek Kaczmarek. Wspomnienie o majorze Siedleckim. „Życie Pleszewa”. 27 (78), 2009-07-03. Pleszew. (pol.).
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ludzie urodzeni w Inowrocławiu
- Ludzie związani z Pleszewem
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie 49 Huculskiego Pułku Strzelców
- Oficerowie 70 Pułku Piechoty (II RP)
- Polacy odznaczeni Medalem Pamiątkowym Wielkiej Wojny
- Polacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej
- Polegli w kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy bitwy nad Bzurą (1939)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1939
- Żołnierze Armii Polskiej we Francji 1917–1919