Józef Buszko
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 września 1925 |
Data i miejsce śmierci |
22 października 2003 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia najnowsza Polski i powszechna[1] | |
Alma Mater |
Uniwersytet Jagielloński |
Profesura |
1974 |
Nauczyciel akademicki | |
Dyrektor | |
Instytut |
Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Okres spraw. |
1978–1981 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Józef Buszko (ur. 2 września 1925 w Dębicy[2], zm. 22 października 2003[2] w Krakowie) – polski historyk, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego (w latach 1978–1981 dyrektor Instytutu Historii).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Podczas okupacji pracował jako robotnik w Dębicy[2]. Uczęszczał na tajne komplety i w 1944 zdał maturę[2]. Studia historyczne odbył w latach 1945-1948 na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także ukończył (w 1949) Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ[2]. Od 1949 roku był pracownikiem tejże uczelni[3]. Doktorat, obroniony w 1949 roku, pisał pod kierunkiem Kazimierza Piwarskiego[4].
Tytuł docenta uzyskał w 1955, a profesorem nadzwyczajnym mianowano go w 1966 roku[4]. W 1974 roku został profesorem zwyczajnym[4][5]. Od 1961 aż do emerytury (w 1995) kierował Zakładem Najnowszej Historii Polski[4]. Wykładał także w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie[1][3] oraz w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej[1].
Specjalizował w dziejach Polski nowożytnej i nowoczesnej[1][3]. Był także autorem publikacji na temat dziejów Krakowa i UJ[4]. Sprawował długoletnie członkostwo w Komitecie Redakcyjnym kwartalnika KC PZPR „Z Pola Walki”, w którym publikowano artykuły na temat historii polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego i komunistycznego. Od lat 60. kierował też redakcją „Studiów Historycznych”[4]. Był przewodniczącym Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Krakowie. Na UJ sprawował funkcje prorektora i dyrektora Instytutu Historii[4].
Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Krzeszowicach[6].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Historia Polski 1864–1948, Warszawa 1978 (kolejne wydania: II – 1979, III – 1980, IV – 1982, V – 1983, VI – 1984, VII – 1984, VIII – 1984, IX – 1985, X – 1986, XI – 1987, XII – 1988, XIII – 1989)[3].
- Ruch socjalistyczny w Krakowie 1890–1914 na tle ruchu robotniczego w zachodniej Galicji, Kraków 1961[3].
- Sejmowa reforma wyborcza w Galicji 1905–1914[3].
- Oblicze społeczno-polityczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w dobie autonomii galicyjskiej 1869–1914[3].
- Galicja 1859–1914, Polski Piemont?, Warszawa 1989.
- Od niewoli do niepodległości: (1864–1918), Kraków 2000. (Podręcznik w ramach serii: Wielka Historia Polski wydawnictwa Forga, t. 8).
- Austria-Polska. 1000 lat kontaktów (wyd. polsko-niemieckie) – współautor Walter Leitsch.
- Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996.
- Galicja i jej dziedzictwo (współautor Włodzimierz Bonusiak).
- Uroczystości kazimierzowskie na Wawelu w roku 1869, Kraków 1970.
- Oświęcim – hitlerowski obóz masowej zagłady, Warszawa 1984. (II wyd.: Oświęcim: hitlerowski obóz masowej zagłady, Warszawa 1987).
- Józef Piłsudski w Krakowie: 1896–1935, Kraków 1990.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (1956)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
- Medal Rodła (1990)
- Złota Odznaka za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa (1972)
- Złota Odznaka za Zasługi dla Zakopanego (1980)
- Medal Pamiątkowy XXX-lecia Wymiaru Sprawiedliwości (1974)
- Medal 50-lecia Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (1995)[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Józef Buszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-11-15] .
- ↑ a b c d e Fortuna 2005 ↓, s. 276.
- ↑ a b c d e f g Józef Buszko , Historia Polski 1864–1948, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1978, ISBN 83-01-08840-0 .
- ↑ a b c d e f g Fortuna 2005 ↓, s. 277.
- ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 63.
- ↑ Fortuna 2005 ↓, s. 278.
- ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 64.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 149
- Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.): Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006. ISBN 83-7271-395-2.
- Irena Paczyńska (red.), Studia z historii Polski XIX i XX wieku ofiarowane Profesorowi Józefowi Buszce w pięćdziesięciolecie doktoratu
- Marian Fortuna , Pamięci prof. dra hab. Józefa Buszki (2 IX 1925 - 22 X 2003), „Annales Academiae Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historica” (4), 2005, s. 276-278 .
- Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Członkowie Marksistowskiego Zrzeszenia Historyków
- Ludzie związani z Dębicą
- Odznaczeni Medalem Rodła
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Polscy historycy ruchu robotniczego
- Urodzeni w 1925
- Wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Wykładowcy Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
- Zmarli w 2003
- Ludzie urodzeni w Dębicy