Przejdź do zawartości

Język sarikoli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
塔吉克语
tujik ziv
Obszar

Chiny

Liczba mówiących

16 tys. (2000)

Pismo/alfabet

brak oficjalnego pisma, opcjonalnie zapis fonetyczny IPA lub pismo chińskie bądź arabskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-2 ira
ISO 639-3 srh
IETF srh
Glottolog sari1246
Ethnologue srh
SIL srh
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sarikoli (sarikolski, sarykoli, sarykolski, salikurski, tadżik, tadżiki, tadżycki)język pamirski używany w rejonie południowo-zachodnim Sinciang w Chinach, w dolinie Sarikolu przez ismailitów. Jest stosowany i nauczany w szkołach podstawowych.

Według danych z 2000 roku posługuje się nim 16 tys. osób[1]. Przez miejscową ludność nazywany jest językiem tadżyckim.

Nie jest tożsamy z wariantem perskiego również określanym jako „język tadżycki[1].

Nie wykształcił piśmiennictwa. W edukacji wykorzystywany jest język ujgurski[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sarikoli, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Kamoludin Abdullaev, Shahram Akbarzaheh, Historical Dictionary of Tajikistan, Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 318, ISBN 978-0-8108-6061-2, ISBN 978-0-8108-7379-7 [dostęp 2023-09-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]