Przejdź do zawartości

Kanellowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanellowate
Ilustracja
Canella winterana
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

kanellowce

Rodzina

kanellowate

Nazwa systematyczna
Canellaceae Mart.
Nov. Gen. Sp. Pl. 3: 168, 170. Sep 1832
Warburgia salutaris

Kanellowate, korzybielowcowate (Canellaceae Cronquist) – rodzina z rzędu kanellowców, obejmująca w zależności od ujęcia 5[3]–6[4] rodzajów z 17–21 gatunkami[3][4]. Rośliny te występują w strefie tropikalnej i subtropikalnej obu kontynentów amerykańskich i we wschodniej Afryce wraz z Madagaskarem[2][4].

Nazwa rodziny pochodzi od zdrobniałej formy greckiego słowa καννα (kanna) znaczącego „trzcina cukrowa”. Nadana została rodzinie z powodu nazywania w Ameryce Środkowej kory kannelowej hiszpańskim słowem canelo[4].

Znaczenie ekonomiczne ma korzybiel biały Canella winterana dostarczający „białego cynamonu” (kory kannelowej)[5]. Jest on używany jako przyprawa i stymulant, do aromatyzowania tytoniu, także jako trucizna na ryby. Także drewno korzybiela jest cenionym surowcem (zwane Bahama whitewood)[4]. Wartościowego drewna dostarcza także afrykański gatunek Warburgia stuhlmanii[5]. Ze względu z kolei na duży popyt w Indiach na wonne drewno madagaskarskiego endemituCinnamosma fragrans, roślina ta jest silnie zagrożona[4]. Jako przyprawę na Antylach wykorzystuje się także korę Cinnamodendron corticosum. W Afryce przyprawą są liście Warburgia ugandense, podczas gdy żywica z tego gatunku wykorzystywana jest do ochrony drewna[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Canella winterana
Pokrój
Zwykle drzewa, rzadziej krzewy[4]. W nagich pędach[3], w miękiszu, obecne są komórki wydzielnicze zawierające olejki[5][3].
Liście
Ustawione spiralnie, pojedyncze i całobrzegie, bez przylistków[4]. Blaszka skórzasta, zwykle z prześwitującymi komórkami gruczołowatymi zawierającymi olejki[6], stąd liście aromatyczne[4].
Kwiaty
Drobne, zebrane w baldachogrona[5] i wierzchotki[6] wyrastające w kątach liści, tylko w rodzaju Canella – szczytowo[5], rzadko kwiaty pojedyncze[6]. Kwiaty są obupłciowe i promieniste[4]. Oś kwiatowa jest skrócona, okrywa zróżnicowana na mięsisty kielich i koronę. Kielich trójdziałkowy, korona z kilku okółków (do czterech), w każdym okółku 3 lub 5 listków okwiatu[5]. Płatki są wolne, tylko u Cinnamosma zrastają się[4]. Pręciki w liczbie 6–12 zrośnięte są w rurkę[4][6]. Słupek powstaje z 2–6 zrośniętych owocolistków[5]. Zalążnia jest jednokomorowa, górna, zwieńczona grubą i krótką szyjką słupka, na szczycie z dwu- lub sześciodzielnym znamieniem[4]. Zalążki zgięte (kampylotropowe) w liczbie 2–20 na ściennych łożyskach[6].
Owoce
Jagody[4][6] zawierające pojedyncze (1–2) nasiona[6]. Nasiona czarne[6], czasem z osnówką[3], z bogatym w lipidy bielmem[5][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina jest spokrewniona z winterowatymi Winteraceae i jest to potwierdzone analizami molekularnymi. Wcześniej na taką relację wskazywała też wspólna i charakterystyczna budowa łupiny nasiennej. Problemy z klasyfikacją tych roślin sprawiały jednak pewne anatomiczne podobieństwa do rodziny muszkatołowcowatych Myristicaceae[4].

Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)

Jedna z dwóch rodzin (obok winterowatych) w rzędzie kanellowców w obrębie kladu magnoliowych – jednej z najstarszych linii rozwojowych okrytonasiennych[2].


amborellowce Amborellales




grzybieniowce Nymphaeales




Austrobaileyales





zieleńcowce Chloranthales





kanellowce

winterowate Winteraceae



kanellowate Canellaceae




pieprzowce Piperales





wawrzynowce Laurales



magnoliowce Magnoliales








klad jednoliściennych




rogatkowce Ceratophyllales



klad dwuliściennych właściwych eudicots








Podział na rodzaje[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  2. a b c Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  3. a b c d e f David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 158, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 95. ISBN 978-1-842466346.
  5. a b c d e f g h Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe. Warszawa: Muza SA, 1998. ISBN 83-7079-778-4.
  6. a b c d e f g h i Armen Takhtajan: Flowering Plants. Springer, s. 31. ISBN 978-1-4020-9608-2.
  7. Vascular Plant Families and Genera. Royal Botanic Gardens Kew. [dostęp 2009-05-30]. (ang.).