Karnice (powiat średzki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karnice
wieś
Ilustracja
Pałac z drugiej połowy XVIII w., przebudowany w 1875 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

średzki

Gmina

Udanin

Liczba ludności (III 2011)

161[2]

Strefa numeracyjna

76

Kod pocztowy

55-340[3]

SIMC

0367887

Położenie na mapie gminy Udanin
Mapa konturowa gminy Udanin, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Karnice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Karnice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Karnice”
Położenie na mapie powiatu średzkiego
Mapa konturowa powiatu średzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Karnice”
Ziemia51°05′54″N 16°28′44″E/51,098333 16,478889[1]

Karnicewieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa legnickiego.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W dokumencie z 1217 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Carnici”[4]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:

  • zespół pałacowy:
    • pałac, z drugiej połowy XVIII w., przebudowany w 1875 r.
    • park, z drugiej połowy XIX w.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 50688
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 429 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Grünhagen 1866 ↓, s. 98.
  5. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 157. [dostęp 2012-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]