Damianowo
Na mapach: 
51°03′12″N 16°21′47″E/51,053333 16,363056
51°03′12″N 16°21′47″E/51,053333 16,363056| wieś | |
.jpg) Stary, nieistniejący od dawna cmentarz położony na skraju wsi. Przy wejściu ruina kaplicy. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
336[2] |
| Strefa numeracyjna |
76 |
| Kod pocztowy |
55-340[3] |
| SIMC |
0367806 |
Położenie na mapie gminy Udanin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
| 51°03′12″N 16°21′47″E/51,053333 16,363056[1]
| |
Damianowo – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Przed 1945 r. w powiecie strzegomskim.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
W kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Damiani villa czyli Wieś Damiana[4][5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:
- kościół pw. św. Michała Archanioła, wzmiankowany w 1318 r. - XIV w., obecny gotycki wzniesiono około 1500 r., powiększony o zakrystię i przebudowany w drugiej połowie XVII w., restaurowany w XIX w., orientowany, murowany, jednonawowy, z węższym prezbiterium nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym wspartym na dekoracyjnych konsolach. We wnętrzu barokowy ołtarz oraz szereg płyt nagrobnych z XVI-XVIII w. Mury wzniesione z łupków kamiennych, w latach 90. XX wieku wzmocnione (skręcone) śrubami z powodu powiększających się spękań. W ostatnich latach remontowany
- cmentarz przykościelny
- cmentarz parafialny, z 1888 r.
- zespół dworski:
- dwór, obecnie ruina, z XVIII w. wznosił się na górce, jeszcze za czasów Damianowa Wielkiego
- owczarnia, obecnie obora, z 1823 r.
- park krajobrazowy, z początku XIX w.
- zadrzewienie dębowe, okalające teren dawnych łąk dworskich, z drugiej połowy XVIII w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21350
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 206 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. dokumentyslaska.pl. [dostęp 2012-10-24].
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis, Breslau 1889.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 157. [dostęp 2012-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
