Ujazd Górny
Na mapach: 
51°05′03″N 16°30′02″E/51,084167 16,500556
51°05′03″N 16°30′02″E/51,084167 16,500556| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
596[2] |
| Strefa numeracyjna |
76 |
| Kod pocztowy |
55-340[3] |
| SIMC |
0368020 |
Położenie na mapie gminy Udanin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
| 51°05′03″N 16°30′02″E/51,084167 16,500556[1]
| |
| Strona internetowa | |
Ujazd Górny (niem. Ober Mois) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Udanin.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość została wymieniona w zlatynizowanej, staropolskiej formie Uiasd w łacińskim dokumencie wydanym 10 sierpnia 1201 roku przez kancelarię papieża Innocentego III wydanym w Segni[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- kościół parafialny pw. św. Marcina, z początku XIII wieku, rozbudowany w 1857 roku - XIX wieku, 1963 r.;
- cmentarz przykościelny.
Przemysł spożywczy[edytuj | edytuj kod]
Istnieje tu Młyn Ujazd Górny, produkujący Mąki Bolesławieckie, wchodzący w skład Dolnośląskie Młyny S.A. Znajduje się tu także siedziba zarządu tej firmy.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142607
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1324 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Grünhagen 1866 ↓, s. 58.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 158. [dostęp 2012-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Colmar Grünhagen, Regesten zur Schlesischen Geschichte, Breslau: Josef Max & KOMP., 1866 (niem.).
