Katastrofa lotu United Airlines 175

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotu United Airlines 175
Ilustracja
Trasa lotu UA175 z Bostonu do Nowego Jorku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejsce

Wieża Południowa World Trade Center

Data

11 września 2001

Godzina

9:03 czasu lokalnego
15:03 czasu polskiego

Rodzaj

zderzenie z budynkiem

Przyczyna

porwanie, atak samobójczy

Ofiary

ok. 960-1060 osób
(w tym ok. 900-1000[1] na ziemi)

Ocaleni

0 osób

Statek powietrzny
Typ

Boeing 767-200

Użytkownik

United Airlines

Numer

N612UA

Start

Stany Zjednoczone Boston

Cel lotu

Stany Zjednoczone Los Angeles

Numer lotu

UAL175

Pasażerowie

56 osób (w tym 5 porywaczy)

Załoga

9 osób

Ofiary

65 osób (w tym 5 porywaczy)

Ocaleni

0

Położenie na mapie Manhattanu
Mapa konturowa Manhattanu, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie stanu Nowy Jork
Mapa konturowa stanu Nowy Jork, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Nowego Jorku
Mapa konturowa Nowego Jorku, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia40°42′38,81″N 74°00′47,30″W/40,710781 -74,013139

United Airlines Lot 175 (ang. United Airlines Flight 175) – rozkładowy rejs linii United Airlines z Bostonu do Los Angeles, który 11 września 2001 roku został porwany przez pięciu terrorystów z Al-Kaidy i rozbity o Wieżę Południową World Trade Center.

Pod względem łącznej liczby ofiar jest to druga największa katastrofa lotnicza w historii - wyżej znajduje się tylko lot 11 American Airlines, który został rozbity o Wieżę Północną.

Statek powietrzny[edytuj | edytuj kod]

Boeing 767-200 N612UA, który 11 września obsługiwał lot 175, na lotnisku w San Francisco w 1999 roku
Lista pasażerów i porywaczy, oraz ich miejsca samolocie

Samolotem obsługującym lot UA175 11 września 2001 był Boeing 767-200 linii lotniczych United Airlines o znakach rejestracyjnych N612UA, którego pierwszy lot miał miejsce 27 stycznia 1983 roku. Nalot samolotu wynosił 66647 godzin[2], mógł zabrać na pokład 168 pasażerów (10 miejsc w pierwszej klasie, 32 miejsc w klasie biznes oraz 126 miejsc w klasie ekonomicznej)[3].

Pasażerowie i załoga[edytuj | edytuj kod]

Na pokładzie samolotu znajdowało się 65 osób: 56 pasażerów (w tym pięcioro porywaczy) i 9 członków załogi; w pierwszej klasie podróżowało 9 osób, w klasie biznes 11 osób, zaś w klasie ekonomicznej 36 osób. Łącznie liczba zajętych miejsc była równa 1/3 pojemności samolotu, znacznie poniżej typowej liczby pasażerów równej 49 proc. pojemności samolotu. Kapitanem był Victor Saracini, zaś II pilotem Michael Horrocks[4]. Wśród pasażerów znaleźli się m.in. byli hokeiści Mark Bavis(inne języki) i Garnet Bailey(inne języki)[5].

Grupa porywaczy przydzielona do lotu 175 składała się z pięciu osób. Dowódcą grupy oraz pilotem był Marwan al-Shehhi, zaś porywaczami siłowymi byli Fayez Banihammad, bracia Hamza i Ahmed al-Ghamdi, oraz Mohand al-Shehri[6].

Lot[edytuj | edytuj kod]

Załadunek i start z Bostonu[edytuj | edytuj kod]

Załadunek pasażerów na pokład lotu 175 rozpoczął się około 7:20. O 7:23 na pokład weszli Fayez Banihammad i Mohand al-Shehri, zajmując miejsca 2A i 2B w pierwszej klasie. Między 7:27 a 7:28 miejsca w klasie biznes zajęli Marwan al-Shehhi (6C), Ahmed al-Ghamdi (9D) oraz Hamza al-Ghamdi (9C)[7].

Samolot wypchnięto z miejsca postojowego C19 przy Terminalu C o godzinie 7:58, dwie minuty przed rozkładowym czasem wylotu. Start z lotniska w Bostonie nastąpił o 8:14[8]. Podczas wznoszenia piloci usłyszeli przez radio "podejrzaną transmisję", w której według załogi lotu 175 miały paść słowa "zostańcie wszyscy na miejscach" - jej autorem był Muhammad Atta, pilot-porywacz lotu 11 American Airlines. O fakcie poinformowali kontrolę ruchu lotniczego w Nowym Jorku o godz. 8:41. Był to jednocześnie ostatni kontakt kontroli ruchu lotniczego z samolotem[9].

Porwanie[edytuj | edytuj kod]

Między 8:42 a 8:46 porywacze zaatakowali załogę i pasażerów samolotu. Fayez Banihammad i Mohand al-Shehri dostali się do kokpitu i zamordowali pilotów, umożliwiając al-Shehhiemu przejęcie sterów, natomiast bracia al-Ghamdi wypędzili pasażerów do tyłu samolotu, grożąc, że wysadzą samolot bombą. Zaatakowani zostali również inni członkowie załogi z przodu samolotu[10].

O 8:46, kilka sekund po rozbiciu lotu 11 o Wieżę Północną World Trade Center w Nowym Jorku, kod transpondera lotu 175 zmienił się dwukrotnie. Kontroler lotu David Bottiglia zauważył nietypowe zachowanie samolotu o 8:51, gdy ten zboczył z kursu. Nakazał załodze o zmianę kodu transpondera, jednak nie otrzymał odpowiedzi. W ciągu następnych minut próbował nawiązać kontakt z samolotem, jednak ten nie odpowiadał i kierował się w dalszym ciągu na południowy zachód, po chwili skręcając jednak na północny wschód, w kierunku Nowego Jorku[11][12].

Kilka minut po porwaniu, część pasażerów i załogi pokładowej nawiązała kontakt ze swoimi rodzinami lub obsługą naziemną United Airlines przy pomocy telefonów pokładowych, informując o wydarzeniach na pokładzie[13]. W wyniku jednego z nich pracownik United Airlines z San Francisco próbował skontaktować się z załogą za pomocą systemu ACARS, jednak nie otrzymał odpowiedzi[14].

Katastrofa[edytuj | edytuj kod]

Ostatnie chwile lotu 175 przed rozbiciem się o Wieżę Południową World Trade Center

O godz. 8:58, gdy lot 175 znajdował się nad New Jersey, al-Shehhi wyrównał lot na poziomie 28 500 ft (8686,8 m), wprowadził Boeinga 767 w lot nurkowy. Trwał on do końca lotu, tj. przez 5 minut i 4 sekundy[15]. W ostatnich sekundach lotu al-Shehhi przechylił samolot w lewo[16].

Lot 175 wleciał w Wieżę Południową World Trade Center z prędkością ok. 430 wezłów (796,36 km/h) o godz. 9:03[17], uderzając w piętra od 77 do 85, zabijając wszystkich obecnych na pokładzie oraz setki osób obecnych na wymienionych piętrach Wieży Południowej[18][19]. Doszło do całkowitego zniszczenia samolotu, a następnie eksplozji ok. 34 tys. litrów paliwa lotniczego, które znajdowały się w jego zbiornikach[20]. Atak został przeprowadzony na oczach tysięcy nowojorczyków i milionów widzów na całym świecie, którzy obserwowali płonącą od 17 minut Wieżę Północną[21]. Stało się jasne, że w Nowym Jorku nie doszło do wypadku, tylko do ataku terrorystycznego[22].

Ponieważ al-Shehhi wleciał samolotem we wschodnią część Południowej Wieży, zniszczenia w jej przypadku były inne niż w Wieży Północnej. Najważniejszą różnicą było utrzymanie drożności jednej klatki schodowej, która znajdowała się w północno-zachodnim narożniku Południowej Wieży[23]. Pozwoliło to na ucieczkę kilkunastu osobom znajdującym się w strefie uderzenia lub powyżej niej. Jednym z ocalałych ze strefy uderzenia był Stanley Praimnath(inne języki), który znajdował się na 81 piętrze i widział jak samolot leci w jego kierunku[20].

Uderzenie przeprowadzone przez al-Shehhiego spowodowało również, że ciężar budynku nie rozkładał się równomiernie jak w przypadku Wieży Północnej - wschodnia, uszkodzona część wieżowca była bardziej obciążona od zachodniej. W połączeniu z pożarem, który doprowadził do dalszego osłabienia struktury budynku[24], Wieża Południowa zawaliła się o 9:58:59, niecałe 56 minut po uderzeniu lotu 175[23]. Łącznie w wyniku rozbicia lotu 175 o wieżowiec i jego zawalenia się zginęło ok. 900-1000 osób na ziemi[25].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASN Aircraft accident Boeing 767-222 N612UA New York, NY, aviation-safety.net [dostęp 2023-09-07].
  2. ASN Aircraft accident Boeing 767-222 N612UA New York, NY, aviation-safety.net [dostęp 2023-09-07].
  3. N612UA United Airlines Boeing 767-222, www.planespotters.net, 12 czerwca 2021 [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  4. Staff Report, August 26, 2004, s. 18–19 (ang.).
  5. NHL.com - Kings' Sept. 11 victims get day with Cup, NHL.com [dostęp 2023-09-07] (ang.).
  6. Staff Report, August 26, 2004, s. 17 (ang.).
  7. Staff Report, August 26, 2004, s. 18 (ang.).
  8. Staff Report, August 26, 2004, s. 19 (ang.).
  9. Staff Report, August 26, 2004, s. 20 (ang.).
  10. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, Final Report of the 9/11 Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, 22 lipca 2004, s. 7–8 (ang.).
  11. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, Final Report of the 9/11 Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, 22 lipca 2004, s. 7–8 (ang.).
  12. Staff Report, August 26, 2004, s. 20 (ang.).
  13. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, Final Report of the 9/11 Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, 22 lipca 2004, s. 7–8 (ang.).
  14. Staff Report, August 26, 2004, s. 21 (ang.).
  15. National Transportaion Safety Board, Flight Path Study - United Airlines Flight 175, s. 1-2 [zarchiwizowane z adresu 2012-09-21] (ang.).
  16. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, Final Report of the 9/11 Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, 22 lipca 2004, s. 293 (ang.).
  17. National Transportation Safety Board, Radar Data Impact Speed Study, 22 lipca 2004, s. 1–2 (ang.).
  18. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, Final Report of the 9/11 Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, 22 lipca 2004, s. 293 (ang.).
  19. Staff Report, August 26, 2004, s. 24 (ang.).
  20. a b Jim Dwyer i inni, 102 MINUTES: Last Words at the Trade Center; Fighting to Live as the Towers Die [zarchiwizowane z adresu 2009-09-14] (ang.).
  21. TV ratings: September 11 | Media | MediaGuardian, web.archive.org, 25 sierpnia 2013 [dostęp 2023-09-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-08-25].
  22. 9:03 a.m.: The 9/11 moment when many grasped a new reality, web.archive.org, 30 listopada 2022 [dostęp 2023-09-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-30].
  23. a b National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, Final Report of the 9/11 Commission on Terrorist Attacks Upon the United States, 22 lipca 2004, s. 305–306 (ang.).
  24. A NATION CHALLENGED: THE TRADE CENTER CRASHES; First Tower to Fall Was Hit At Higher Speed, Study Finds - The New York Times, web.archive.org, 16 października 2022 [dostęp 2023-09-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-16].
  25. ASN Aircraft accident Boeing 767-222 N612UA New York, NY, aviation-safety.net [dostęp 2023-09-07].