Kazimierz Cwynar
| Imię i nazwisko |
Kazimierz Janusz[a] Cwynar |
|---|---|
| Pseudonim |
Grizzly |
| Data urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Powiązania |
Nurt |
| Zespoły | |
| Wamity Apopeldoki eRBe Awers Nurt Romuald i Roman Freedom Katja und Roman Test Grupa T 2 plus 1 Porter Band Pańcza Tantra Stalowy Bagaż Tabu Poerox Sunny Band Top Selection Ted und Die Fremden | |
Kazimierz Janusz[a] Cwynar, ps. Grizzly (ur. 4 marca 1948 we Wrocławiu) – polski gitarzysta basowy, wokalista, multiinstrumentalista. W Nurcie, Katji und Romanie, Teście, Grupie T[1], 2 plus 1, Porter Bandzie, Pańczy Tantrze i Stalowym Bagażu współpracował z Aleksandrem Mrożkiem.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Z wykształcenia technik-mechanik. Jest muzycznym samoukiem. Debiutował w szkolnym zespole Wamity (1965-1967). Od jesieni 1967 roku członek zespołu Apopeldoki (zreformowane Nastolatki). Kolejne grupy w których grał pod koniec lat 60. XX w. to rhythm and bluesowe eRBe (1967-1969) i Awers (1969-1970). Od listopada 1970 roku do września 1974 roku był basistą grupy Nurt z którą nagrał[2] jej debiutancki album pt. Nurt (wyd. 1973) i zarejestrował nagrania radiowe[3]. W międzyczasie grywał w zespole Romuald i Roman z którym wystąpił w filmie Trąd (1971)[4][5] oraz z formacją Freedom pod wodzą Ryszarda „Gwalberta” Miśka. Po epizodzie z Katją und Romanem współpracował z Testem (1975-1976) i Grupą T (1977-1979), której liderem był Jerzy Krzemiński[1]. Pod koniec dekady koncertował z 2 plus 1 i rozpoczął współpracę z Johnem Porterem w zespole Porter Band (1979-1980). Równolegle grał na tabli i bajanie w zespole Pańcza Tantra, który wykonywał improwizowaną muzykę etniczną, opartą na rytmice hinduskiej i skalach indyjskich[6]. Po rozstaniu z Porter Bandem na początku lat 80. XX wieku grał w zespole Stalowy Bagaż (1981-1983), który przez krótki okres towarzyszył Izabeli Trojanowskiej i rozpoczął samodzielną działalność. Po rozpadzie formacji muzyk związał się z zespołami Tabu (1983-1984)[1] i Poerox (1984). W 1984 roku wyjechał do Niemiec i skupił się na pracy w grupach występujących zarobkowo w zagranicznych lokalach. Był członkiem zespołów Sunny Band (1984-1990), Top Selection (1992-1998) i Ted und Die Fremden (1999-2009) – nagrał z nimi trzy płyty. Na początku 2001 roku wziął udział w reaktywacji legendarnej wrocławskiej formacji Romuald i Roman oraz w reaktywacjach grupy Nurt (w 2000 i 2006 roku). Przez wiele lat mieszkał w Düsseldorfie[7], lecz od 2009 roku ponownie mieszka we Wrocławiu, gdzie od 16 grudnia tegoż roku, wraz z żoną Anetą prowadzi ośrodek jeździecki pod nazwą „Stajnia Szafir”[8][9].
Dyskografia[edytuj | edytuj kod]
Nurt[edytuj | edytuj kod]
- Nurt (LP, 1973)
- The Complete Radio Sessions 1972/1974 (CD, 2013)[3]
Nagrania radiowe:
- Studio Polskiego Radia M-1 w Warszawie (02.1972): Kto ma dziś czas, Piszę kredą na asfalcie, Parter na klaustrofobię, Syn strachu, Morze ognia, Holograficzne widmo, Impresja w E[3].
- Duże Studio Polskiego Radia Wrocław (05.1974): Gato, Różaniec czasu, Akrobata, Na odległość rąk, Rock bez tytułu[3].
Test[edytuj | edytuj kod]
Nagrania radiowe:
- P. R. Warszawa (1975): Bez problemów, Nie bądź taka pewna siebie[10].
Porter Band[edytuj | edytuj kod]
- Helicopters (LP, 1980)
- Mobilization (LP, 1982)
Izabela Trojanowska i Stalowy Bagaż[edytuj | edytuj kod]
- Przyda się do kartoteki (EP, 1981)
- Polskie Radio – Studio Młodych, VIII Konkurs na Piosenkę dla młodzieży (LP, 1981 – kompilacja)
- Przyda się do kartoteki – materiał dodany, jako bonus do płyty kompaktowej I. Trojanowskiej pt. Układy
Stalowy Bagaż[edytuj | edytuj kod]
Nagrania radiowe:
- Polskie Radio Poznań (05.1981): Hamuj, hamuj; Baczność, Riki Tiki, Pożegnanie pychy[11].
- Polskie Radio Szczecin (12.1981): Nie idź do opery, Wojna słów, List emigranta, Bądź sobą, Ciężki rok, Jak zacząć, Po co tu przychodzisz, Za cichy świat, Krzywda, Mój powrót[11].
- Polskie Radio Poznań (1982-1983): Bądź sobą, Opera, Morze ognia (z rep. Nurtu)[12], Synowie nocy (z rep. Nurtu)[12], Aisak, Weź mnie, Oto spowiedź, Wielki błąd, Baczność, Koślawe życie, Paszport[potrzebny przypis].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ‘n’ roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
- ↑ Sebastian Chosiński: Tu miejsce na labirynt…: Lektura obowiązkowa polskiej psychodelii. esensja.pl, 2013-05-11. [dostęp 2012-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-11)]. (pol.).
- ↑ a b c d Sebastian Chosiński: Tu miejsce na labirynt…: Awangardowe wykopki. esensja.pl. [dostęp 2017-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-11)]. (pol.).
- ↑ Romuald i Roman. pawnhearts.eu.org. [dostęp 2017-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)]. (pol.).
- ↑ Filmoteka Narodowa – Instytut Audiowizualny: Kazimierz Cwynar. fototeka.fn.org.pl. [dostęp 2020-07-31]. (pol.).
- ↑ Wojtek Wytrążek: Wywiady: Alek Mrożek. magazyngitarzysta.pl. [dostęp 2012-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)]. (pol.).
- ↑ Mirosław Konieczny: Rozmowa z Romuladem Lipko, Essen 2007. progrock.org.pl. [dostęp 2012-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-01)]. (pol.).
- ↑ O specjaliście: Stajnia Szafir Wrocław. www.oferteo.pl. [dostęp 2020-07-31]. (pol.).
- ↑ Aneta i Kazimierz Cwynarowie: Facebook – Informacje. www.facebook.com. [dostęp 2020-07-31]. (pol.).
- ↑ a b Test (5) – Nagrania Radiowe z lat 1971–1975. www.discogs.com. [dostęp 2020-07-31]. (ang.).
- ↑ a b c Stalowy Bagaż. www.discogs.pl. [dostęp 2020-07-31].
- ↑ a b Nurt (LP, CD). www.discogs.com. [dostęp 2020-07-21]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958–1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 642. ISBN 978-83-244-0378-3.
- Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 62, 80–82, 151. ISBN 978-83-63037-19-2.