Przejdź do zawartości

Kazimierz Dzięciołowski (pułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
prof. Kazimierz Dzięciołowski
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1929
Włocławek[1]

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1989
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1951-1989

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Wojskowa Akademia Techniczna

Stanowiska

dziekan Wydziału Elektroniki, prorektor do spraw naukowych

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej
Grób Kazimierza Dzięciołowskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Kazimierz Dzięciołowski (ur. 3 kwietnia 1929 we Włocławku, zm. 22 kwietnia 1989 w Warszawie) – polski inżynier, profesor doktor nauk technicznych, pułkownik Wojska Polskiego, zastępca komendanta Wojskowej Akademii Technicznej do spraw naukowych, specjalista w zakresie elektroniki mikrofalowej, laserów i elektroniki specjalnej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Politechniki Gdańskiej (1951) oraz Wojskowej Akademii Technicznej (1956), doktor 1965, profesor nadzwyczajny 1975. Od 1951 związany z WAT w Warszawie: wykładowca podstaw radiolokacji (1952), kierownik Katedry Techniki Fal Ultrakrótkich (1956), kierownik (szef) Katedry Urządzeń Mikrofalowych (od 1961), dziekan Wydziału Elektroniki (od 1969), kierownik Instytutu Układów Mikrofalowych i Laserowych (od 1976). W latach 1959–1960 członek Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Wietnamie.

Członek Związku Walki Młodych (1945–1948), Związku Młodzieży Polskiej (1948–1953) oraz PZPR (od 1953 roku).

Osiągnięcia naukowe: pomiar promieniowania słońca w paśmie mikrofalowym w czasie zaćmienia (1954), współtwórca pierwszego lasera w Polsce (1963), analiza współdziałania wiązki elektronów o zmiennej prędkości z polem LFB (1965), pierwsze w Polsce wdrożenie laserów w kopalniach miedzi (Lubin, Polkowice – 1967). Autor około 50 prac dotyczących elektroniki mikrofalowej i techniki laserowej.

Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera H, rząd 9, grób 1)[2].

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Źródła

[edytuj | edytuj kod]
  • Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 262-263
  • Wojskowy Przegląd Historyczny, kwiecień-czerwiec 1989, str. 197

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Inauguracja nowego roku akademickiego 2012 / 2013. kopia strony internetowej Wydziału Elektroniki Wojskowej Akademii Technicznej. (pol.).
  2. Miejsce pochówku. [dostęp 2018-09-05].