Kościół Ducha Świętego w Kadzidle
 A-422 z 12.04.1962[1]
| |||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||
 widok od frontu | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Adres |
ul. Sportowa | ||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Kadzidło  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu ostrołęckiego  | |||||||||||||||||
 53°14′05,1″N 21°27′49,4″E/53,234750 21,463722
| |||||||||||||||||
Kościół pw. Ducha Świętego w Kadzidle – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Kadzidło diecezji łomżyńskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Murowana świątynia została wzniesiona w Kadzidle w latach 1881–1886 staraniem ks. Konstantego Rejchla i konsekrowana 26 maja 1887 roku przez biskupa Henryka Piotra Kossowskiego[2].
W 1997 roku wykonano nową elewację kościoła. W latach 1999–2004 przeprowadzono remont świątyni, w trakcie którego m.in. oczyszczono malowidła, wykonano granitową posadzkę, zainstalowano ogrzewanie elektryczne, ołtarz soborowy, a także oświetlenie kościoła na zewnątrz[3]. W latach 2000–2009 zajęto się renowacją wnętrza[4]. W 2015 odnowiono i wzmocniono elewację[5]. W 2018 przeprowadzono remont ściany frontowej[6]. W 2020 renowacji poddano ogrodzenie cmentarza przykościelnego wystawione w końcu XIX wieku. Parafia otrzymała środki finansowe od Starostwa Powiatowego w Ostrołęce[7].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kościół został wzniesiony w stylu neobarokowym, z cegły, otynkowany. Wymiary kościoła to 60 m długości, 22 m szerokości i 17 m wysokości do sklepienia[3]. Bryła kościoła została wzniesiona na planie krzyża łacińskiego z nawami bocznymi. Między wieżami kościoła znajduje się figura błogosławiącego Chrystusa wykonana przez Teodora Rygiera. Do 1914 nad wejściem do kościoła umieszczona była figura Matki Boskiej wykonana przez rzeźbiarza Teodora Gundelacha[2][8]. Obecnie w tym miejscu znajduje się witraż. W trakcie I wojny światowej zniszczeniu uległy wieże kościoła, które Rosjanie wysadzili za pomocą dynamitu. Nie zostały odbudowane w pierwotnej formie[9].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
W kościele znajduje się pięć ołtarzy: główny, dwa w nawach bocznych i dwa w kaplicach[3].
Barokowy ołtarz główny z XVIII wieku pochodzi z bazyliki św. Anny w Kodniu koło Białej Podlaskiej, z której został sprowadzony po roku 1866. Ma po trzy kolumny w dolnej kondygnacji i po dwie w zwieńczeniu. W niszach części bocznej stoją rzeźby św. Mikołaja i św. Kazimierza, a w zwieńczeniu rzeźby św. Wojciecha i św. Stanisława biskupa. Głównym obrazem ołtarzowym jest wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej z 1901 roku, który jest zasłaniany obrazem Matki Boskiej Anielskiej z 1904 roku. W zwieńczeniu ołtarza umieszczono przedstawienie Świętej Trójcy z początku XX wieku[3].
Ołtarze w kaplicach pochodzą z XVIII wieku, a w nawach z XIX wieku. W lewej nawie znajduje się krucyfiks z figurami Matki Boskiej i św. Jana, w nawie prawej – wizerunek malarski św. Stanisława Kostki zasuwany obrazem św. Franciszka z Asyżu. W ołtarzu kaplicy usytuowanej po lewej stronie nawy umieszczono obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, który zasłaniany jest obrazem św. Pawła Pustelnika. W zwieńczeniu ołtarza znajduje się przedstawienie św. Rocha. W kaplicy po prawej stronie znajdują się trzy obrazy: Jezusa Miłosiernego z 2003 roku zasuwany obrazem św. Józefa, a św. Izydora w zwieńczeniu ołtarza[3].
Wyposażenie świątyni stanowią dwie kropielnice wykonane z muszli z Morza Adriatyckiego, podarowane świątyni przez hrabiego Ludwika Józefa Krasińskiego, który w 1886 r. zorganizował w Kadzidle warsztaty, na których miejscowa ludność wyrabiała guziki z rogu, kości i masy perłowej[10][11].
Organy wykonał kurpiowski rzeźbiarz Andrzej Kaczyński[10].
W kościele znajdują się: ambona z 1886 roku, chrzcielnica z drugiej połowy XIX wieku, granitowa kropielnica z 1891 roku, dwa kielichy i 19 feretronów z XVIII wieku oraz monstrancja z połowy XIX wieku[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wieże -
Wnętrze kościoła -
Aspersorium z 1891 -
Kropielnice -
Feretrony -
Organy -
Konfesjonał -
Wnętrze kościoła -
Chrzcielnica -
Płaskorzeźba ks. Konstantego Rejchla -
Ołtarz główny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-02-27].
- ↑ a b Ksiądz R. F., Z parafji Kadzidła za Ostrołęką w gubernji Łomżyńskiej, „Gazeta Świąteczna”, 7 (359), 20 listopada 1887, s. 5–6.
- ↑ a b c d e f Witold Jemielity, Parafie Puszczy Kurpiowskiej, Łomża 2004, s. 34–36.
- ↑ Kościół wewnątrz – Parafia w Kadzidle [online], parafiakadzidlo.pl [dostęp 2022-08-24].
- ↑ Trwa remont kościoła w Kadzidle [ZDJĘCIA] [online], www.eostroleka.pl [dostęp 2022-08-24] (pol.).
- ↑ Kadzidlańska świątynia zmienia swoje oblicze [ZDJĘCIA] [online], www.eostroleka.pl [dostęp 2022-08-24] (pol.).
- ↑ Beata Modzelewska, Cenny zabytek Mazowsza – taki certyfikat otrzymały zabytki z regionu ostrołęckiego od samorządu woj. mazowieckiego [online], Tygodnik Ostrołęcki, 1 października 2020 [dostęp 2022-08-24] (pol.).
- ↑ Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych za rok 1923, Drukarnia Art. K. Kopytowski i S-ka, 1924, s. 5 [dostęp 2022-08-24].
- ↑ Maria Przytocka, Zmiany w wyglądzie i wystroju kościoła parafialnego, [w:] Maria Przytocka (red.), Dzieje parafii i kościoła pod wezwaniem Ducha Świętego w Kadzidle, Kadzidło 2012, s. 157.
- ↑ a b Powiatowy Program Opieki nad Zabytkami Powiatu Ostrołęckiego na lata 2018–2021. Biuletyn Informacji Publicznej Powiatu Ostrołęckiego. [dostęp 2019-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-22)]. (pol.).
- ↑ Łukasz Gut, Kurpie - historia i trwanie: "Fabrykacya guzików" w Kadzidle [online], Kurpie - historia i trwanie, 30 listopada 2014 [dostęp 2022-09-03].