Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sułowie Wielkim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Apostołów
Piotra i Pawła w Sułowie Wielkim
A/1106/898 z 30.6.1961
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sułów Wielki

Wyznanie

Kościół katolicki

Kościół

Kościół katolicki w Polsce

Parafia

Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sułowie Wielkim

Wezwanie

św. Piotr i św. Paweł

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Położenie na mapie gminy Wąsosz
Mapa konturowa gminy Wąsosz, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. ApostołówPiotra i Pawła w Sułowie Wielkim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. ApostołówPiotra i Pawła w Sułowie Wielkim”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. ApostołówPiotra i Pawła w Sułowie Wielkim”
Położenie na mapie powiatu górowskiego
Mapa konturowa powiatu górowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. ApostołówPiotra i Pawła w Sułowie Wielkim”
Ziemia51°38′38,2″N 16°40′47,5″E/51,643944 16,679861

Kościół św. Apostołów Piotra i Pawłarzymskokatolicki kościół położony w Sułowie Wielkim (powiat górowski, województwo dolnośląskie). Funkcjonuje przy nim parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła należąca do dekanatu Góra wschód[1]. 30 czerwca 1961 został wpisany do rejestru zabytków (nr A/1106/898)[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Detal

Pierwszy kościół we wsi wzniesiono w XV wieku i była to świątynia katolicka. Obecny, na jego miejscu (już jako protestancki) zbudowano w latach 1656–1673, ale pozostawiono starą wieżę. W XIX i XX wieku obiekt przeszedł poważne remonty. W latach 1911–1913 odbudowano wieżę, a w 1935 doszło do wymiany pokrycia dachowego. Prace renowacyjne z lat 60. XX wieku spowodowały zatarcie wielu pierwotnych cech stylowych świątyni.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Szachulcowy, orientowany[3] kościół, kryty dachem gontowym, został wzniesiony na planie krzyża greckiego. Okna umieszczono w dwóch kondygnacjach, przy czym te położone w wyższej są większe. Od zachodu do nawy przylega dwukondygnacyjna, szachulcowa wieża z oszalowaną, węższą górną częścią, kryta dachem namiotowym. Zwieńcza ją krzyż na kuli.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wewnątrz kościół jest otynkowany, ma empory (dwie kondygnacje) oraz deskowane stropy. Zachowany jest późnogotycki tryptyk z 1498 (na przełomie XVII i XVIII wieku przerabiany), a także barokowa, wieloboczna ambona z 1674 o bogatej ikonografii (św. Jan Ewangelista, Chrystus nauczający z łodzi, św. Łukasz, św. Marek oraz św. Mateusz, a na schodach święci Piotr i Paweł). Ławki pochodzą z XVII wieku. Cenny jest również XVIII-wieczny prospekt organowy. W ołtarzu stoją rzeźby Marii z Dzieciątkiem, św. Barbary i św. Katarzyny, a w awersie św. Małgorzaty i św. Doroty (u dołu tej drugiej rzeźby wyryta jest data 1498). W górnej części ołtarza ukazano krajobraz z zamkiem, który ma wieżę obronną. Istotnym zabytkiem jest loża kolatorska, na której wymalowany jest orzeł Piastów śląskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]