Kościół św. Marii Magdaleny w Ziemiełowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Marii Magdaleny w Ziemiełowicach
660/60 z dnia 19 lutego 1960[1]
Kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Ziemiełowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Podwyższenia Krzyża Świętego w Smarchowicach Wielkich

Wezwanie

Marii Magdaleny

Wspomnienie liturgiczne

22 lipca

Położenie na mapie gminy Namysłów
Mapa konturowa gminy Namysłów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Ziemiełowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Ziemiełowicach”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Ziemiełowicach”
Położenie na mapie powiatu namysłowskiego
Mapa konturowa powiatu namysłowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdaleny w Ziemiełowicach”
Ziemia51°02′32,197″N 17°44′33,241″E/51,042277 17,742567

Kościół św. Marii Magdalenyrzymskokatolicki kościół filialny w Ziemiełowicach. Świątynia należy do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Smarchowicach Wielkich, w dekanacie Namysłów zachód, archidiecezji wrocławskiej. 19 lutego 1960 roku, pod numerem 660/60, kościół został wpisany do Rejestru zabytków województwa opolskiego[1].

Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]

Kościół w Ziemiełowicach wzmiankowany był już w 1358 roku. Zbudowany w 2. połowie XIV wieku. Rozbudowywany był w XVI I XVII wieku, m.in. około 1500 roku. Od 1654 roku figurował jako kościół katolicki. Nawa drewniana powstała w 1666 roku. Od 1762 roku kościół zaczął popadać w ruinę. Następstwem czego było zawalenie się w 1864 roku dachu i części murów. W latach 1958–1960, przy zachowanym prezbiterium został odbudowany.

Architektura i wnętrze kościoła[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla o charakterze gotyckim, orientowana, murowana z cegły z użyciem zendrówki, na cokole z kamienia polnego. Obecny kościół obejmuje zachowane prezbiterium dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie z zakrystią. Wnętrze kościoła, od strony północnej posiada nowe stropy. W prezbiterium sklepienie jest typu krzyżowo-żebrowego natomiast w zakrystii typu kolebkowego. W ścianach świątyni znajdują się płytkie wnęki zamknięte odcinkowo. Wejście do zakrystii zamknięte jest ostrołukowo. Na zewnątrz widoczne są przypory o dwóch uskokach. Okna we wnękach są ostrołukowe z uskokiem. Elewacja zachodnia zamknięta jest łukiem ostrym, posiada w narożnikach wiązania murowanej cegły w formie sztrabowania. Dach jest typu dwuspadowego z wielopołaciowym zamknięciem od wschodniej strony i kryty jest dachówką[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 58 [dostęp 2024-01-25].
  2. Kościół p. w. św. Marii Magdaleny. [dostęp 2017-12-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kościoły i kaplice archidiecezji wrocławskiej. ks. prof. Józef Pater (red.). Wrocław: Kuria Metropolitalna Wrocławska, 2002, s. 305-306. ISBN 83-85598-22-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]