Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Nowej Bystrzycy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
227/1988 z dnia 22.12.1971[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Nowa Bystrzyca

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Marii Magdaleny w Wójtowicach

Wezwanie

Wniebowzięcia NMP

Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowa Bystrzyca, kościół Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowa Bystrzyca, kościół Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Bystrzyca, kościół Wniebowzięcia NMP”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Bystrzyca, kościół Wniebowzięcia NMP”
Ziemia50°17′41,0″N 16°34′37,5″E/50,294722 16,577083
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Nowej Bystrzycy – drewniany rzymskokatolicki kościół pw. Wniebowzięcia NMP, wzniesiony w 1726, położony w Nowej Bystrzycy.

Jest jednym z czterech zachowanych drewnianych kościołów na ziemi kłodzkiej. Pozostałe znajdują się w Kamieńczyku, Międzygórzu i Zalesiu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Drewniany kościółek w Nowej Bystrzycy znajduje się na cmentarzu, w centrum wsi, na łagodnym stoku. Zbudowany został w 1726 na miejscu starszej kaplicy przedpogrzebowej z 1631. Pierwotnie miał wezwanie św. Trójcy. W latach 30. XX w. nadano mu obecne wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny[2].

W drugiej połowie XIX w. przebudowano i wzmocniono chór muzyczny. Cały kościół odnowiono w 1880. W 1923 wyremontowano dach i wymieniono gont na eternit, a dawniejszą wieżę zastąpiono sygnaturką. W okresie międzywojennym dobudowano kruchty[3]. Restaurowany w 1962 i w latach 1975–76. W czasie remontu w latach 2001–2002 między innymi zmieniono eternitowe pokrycie dachów na gontowe. W 2014 na prace ratunkowe w kościółku MKiDN przyznało kwotę 350 000 zł[4].

  • Elewacja frontowa
    Elewacja frontowa
  • Wnętrze: ołtarz główny
    Wnętrze: ołtarz główny
  • Elewacja tylna
    Elewacja tylna

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

To drewniana budowla konstrukcji zrębowej z bali sosnowych, zwęgłowanych na obłap prosty, na kamiennej podmurówce. Orientowana z prezbiterium, nawą i zakrystią na jednej osi. Nad nawą o wymiarach 10,5 x 9 m ośmioboczna sygnaturka z jednoprześwitowym, baniastym hełmem z latarnią. Całość pokryta czterospadowym dachem. Ściany oszalowane pionowo[3].

Wewnątrz nad prezbiterium i nawą drewniane stropy z sufitami. Nawa oddzielona od prezbiterium koszowym łukiem tęczowym. Wnętrze pokryte tynkami wapiennymi na podkładzie trzcinowym. W odeskowanym chórze muzycznym, z drewnianą balustradą konstrukcji szkieletowej z wypełnieniem, organy z ręcznym miechem. W architektonicznym ołtarzu głównym z około 1710[5] drewniana figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem, dawniej uznawana za cudowną i otoczona lokalnym kultem oraz rzeźby Marii i Jakuba[2]. Pozostałe wyposażenie to ołtarz boczny w stylu ludowego baroku z XIX w. oraz z wykonane w drugiej połowie XIX w.: neorenesansowa ambona i chrzcielnica w stylu historyzmu[3] oraz liczne ludowe obrazy i rzeźby[2].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Obok świątyni cmentarz z płytami nagrobnymi w murze okalającym kościół; murowana kaplica z 1772 oraz XIX-wieczna plebania[5].

  • Otoczenie: płyty nagrobne na ogrodzeniu
    Otoczenie: płyty nagrobne na ogrodzeniu
  • Wnętrze: widok na chór muzyczny
    Wnętrze: widok na chór muzyczny
  • Otoczenie: kaplica przedpogrzebowa z 1772
    Otoczenie: kaplica przedpogrzebowa z 1772

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-02-07].
  2. ↑ a b c Witold Papierniak: Nowa Bystrzyca. [w:] Nasze Sudety [on-line]. [dostęp 2018-02-07].
  3. ↑ a b c Nowa Bystrzyca – Kościół filialny pw. Wniebowzięcia NMP. Zabytek.pl, strona internetowa. [dostęp 2018-02-07].
  4. ↑ Ocalone dziedzictwo. Ochrona zabytków w latach 2008–2015. Strona internetowa Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2018-02-07].
  5. ↑ a b Kościół Wniebowzięcia NMP w Nowej Bystrzycy. Sudety travel, strona internetowa. [dostęp 2018-02-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_Wniebowzięcia_Najświętszej_Marii_Panny_w_Nowej_Bystrzycy&oldid=73191755”