Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rąpinie

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
w Rąpinie
	kościół parafialny
	; Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Miejscowość	Rąpin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Wniebowzięcie NMP
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1898
Data zakończenia budowy	1903
Poprzednie wyznanie	protestantyzm
Dane świątyni
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie Polski Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ; w Rąpinie
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ; w Rąpinie
	Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ; w Rąpinie
	Położenie na mapie gminy Drezdenko Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ; w Rąpinie
	52°46′54,98″N 15°49′23,73″E/52,781939 15,823258
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Rąpinie – ceglany kościół zlokalizowany we wsi Rąpin, w gminie Drezdenko, w województwie lubuskim. Istnieje przy nim parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.

Historia

Neogotycki obiekt powstał w latach 1898-1903 dla miejscowych protestantów, mimo że wieś początkowo zasiedliło 22 kolonistów polskich (1747). W okresie międzywojennym powstała pastorówka (obecna plebania). Od 1994 funkcjonuje tu parafia prowadzona przez Kanoników Regularnych Laterańskich^[1].

Wyposażenie

Na elewacji wejściowej trzy blendy - na środkowej z nich masywna figura Chrystusa Dobrego Pasterza. W kruchcie wisi tablica upamiętniająca odnowienie kościoła, a od zewnątrz umieszczono epitafium ks. Henryka Walczaka - pierwszego miejscowego proboszcza.

Otoczenie

Obok kościoła stoi figura maryjna z tablicą pamiątkową z 1984 Na wieczną cześć i chwałę Boga Rodzicielce, ufundowana przez mieszkańców Rąpina, Marzenina i ks. Henryka Walczaka^[2]. Obok postawiono krzyż fundacji Aliny i Zenona Urbańskich^[3]. Przy świątyni rośnie zabytkowy dąb o obwodzie 380 cm^[4].

Wyposażenie

witraż z wyobrażeniem Chrystusa Zmartwychwstałego, dwa witraże boczne z motywami roślinnymi,
skromna nastawa ołtarzowa,
chrzcielnica z piaskowca z napisem na nakrywie: Gesch. V. Johanes Grundler, Pfarer in Eschbruch 1887– 1905,
ambona drewniana,
organy ze szczecińskiego warsztatu B. Bruneberga z 1903^[5].

Galeria

Wieża
Elewacja boczna
Tablica ks. Walczaka

Przypisy

↑ Kanonicy Regularni Laterańscy. [dostęp 2015-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-01)].
↑ napis in situ
↑ napis na tablicy in situ
↑ Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.204-205, ISBN 978-83-7272-242-3
↑ Ziemia Lubuska

[1] Kanonicy Regularni Laterańscy. [dostęp 2015-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-01)].

[2] s in situ

[3] s na tablicy in situ

[4] Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.204-205, ISBN 978-83-7272-242-3

[5] Ziemia Lubuska

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]