Papieski Uniwersytet Gregoriański
Data założenia |
17 stycznia 1556 |
---|---|
Państwo | |
Adres |
Piazza della Pilotta, 4 |
Liczba studentów |
1000 |
Rektor |
prof. dr Nuno da Silva Gonçalves SI |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Położenie na mapie Rzymu | |
41°53′56″N 12°29′05″E/41,898889 12,484722 | |
Strona internetowa |
Papieski Uniwersytet Gregoriański – uczelnia Kościoła Katolickiego z siedzibą w Rzymie zajmująca się naukami humanistycznymi, zwłaszcza teologią i filozofią. Jest najstarszym uniwersytetem papieskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1551 Ignacy Loyola, założyciel Towarzystwa Jezusowego, utworzył w jednym z pałaców rzymskich położonych na stoku Kapitolu, przy Via Capitolina (obecnie Piazza d’Aracoeli), pierwszą szkołę jezuicką wraz z biblioteką, która nosiła początkowo nazwę Kolegium Rzymskiego.
Przedsięwzięcie to okazało się bardzo udane. W krótkim czasie nastąpił tak duży wzrost liczby studentów, że trzeba było pomyśleć o zmianie siedziby uczelni. W 1584 papież Grzegorz XIII erygował nową siedzibę przy placu o tej samej nazwie (piazza del Collegio Romano). Od tego papieża, który był fundatorem i pierwszym opiekunem uczelni, pochodzi jego potoczna nazwa Gregoriana. W 1773 z powodu rozwiązania zakonu jezuitów kolegium zostało przekazane w ręce księży diecezji rzymskiej. W 1824 papież Leon XII oddał kolegium na nowo w opiekę odrodzonemu Towarzystwu Jezusowemu. Zadanie to zakon spełnia do dziś.
W 1873 Kolegium Rzymskie zostało kolejny raz przeniesione. Nową siedzibą był gmach znajdujący się w Rzymie przy Via del Seminario Palazzo Borromeo. W tym samym roku papież Pius IX nadał uczelni tytuł Papieskiego Uniwersytetu Kolegium Rzymskiego. Ponadto Rektor Kolegium otrzymał od papieża prawo używania tytułu "Rektora Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego". Po I wojnie światowej papież Benedykt XV, a następnie jego następca Pius XI rozpoczęli starania o przeniesienie Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego do budynku, który odpowiadałby bardziej potrzebom dydaktycznym. Inauguracja nowej siedziby przy Piazza Pilota nastąpiła 6 listopada 1930 roku. Dwa lata później zostały utworzone wydziały Misjologii i Historii Kościoła, a w 1951 powstał Wydział Nauk Społecznych.
Ok. 3 tys. studentów pochodzi z ponad 130 krajów i 5 kontynentów, z ponad 800 diecezji i 84 zgromadzeń zakonnych[potrzebny przypis]. Międzynarodowe jest również grono wykładowców, pochodzących z ok. 40 krajów[potrzebny przypis].
Struktura
[edytuj | edytuj kod]Uczelnia składa się z sześciu wydziałów:
- Wydział Teologii
- Wydział Prawa Kanonicznego
- Wydział Filozofii
- Wydział Historii Kościoła i Kościelnych Dóbr Kulturowych
- Wydział Misjologii
- Wydział Nauk Społecznych
i dwóch instytutów[1]:
- Instytut Duchowości
- Instytut Psychologii.
Oprócz tego w uczelni funkcjonują różnego rodzaju centra.
Atenea przyłączone
[edytuj | edytuj kod]Wykładowcy
[edytuj | edytuj kod]Absolwenci
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Academic Units. unigre.it. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-13)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Historia Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego oficjalnej stronie uczelni.. unigre.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-15)]. (wł.).
- Gregoriana: najstarszy uniwersytet papieski [data publikacji 03-11-2006]