Przejdź do zawartości

Kozakowice Górne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kozakowice Górne
wieś
Ilustracja
Ochotnicza Straż Pożarna
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

cieszyński

Gmina

Goleszów

Sołectwo

Kozakowice

Liczba ludności (2022)

464[2]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

43-440[3]

Tablice rejestracyjne

SCI

SIMC

0052451

Położenie na mapie gminy Goleszów
Mapa konturowa gminy Goleszów, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kozakowice Górne”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kozakowice Górne”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kozakowice Górne”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kozakowice Górne”
Ziemia49°44′35″N 18°45′55″E/49,743056 18,765278[1]

Kozakowice Górne (niem. Ober Kozakowitz, Gross Kozakowitz) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie cieszyńskim, w gminie Goleszów[4].

Wraz z Kozakowicami Dolnymi współtworzy sołectwo Kozakowice[5]. Wieś leży w historycznych granicach regionu Śląska Cieszyńskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Goschegowitz debent esse XIII) mansi[6][7][8]. Zapis ten oznaczał, że wieś zobowiązana została do płacenia dziesięciny z 13 łanów większych. Jej powstanie wiąże się z przeprowadzaną pod koniec XIII wieku na terytorium późniejszego Górnego Śląska wielką akcją osadniczą (tzw. łanowo-czynszową). Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) Księstwa Cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 37 budynkach w Kozakowicach Górnych na obszarze 157 hektarów mieszkało 280 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 178,3 os./km². z tego 47 (16,8%) mieszkańców było katolikami a 233 (83,2%) ewangelikami, 278 (99,3%) było polsko a 2 (0,7%) czeskojęzycznymi[9]. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 39 a mieszkańców do 276, z czego 48 (17,4%) było katolikami, 228 (82,6%) ewangelikami, 275 (99,6%) polsko- a 1 (0,4%) czeskojęzyczna[10].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bielskiego.

W Kozakowicach Górnych urodził się w 1825 r. Andrzej Cinciała, polski prawnik i działacz narodowy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 60242
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 533 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Gmina Goleszów: Statut Gminy Goleszów. [w:] goleszow.bip.net.pl [on-line]. 2010-11-24, 2010. [dostęp 2010-12-07].
  6. Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 296. ISBN 978-83-926929-3-5.
  7. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (online). [w:] www.dokumentyslaska.pl [on-line]. [dostęp 2013-07-22].
  8. H. Markgraf, J. W. Schulte: Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Breslau: Josef Max & Comp., 1889.
  9. Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
  10. Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).