Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Radomierzycach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła
A/2111/1908 z 5.01.1967[1]
kościół filialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Radomierzyce

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

29 czerwca - Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Położenie na mapie gminy wiejskiej Zgorzelec
Mapa konturowa gminy wiejskiej Zgorzelec, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Położenie na mapie powiatu zgorzeleckiego
Mapa konturowa powiatu zgorzeleckiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła”
Ziemia51°03′29,3″N 14°58′13,6″E/51,058139 14,970444

Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawłarzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Osieku Łużyckim (dekanat Zgorzelec diecezji legnickiej).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia w Radomierzycach była wzmiankowana już w XIII wieku. Następna, zbudowana została na początku XVI wieku, spłonęła w 1686 roku, i została odbudowana około 1700 roku oraz wyremontowana pod koniec XIX w.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budowla barokowa, orientowana, murowana z kamienia , składa się z nawy głównej, do której przylega prezbiterium zakończone trójbocznie, natomiast z obu stron nawy są dobudowane piętrowe skrzydła, na osi korpusu jest umieszczona kwadratowa wieża, zakończona iglicowym dachem hełmowym z prześwitem od zachodu.[2] Kościół nakryty jest dachami wielopołaciowymi, wnętrze nakrywa sklepienie krzyżowe, portale i okna w opaskach mają kształt prostokąta.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

We wnętrzu można zobaczyć barokowy i rokokowy wystrój i wyposażenie, m.in. drewniany, polichromowany ołtarz i ambona z XVIII stulecia, tablica z napisem z 1712 roku, a także prospekt organowy wykonany w II połowie XIX wieku.

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

W murach obwodowych zachował się zespół kamiennych nagrobków i epitafiów z XVII i XVIII stulecia. W murze cmentarnym jest umieszczony nagrobek rycerza „de Losowa”[3]zmarłego w 1313 roku[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-11-04].
  2. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 286-287. ISBN 83-213-4366-X.
  3. Nagrobek całopostaciowy rycerza Lossowa w murze cmentarnym cmentarza przykościelnego.na str. polska-org.pl
  4. Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Osieku Łużyckim. diecezja legnicka. [dostęp 2020-11-04].
  5. Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas, Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 357.