Kościół św. Trójcy w Toruniu
53°00′42″N 18°36′39″E/53,011667 18,610833| dawniej kościół parafialny, obecnie siedziba fundacji Tumult | |||||||||
 Widok z wieży kościoła św. Jakuba | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie |
ewangelickie (1824–1927) | ||||||||
| Kościół |
Ewangelicki Kościół Unii Staropruskiej (1824–1920) | ||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Torunia  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||
| 53°00′42″N 18°36′39″E/53,011667 18,610833
| |||||||||
Kościół św. Trójcy w Toruniu – dawna świątynia ewangelicka, mieszcząca się na Rynku Nowomiejskim w Toruniu 28. Została wybudowana w stylu neoromańskim[1]. Obecnie pełni funkcję siedziby fundacji Tumult.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wcześniej na tym miejscu stał gotycki Ratusz Nowomiejski, zamieniony w 1668 roku na kościół ewangelicki (luterański) pod wezwaniem Trójcy Św[2]. W 1787 roku została zniszczona wieża kościoła. Podczas wojen napoleońskich świątynia pełniła funkcję lazaretu. Budynek został ostrzelany przez artylerię[3]. Na skutek złego stanu technicznego przystąpiono w czerwcu 1818 roku do jego rozbiórki[4]. Nieznana jest data zamontowania pierwszego zegara w budynku. Najstarszym źródłem o zegarze jest dokument jego sprzedaży z 1713 roku. Nowy zegar wykonał po 1730 roku mistrz toruński Abraham Willow. Mechanizm istniał przez kilkadziesiąt lat[5].
W latach 1819–1824 wybudowano nowy budynek, według projektu Karla Friedricha Schinkla, opracowanego w 1818 roku[6]. Kościół swoją fasadą przypominał kościół w Hemer w Westfalii[7]. 25 października 1820 roku doszło do wypadku, w wyniku którego zginęło pięć osób. Po wypadku zmodyfikowano plan kościoła na halowy. Plany zakładały wybudowanie ambony i kazalnicy, jednak ostatecznie one nie powstały. 31 października 1824 roku kościół został oddany nowomiejskiej gminie ewangelickiej. Ze świątyni korzystali również ewangelicy z parafii w Mokrem[8]. W tym samym roku na wieży kościelnej zamontowano nowy zegar[5].
W 1882 roku zamontowano na wieży zegar oraz organy zbudowane przez niemiecką firmę Sauera[8]. Do 1927 roku w budynku znajdował się Ewangelicki Kościół Unijny w Polsce. Od 27 lutego 1927 roku do września 1939 budynek pełnił funkcję cerkwi prawosławnej św. Mikołaja[9].
Podczas II wojny światowej w budynku mieściły się magazyny. W latach 1945–1949 we wnętrzu mieściła się hala targowa, następnie magazyn[1]. Po 1989 roku budynek przejęła fundacja Tumult, która po przeprowadzeniu remontu przystosowała go na salę kinową i własne potrzeby[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dawny kościół Trójcy Św. w Toruniu. toruntour.pl. [dostęp 2023-05-26].
- ↑ Arszyński 1994 ↓, s. 170.
- ↑ Birecki 2011 ↓, s. 315.
- ↑ Arszyński 1994 ↓, s. 171.
- ↑ a b Sumowska 2021 ↓, s. 12.
- ↑ Birecki 2011 ↓, s. 316-317.
- ↑ Birecki 2011 ↓, s. 316.
- ↑ a b Birecki 2011 ↓, s. 317.
- ↑ Grochowina 2003 ↓, s. 121.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Arszyński. Nowomiejski kościół ewangelicki w Toruniu: przyczynek do dziejów architektury pierwszej połowy XIX wieku na Pomorzu. „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo”. 25 (280), 1994.
- Piotr Birecki: Architektura i sztuka ewangelicka w Toruniu w XIX i XX wieku. W: Jarosław Kłaczkow (red.): Ewangelicy w Toruniu (XVI-XX w.). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2011. ISBN 978-83-7780-051-5.
- Sylwia Grochowina. Związki wyznaniowe w Toruniu w latach 1939-1945. „Rocznik Toruński”. 30, 2003.
- Alicja Sumowska: Porządek dnia w dawnym Toruniu. Toruń: Muzeum Okręgowe w Toruniu, 2021. ISBN 978-83-66208-20-9.
| Kościoły |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zobacz też |
|
