Krzysztof Szyga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Szyga
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1966
Katowice

Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Ruch Ludowo-Narodowy
Okres

od 15 listopada 2006
do 1 grudnia 2006

Przynależność polityczna

Ruch Ludowo-Narodowy

Poprzednik

Józef Cepil (p.o.)

Krzysztof Michał Szyga (ur. 6 lutego 1966 w Katowicach) – polski polityk, samorządowiec i inżynier, w latach 2003–2006 prezes Związku Górnośląskiego, poseł na Sejm V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1992 studia na Politechnice Warszawskiej[1]. Pracował m.in. w Kopalni Węgla Kamiennego „Siemianowice” oraz jako nauczyciel. Prowadził również własną działalność gospodarczą[1].

W 1994 został radnym w Siemianowicach Śląskich, mandat wykonywał do 2002[1]. W latach 1998–2002 był właścicielem pisma „Echo Siemianowic”. Zasiadał w zarządzie regionu śląskiego stowarzyszenia Obywatele dla Rzeczypospolitej, które założył Andrzej Olechowski. W 2001 zakładał Platformę Obywatelską w województwie śląskim, do której przeszedł z Unii Wolności. W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował z jej listy do Sejmu[2]. Przewodniczył PO w Siemianowicach Śląskich. W latach 2002–2004 był zastępcą prezydenta tego miasta[1]. W 2005 został redaktorem naczelnym Radia Piekary. Od 2003 do 2006 był prezesem Związku Górnośląskiego[3]. W 2004 był sygnatariuszem deklaracji „Jedności Górnośląskiej”, porozumienia regionalnych organizacji z Górnego Śląska[4][5].

Kandydował z ramienia Platformy Obywatelskiej również w wyborach parlamentarnymi w 2005, został wykluczony z partii wkrótce przed dniem wyborów[6]. Uzyskał mandat poselski, startując z ostatniego miejsca na liście PO w okręgu katowickim i otrzymując 3882 głosy (o 24 więcej niż Józef Berger)[7]. W Sejmie wyróżniał się używaniem na mównicy sejmowej etnolektu śląskiego. Od września 2006 współtworzył poselski klub Ruchu Ludowo-Narodowego, którego od 15 listopada do 1 grudnia 2006 był przewodniczącym. Od grudnia 2006 współtworzył koło poselskie Ruch Ludowo-Chrześcijański, a w 2007 partię Ruch Ludowo-Narodowy. Od lutego 2007 był zastępcą przewodniczącego Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z koalicyjnym programem rządowym „Solidarne Państwo”[8]. Wkrótce przed skróceniem kadencji Sejmu przedstawił pierwszy projekt ustawy nadającej status języka regionalnego językowi śląskiemu[9]. Nie kandydował w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2007.

W wyborach samorządowych w 2010 był bezpartyjnym kandydatem na prezydenta Siemianowic Śląskich z poparciem m.in. PSL (zajął ostatnie, 4. miejsce z wynikiem około 11% głosów) oraz do rady miasta z listy „Wspólnych Siemianowic”, który to komitet nie uzyskał żadnych mandatów[10]. 10 stycznia 2011 został pełnomocnikiem ugrupowania Polska Jest Najważniejsza na Siemianowice Śląskie. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku kandydował z listy PJN do Sejmu, otrzymując 432 głosy[11]. W 2024 ponownie bez powodzenia ubiegał się o urząd prezydenta miasta i mandat radnego[12][13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. V kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2006, s. 234.
  2. Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2024-01-05].
  3. Grzegorz Franki ponownie został wybrany prezesem Związku Górnośląskiego. To już jego trzecia kadencja. slazag.pl, 2 października 2022. [dostęp 2024-01-05].
  4. Marcin Wądołowski: Śląsk oswojony. Obraz Śląska w świadomości liderów organizacji regionalnych na przykładzie badań z terenu Siemianowic Śląskich. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2016, s. 79–80.
  5. Przemysław Jedlecki: Burzliwe obrady działaczy Związku Górnośląskiego. 8 września 2004. [dostęp 2024-01-05].
  6. Przemysław Jedlecki: Kolejne kłopoty Krzysztofa Szygi. gazeta.pl, 22 września 2005. [dostęp 2024-01-05].
  7. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2024-01-05].
  8. Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 2024-01-05].
  9. Patryk Osadnik: Chyba do ośmiu razy sztuka. Fakty, mity, kurioza w długoletnich staraniach o uznanie języka śląskiego. slazag.pl, 31 grudnia 2023. [dostęp 2024-01-05].
  10. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2024-01-05].
  11. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2024-01-05].
  12. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-08].
  13. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]