Księstwo Serbii
| 1815–1882 | |||||
| |||||
| Hymn: Боже правде (Sprawiedliwy Boże) | |||||
| |||||
| Język urzędowy | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
| Ostatni książę | |||||
| Zależne od |
Imperium Osmańskie | ||||
| Data powstania |
1815 | ||||
| Data likwidacji |
6 marca 1882 | ||||
| Strefa czasowa | |||||
| |||||
.svg)
Księstwo Serbskie (serb. Кнежевина Србија / Kneževina Srbija) – kraj powstały na Bałkanach w XIX wieku, w wyniku pierwszego powstania serbskiego i drugiego powstania serbskiego między 1804 a 1815 rokiem.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W połowie XIV wieku Imperium Osmańskie najechało Bałkany z Azji Mniejszej, pod koniec XIV wieku Serbia utraciła niepodległość[1] (zob. bitwa na Kosowym Polu). Pomimo ponad czterystu lat tureckiego panowania Serbowie nie zatracili świadomości narodowej i wielokrotnie wzniecali bunty przeciw Turkom[2].
Pomimo poważnego zagrożenia i możliwości zemsty ze strony władz osmańskich jako pierwszy Karađorđe (Jerzy Czarny), a po nim również Miloš I Obrenović – przywódcy rewolucyjni – dążyli do osiągnięcia swojego celu, jakim było wyswobodzenie Serbii. W latach 1804–1813 pod wodzą Jerzego Czarnego trwało pierwsze, nieudane powstanie Serbów przeciwko Turkom[2]. W 1814 roku wybuchło udane powstanie pod dowództwem Miloša I Obrenovicia. W 1817 roku został zamordowany Jerzy Czarny[3].
Ostatecznie władze osmańskie zgodziły się w 1815 roku na utworzenie Księstwa Serbii z Milošem I Obrenovićem jako dziedzicznym księciem[4]. W 1830 roku (po VIII wojnie rosyjsko-tureckiej) Serbia uzyskała autonomię w ramach imperium osmańskiego[1].
W 1833 roku zostały rozszerzone granice księstwa. W 1839 roku Miloš I Obrenović został zmuszony przez opozycję do abdykacji na rzecz starszego syna Milana. Po śmierci Milana kilkanaście dni później, tron objął Michał, szesnastoletni syn Miloša. W 1842 roku wybuchło powstanie, które obaliło Michała, a księciem wybrany został Aleksander Karadziordziewić, syn zamordowanego Karađorđe. W 1858 roku Aleksander został pozbawiony tronu, a jego następcą został ponownie Miloš I Obrenović, który wkrótce zmarł w 1860 roku. Jego następcą został ponownie Michał, który w 1868 roku zginął w zamachu. Na tronie zasiadał wówczas syn Michała, Milan[2].
Księstwo istniało do 1882 roku, kiedy wraz z koronacją Milana I powstało Królestwo Serbii. Niepodległe państwo serbskie zostało utrwalone postanowieniami kongresu berlińskiego z 1878 roku[4].
-
Serbia w 1815
-
Serbia w latach 1817–1833
-
Serbia w latach 1833–1878
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jan Palmowski Słownik najnowszej historii świata 1900–2007, wydanie polskie 2008, tom 5., s. 81-82
- ↑ a b c Dulcie M. Ashdown Zabójcy królów, wyd. 2002, s. 239-241
- ↑ Georges Duby Atlas historii świata, wydanie polskie 2010, s. 209
- ↑ a b Andrzej Chwalba Historia powszechna. Wiek XIX, wyd. 2009, s. 403