Przejdź do zawartości

Kutno (gmina wiejska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kutno
gmina wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

kutnowski

TERC

1002062

Siedziba

Kutno

Wójt

Michał Łuczak
(od 2024)

Powierzchnia

122,31 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


8708[1]

• gęstość

71,2 os./km²

Nr kierunkowy

24

Tablice rejestracyjne

EKU

Adres urzędu:
ul. Witosa 1
99-300 Kutno
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw

31

Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kutno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kutno”
Ziemia52°14′N 19°22′E/52,231061 19,364342
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Kutnogmina wiejska w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim. W latach 1975–1998 gmina administracyjnie należała do województwa płockiego.

Siedziba gminy to Kutno.

Gmina jest członkiem Związku Gmin Regionu Kutnowskiego.

Według danych z 31 grudnia 2007[2] gminę zamieszkiwało 8417 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku[3] gminę zamieszkiwało 8769 osób.

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[4] gminę zamieszkiwało 8716 osób.

Struktura powierzchni

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z roku 2007[5] gmina Kutno ma obszar 122,31 km², w tym:

  • użytki rolne: 86%
  • użytki leśne: 6%

Gmina stanowi 13,79% powierzchni powiatu kutnowskiego.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Dane z 31 grudnia 2007[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 8417 100 4231 50,3 4186 49,7
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
69 35 34
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Kutno w 2014 roku[1].


Sołectwa

[edytuj | edytuj kod]

Bielawki, Boża Wola, Byszew, Florek, Gołębiew Nowy, Gołębiewek Nowy, Gołębiewek Stary, Grabków, Gnojno, Julinki, Komadzyn, Kotliska, Krzesin, Leszczynek, Leszno, Malina, Marianki, Nagodów, Nowa Wieś, Piwki, Podczachy, Raciborów, Sieciechów, Sieraków, Stanisławów, Strzegocin, Wierzbie, Woźniaków, Wroczyny, Wysoka Wielka, Żurawieniec.

Miejscowości niesołeckie

[edytuj | edytuj kod]

Adamowice, Adamów, Byszew-Kaczyn, Dębina, Dudki, Franki Wroczyńskie, Głogowiec, Gołębiew Stary, Kalinowa, Kalinowa (osada), Kolonia Sójki, Kolonia Strzegocin, Krzesin-Parcela, Krzesinówek, Kuczków, Michałów, Nowe Sójki, Obidówek, Ryków, Siemiennik, Stara Wieś, Włosków, Wysoka Duża.

Sąsiednie gminy

[edytuj | edytuj kod]

Daszyna, Krośniewice, Krzyżanów, Kutno (miasto), Łanięta, Nowe Ostrowy, Oporów, Strzelce, Witonia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gmina Kutno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. a b Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
  3. Gmina Kutno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-05-15], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  4. Gmina Kutno w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-26], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  5. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.