Kwas dipikolinowy jest związkiem swoistym dla przetrwalników (endospor) mikroorganizmów, gdzie umiejscowiony jest tylko w protoplastach i nie występuje w komórkach wegetatywnych. Chelatujejonywapnia (Ca2+ ), tworząc dipikolinian wapnia, mogący stanowić 10–15% suchej masy spory[4]. Duże stężenie dipikolinianu wapnia wraz z warstwami gęsto upakowanej mureiny i białek tworzących płaszcz, stabilizuje skład chemiczny spory[5]. DPA obniża, w zależności od szczepu, od 5–50 razy, wrażliwość endospor na promieniowanie UV oraz znacznie zwiększa ich odporność na ogrzewanie w warunkach podwyższonej wilgotności środowiska, w porównaniu z komórkami wegetatywnymi, z których pochodzą[6].
↑2,6-Pyridinedicarboxylic acid, karta charakterystyki, Thermo Fisher Scientific, 24 grudnia 2021, numer katalogowy: AC131880250 [dostęp 2022-02-07](ang.). Brak numerów stron w książce
↑Komórka i jej budowa. Tworzenie endospor, [w:] Hans GünterH.G.SchlegelHans GünterH.G., Mikrobiologia ogólna, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 103, ISBN 83-01-13999-4, OCLC749371403.
↑Genetyka bakterii I: replikacja DNA i inżynieria genetyczna, [w:] Abigail A.A.A.SalyersAbigail A.A.A., Mikrobiologia. Różnorodność, chorobotwórczość i środowisko, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 73–101, ISBN 83-01-14057-7.
↑Budowa i funkcje komórki bakteryjnej. Endospory, [w:] JadwigaJ.BajJadwigaJ., ZdzisławZ.MarkiewiczZdzisławZ., Biologia molekularna bakterii, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 123–124, ISBN 978-83-01-14724-2.