Kwas dipikolinowy jest związkiem swoistym tylko dla przetrwalników (endospor), gdzie umiejscowiony jest tylko w protoplastach i nie występuje w komórkach wegetatywnych. Chelatujejonywapnia (Ca2+), tworząc dipikolinian wapnia, mogący stanowić 10-15% suchej masy spory[4]. Duże stężenie dipikolinianu wapnia wraz z warstwami gęsto upakowanej mureiny i białek tworzących płaszcz, stabilizuje skład chemiczny spory[5]. DPA obniża, w zależności od szczepu, od 5-50 razy, wrażliwość endospor na promieniowanie UV oraz znacznie zwiększa ich oporność na ogrzewanie w warunkach podwyższonej wilgotności środowiska, w porównaniu z komórkami wegetatywnymi, z których pochodzą[6].
↑Komórka i jej budowa. W: Hans G Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 36-112. ISBN 83-01-13290-6. (pol.)
↑Genetyka bakterii I:replikacja DNA i inżynieria Genetyczna. W: Abigail A Salyers: Mikrobiologia : różnorodność, chorobotwórczość i środowisko. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 73-101. ISBN 83-01-14057-7. (pol.)
↑Budowa i funkcje komórki bakteryjnej. W: Jadwiga Baj, Zdzisław Markiewicz: Biologia molekularna bakterii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 26-130. ISBN 97883-01-14724-2. (pol.)