Kygo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kygo
Ilustracja
Kygo w maju 2015
Imię i nazwisko

Kyrre Gørvell-Dahll

Pseudonim

Kygo

Data i miejsce urodzenia

11 września 1991
Singapur

Gatunki

EDM, Tropical house, deep house, downtempo, electronica

Zawód

Producent muzyczny, DJ, remikser, muzyk

Aktywność

od 2011

Wydawnictwo

Sony Music Entertainment

Powiązania

Avicii, Coldplay, Conrad Sewell, Parson James, Will Heard, Dillon Francis, Ella Henderson, Selena Gomez, Ellie Goulding, OneRepublic, Imagine Dragons, Sandro Cavazza, Valerie Broussard, Rita Ora, Chelsea Culter, Whitney Houston, Zara Larsson

Strona internetowa
Logo Kygo

Kygo, właśc. Kyrre Gørvell-Dahll (czytaj 'ɕyʷ:ɾə 'gø:rvɛɫ̪ daːɫ̪, ur. 11 września 1991 w Singapurze) – norweski producent muzyczny, DJ i remikser. Popularność przyniosły mu remiks utworu „I See FireEda Sheerana oraz single „Firestone” i „Stole the Show”.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie i początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Kygo rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku sześciu lat. W wieku 15 lat zdecydował remiksować i tworzyć utwory muzyki elektronicznej po odkryciu Aviciiego[1][2].

Kygo stał się znany na początku roku 2013 dzięki remiksowi utworu „I See FireEda Sheerana. Utwór został otworzony ponad 36 milionów razy w serwisie SoundCloud[3] i ponad 85 miliony razy w serwisie YouTube[4]. W 2014 Chris Martin poprosił go o remiks do utworu „Midnight” zespołu Coldplay[2][5].

2014[edytuj | edytuj kod]

W 2014 supportował Aviciiego podczas Findings Festival w Oslo[6][2]. Zastąpił on również Aviciiego podczas TomorrowWorld 2014, z powodu problemów zdrowotnych Szweda[7]. W wywiadzie dla tygodnika Billboard Kygo mówił o swoich remiksach utworów Coldplaya i Diplo oraz o jego trasie koncertowej po Ameryce Północnej[8].

Pierwszym utworem Kygo wydanym jako singel był remiks utworu The Weeknd zatytułowany „Often”. W grudniu 2014 roku został wydany jego drugi singel zatytułowany „Firestone”, na którym gościnnie wystąpił australijski wokalista Conrad Sewell. Był on na szczytach list przebojów m.in. w Norwegii[9], Szwecji[10], Finlandii[11] i Niemczech[12]. Singel pięć razy uzyskał status platynowej płyty w Norwegii[13] i Szwecji[14].

2015[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym jego singlem wydanym w 2015 roku był „ID”, który został zaprezentowany po raz pierwszy na Ultra Music Festival[15]. Był on notowany na listach przebojów m.in. w Norwegii[9], Holandii[16] i Szwecji[10]. We wrześniu 2015 roku utwór „ID” pojawił się na ścieżce dźwiękowej do gry komputerowej FIFA 16[17]. Kolejnym singlem Kygo był „Stole the Show” nagrany z gościnnym udziałem Parsona Jamesa. Utwór miał swoją premierę 23 marca podczas YouTube Music Awards 2015[18]. Utwór był notowany na pierwszych miejscach list przebojów m.in. w Norwegii[9], Szwecji[10]. W obu tych krajach singel uzyskał status platynowej płyty pięciokrotnie[13][14]. Trzecim singlem w 2015 r. był „Epsilon”, nie odniósł on większego sukcesu. „Nothing Left” z gościnnym udziałem Willa Hearda wydany w lipcu był odnotowany na pierwszym miejscu norweskiej listy przebojów[9], gdzie uzyskał również status złotej płyty[13].

We wrześniu tego roku został opublikowany singel „Here for You” z wokalem Elli Henderson znanej przede wszystkim z utworu „Ghost”.

2016[edytuj | edytuj kod]

2017[edytuj | edytuj kod]

2018[edytuj | edytuj kod]

2019[edytuj | edytuj kod]

2020[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

EP[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Singel Pozycje na listach przebojów Certyfikat Album
NOR
[9]
AUS
[21]
AUT
[22]
BEL
(FL)

[23]
FIN
[11]
GER
[12]
NLD
[16]
SWE
[10]
SWI
[24]
UK
[25]
2014 Often” (Kygo Remix)
(wspólnie z The Weekndem)
12 65 55 65
Firestone
(gościnnie: Conrad Sewell)
1 10 5 4 3 3 4 2 4 8
  • NOR: 5× platynowa płyta[13]
  • AUS: platynowa płyta[26]
  • BEL: złota płyta[27]
  • GER: złota płyta[28]
  • ITA: 2× platynowa płyta[29]
  • SPA: złota płyta[30]
  • SWE: 5× platynowa płyta[14]
  • UK: platynowa płyta[31]
Cloud Nine
2015 ID (Ultra Music Festival Anthem) 31 83 76
Stole the Show
(gościnnie: Parson James)
1 53 5 7 2 2 3 1 3 24
  • NOR: 5× platynowa płyta[13]
  • BEL: złota płyta[27]
  • ITA: platynowa płyta[32]
  • NZL: platynowa płyta[33]
  • SPA: platynowa płyta[30]
  • SWE: 5× platynowa płyta[34]
  • UK: srebrna płyta[31]
  • POL: 4× platynowa płyta[35]
Cloud Nine
„Epsilon” 23 67 75 57
Nothing Left
(gościnnie: Will Heard)
1 69 58 57 11 57 81 14 26 79
  • NOR: złota płyta[13]
Cloud Nine
Here for You
(gościnnie: Ella Henderson)
9 58 50 63 12 16 17 18
  • NOR: złota płyta[13]
Stay
(gościnnie: Maty Noyes)
2 67 30 2 13 38 10 3 11 20
  • AUS: złota płyta[26]
  • BEL: złota płyta[27]
  • UK: złota płyta[31]
  • POL: platynowa płyta[35]
Cloud Nine
2016 Raging
(gościnnie: Kodaline)
2 47 52 69 26 6 24 42
  • POL: złota płyta[36]
Carry Me
(gościnnie: Julia Michaels)
39 77 133
2017 It Ain’t Me
(oraz Selena Gomez)
1 4 2 4 3 2 3 2 3 7
  • POL: 3× platynowa płyta[37]
Stargazing
First Time
(oraz Ellie Goulding)
3 29 23 13 28 22 6 14 34
  • POL: złota płyta[36]
Stargazing
(gościnnie: Justin Jesso)
2 21 41 18 15 8 9 44
  • POL: platynowa płyta[38]
Kids in Love
(gościnnie: The Night Game)
8 94 90 19 33 99 Kids In Love
2018 Stranger Things
(gościnnie: OneRepublic)
56 48
Remind Me to Forget
(gościnnie: Miguel)
2 14 4 8 14 18 3 2 69
  • AUS: 2× platynowa płyta
  • BEL: złota płyta
  • POL: platynowa płyta[38]
Born to Be Yours
(oraz Imagine Dragons)
4 18 12 41 22 36 4 5 54
  • AUS: 2× platynowa płyta
  • POL: 2× platynowa płyta[39]
Origins
Happy Now
(gościnnie: Sandro Cavazza)
6 50 53 26 13 53 24 3 20
  • POL: platynowa płyta[20]
2019 Think About You
(gościnnie: Valerie Broussard)
5 61 67 12 32 82
Carry On
(oraz Rita Ora)
7 43 27 40 46 35 28 14 26
  • AUS: złota płyta
  • CAN: złota płyta
  • POL: platynowa płyta[20]
„Not Ok”
(oraz Chelsea Culter)
7 99
„Kem kan eg ringe”
(gościnnie: Store P i Lars Vaular)
7
Higher Love
(oraz Whitney Houston)
2 20 20 4 22 27 9 10 2
  • AUS: 2x platynowa płyta
  • BEL: złota płyta
  • USA: złota płyta
  • POL: 2x platynowa płyta[39]
Golden Hour
Family
(oraz The Chainsmokers)
31 52 60 60 51 World War Joy
2020 Forever Yours
(oraz Avicii i Sandro Cavazza)
5 58 65 65 4 25
Like It Is
(oraz Zara Larsson i Tyga)
3 37 54 20 41 56 4 9 49
  • POL: złota płyta[40]
Golden Hour
I'll Wait
(oraz Sasha Sloan)
9 71 89 28 21
Freedom
(gościnnie: Zak Abel)
11 51 90 23 25
Lose Somebody
(oraz OneRepublic)
5 31 28 34 45 30 12 20 46
  • AUS: złota płyta[41]
  • POL: złota płyta[42]
The Truth
(oraz Valerie Broussard)
28 61 63
What’s Love Got to Do with It
(oraz Tina Turner)
4 95 23 13 26 58 7 6 31
  • POL: platynowa płyta[39]
Hot Stuff
(oraz Donna Summer)
23 74 25 27
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

Single promocyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Singel
2015 „I See Fire”

Inne notowane utwory[edytuj | edytuj kod]

Rok Utwór Pozycje na listach przebojów Album
NED
(Top 40)

[43]
SWE
[10]
2014 Cut Your Teeth
(wspólnie z Kylą La Grange)
19
2015 „Coming Over”
(wspólnie z Dillonem Francisem, gościnnie James Hersey)
93 This Mixtape is Fire
(EP Dillona Francisa)
„–” oznacza, że singel nie był notowany na danej liście.

Remiksy[edytuj | edytuj kod]

Rok Utwór Oryginalny wykonawca
2013 Stay Rihanna, gościnnie Mikky Ekko
„The Wilhelm Scream” James Blake
„Limit to Your Love” James Blake
Let Her Go Passenger
Brother Matt Corby
„Resolution” Matt Corby
„Caravan" Passenger
Jolene Dolly Parton
„Angels” The xx
No Diggity” vs. „Thrift Shop Ed Sheeran & Passenger
„Can’t Afford It All” Jakubi
„Electric Feel” Henry Green
„Dancer” Didrik Thulin
I Don't Like You Eva Simons
„High for This" Ellie Goulding
Sexual Healing Marvin Gaye
I See Fire Ed Sheeran
2014 Younger Seinabo Sey
Cut Your Teeth Kyla La Grange
„Miami 82” Syn Cole, gościnnie Madame Buttons
„Wait” M83
„Shine” Benjamin Francis Leftwich
Midnight Coldplay
Often The Weeknd
Dirty Paws Of Monsters and Men
2015 „Coming Over”
(wspólmie z Dillonem Francisem)
James Hersey
Take on Me A-ha
2016 Starboy The Weeknd i Daft Punk
2017 Tired Alan Walker
„Electric Green” Henry Green
„You’re the Best Thing About Me” U2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kygo. last.fm. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  2. a b c Coldplay ringte norske Kygo og ba om musikk. 730.no. [dostęp 2015-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-24)]. (norw.).
  3. Ed Sheeran – I See Fire (Kygo Remix). soundcloud.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  4. Kygo I See Fire. youtube.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  5. Kygo. rmf.fm. [dostęp 2015-10-06]. (pol.).
  6. Norske Kygo varmer opp for Avicii i Oslo. 730.no. [dostęp 2015-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-03)]. (ang.).
  7. Kygo to Replace Avicii at TomorrowWorld. billboard.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  8. Kygo Talks Mixing for Diplo, Coldplay and Upcoming Tour. billboard.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  9. a b c d e Discography Kygo. norwegiancharts.com. [dostęp 2015-10-08]. (norw.).
  10. a b c d e Discography Kygo. swedishcharts.com. [dostęp 2015-10-08]. (szw.).
  11. a b Discography Kygo. finnishcharts.com. [dostęp 2015-10-08]. (ang.).
  12. a b Kygo (Single). officialcharts.de. [dostęp 2015-10-08]. (niem.).
  13. a b c d e f g Troféoversikt – Kygo. ifpi.no. [dostęp 2015-10-08]. (norw.).
  14. a b c Kygo Feat. Conrad – Firestone. sverigetopplistan.se. [dostęp 2015-10-08]. (szw.).
  15. Ultra Music Festival Announces Brand New Show For Kygo And Reveals His Next Song. wegotthiscovered.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  16. a b Discografie Kygo. dutchcharts.nl. [dostęp 2015-10-08]. (niderl.).
  17. FIFA 16 Soundtrack. easports.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  18. YouTube Music Awards. youtube.com. [dostęp 2015-10-06]. (ang.).
  19. Platynowe płyty CD przyznane w 2016 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-24].
  20. a b c Platynowe płyty CD przyznane w 2020 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-24].
  21. Discography Kygo. australian-charts.com. [dostęp 2015-10-08]. (ang.).
  22. Discographie Kygo. austriancharts.at. [dostęp 2015-10-08]. (niem.).
  23. Discografie Kygo. ultratop.be. [dostęp 2015-10-08]. (niderl.).
  24. Discography Kygo. swisscharts.com. [dostęp 2015-10-08]. (niem.).
  25. Peak chart positions for singles in the United Kingdom:
  26. a b ARIA Australian Top 50 Singles Chart. ariacharts.com.au. [dostęp 2015-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-29)]. (ang.).
  27. a b c Goud en Platina. ultratop.be. [dostęp 2015-10-08]. (niderl.).
  28. Gold-/Platin-Datenbank. musikindustrie.de. [dostęp 2015-10-08]. (niem.).
  29. Certificazioni. fimi.it. [dostęp 2015-10-08]. (wł.).
  30. a b Weekly charts: 25.9.2015 – 1.10.2015. promusicae.es. [dostęp 2015-10-08]. (hiszp.).
  31. a b c Certified Awards. bpi.co.uk. [dostęp 2015-10-08]. (ang.).
  32. Certificazioni. fimi.it. [dostęp 2015-10-08]. (wł.).
  33. Singles. nztop40.co.nz. [dostęp 2015-10-08]. (ang.).
  34. Kygo Feat. Parson James – Stole The Show. sverigetopplistan.se. [dostęp 2015-10-08]. (szw.).
  35. a b Platynowe płyty CD przyznane w 2017 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-24].
  36. a b Złote płyty CD przyznane w 2022 roku [online], ZPAV [dostęp 2022-12-30].
  37. Platynowe płyty CD przyznane w 2018 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-24].
  38. a b Platynowe płyty CD przyznane w 2019 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-24].
  39. a b c Platynowe płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-09-23].
  40. Złote płyty CD przyznane w 2020 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-01-28].
  41. ARIA Singles Chart [online], ARIA, 17 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] (ang.).
  42. Złote płyty CD przyznane w 2021 roku [online], ZPAV [dostęp 2021-09-23].
  43. Kyla La Grange. top40.nl. [dostęp 2015-04-26]. (niderl.).