Tina Turner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Tina Turner
Ilustracja
Tina Turner (1985)
Imię i nazwisko Anna Mae Bullock
Pseudonim Tina Turner
Data i miejsce urodzenia 26 listopada 1939
Nutbush
Typ głosu kontralt[1]
(F2-C#6, 3 oktawy)
Gatunki pop, rock, soul
Zawód wokalistka, aktorka
Aktywność od 1956
Wytwórnie płytowe Capitol Records, EMI, Parlophone, Virgin Records
Powiązania Ike Turner
Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Tina Turner (właśc. Anna Mae Bullock, ur. 26 listopada 1939 w Nutbush, Tennessee[2]) – urodzona w Stanach Zjednoczonych, posiadająca aktualnie obywatelstwo Szwajcarii wokalistka soulowa i rockowa.

Szacuje się, że nakład ze sprzedaży wszystkich wydawnictw Turner wynosi ponad 180 milionów egzemplarzy, co czyni ją rockową artystką z największą liczbą sprzedanych albumów i singli w dziejach[3][4][5] w związku z czym nazwano ją „Królową Rock and Rolla”[6][7][8]. Niektóre źródła podają jednak, że liczba sprzedanych przez nią płyt wynosić może nawet 200 milionów sztuk[9][10]. Należy do grupy artystów, którzy zdefiniowali główny nurt rocka lat 80. XX w. W 2010 roku została uznana przez czasopismo Rolling Stone za jedną ze 100 najwybitniejszych artystów wszech czasów. Owo czasopismo sklasyfikowało ją na 63. miejscu tegoż zestawienia[11].

Życiorys[edytuj]

Urodzona w Tennessee jako córka Afroamerykanina i Indianki, rozpoczęła typową dla afroamerykańskich muzyków karierę od śpiewania w chórach kościelnych muzyki gospel, która wprowadziła ją w świat rhythm and bluesa i soulu. Karierę profesjonalną rozpoczęła w chórkach towarzyszących popularnym pod koniec lat 50. grupom muzyki pop.

Współpraca z Ikiem Turnerem[edytuj]

Punktem zwrotnym w jej karierze był moment, gdy została dostrzeżona przez słynnego muzyka, lidera grupy Kings of Rhythm, Ike'a Turnera. Ich związek sceniczny zaowocował jednym z najbardziej znanych duetów rhythmandbluesowych „Ike & Tina Turner” oraz małżeństwem obojga artystów. Zespół był autorem takich wielkich przebojów jak I Idolize You, It's Gonna Work Out Fine, Poor Fool i Tra La La La La.

W grupie Ike and Tina Turner występowali:

Krótko występował z nimi także Jimi Hendrix[12].

Kariera solowa[edytuj]

Tina w 1972 roku

Czarna legenda otaczająca Ike'a Turnera, jego ekstrawagancki tryb życia, uzależnienie od alkoholu i narkotyków, agresywne i brutalne zachowania (maltretował fizycznie żonę), doprowadziły do nagłośnionego przez media rozwodu w 1978. Rozwód i związane z nim problemy nie tylko zniszczył grupę, lecz także zachwiał znakomicie rozwijającą się karierą wokalistki. Przez następne osiem lat pozostała w cieniu nagrywając niezauważane płyty i śpiewając w klubach oraz kasynach typowy soulowy repertuar.

Jej powrót na listy przebojów nastąpił w 1984. Tina Turner porzuciła nie tylko swój muzyczny styl, lecz także skromny wizerunek sceniczny na rzecz wizerunku megagwiazdy i symbolu seksu. Lata pomiędzy 1984 a 1992 były dla niej pasmem wielkich sukcesów. W szczególności koncerty przyciągały miłośników jej muzyki. W tym okresie nagrała szereg wielkich przebojów, z których do najbardziej znanych należały: What's love got to do with it, Private Dancer (kompozycja Marka Knopflera), We Don't Need Another Hero (z filmu Mad Max pod Kopułą Gromu, w którym zagrała główną rolę obok Mela Gibsona), The Best (cover utworu Bonnie Tyler)[13], Typical Male, Steamy Windows, I Can't Stand the Rain i It Takes Two (duet z Rodem Stewartem).

Zapowiedzi końca kariery[edytuj]

W 1991 zespół „Ike & Tina Turner” został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[14]. W tym samym roku Tina Turner została wprowadzona do St. Louis Walk of Fame. Tina zamierzała na tym zakończyć karierę.

W 1993 powstał film pt. Tina. Rola Tiny przypadła Angeli Bassett, rola Ike’a natomiast Laurence'owi Fishburne. Została wydana ścieżka dźwiękowa do filmu, który zawierał kilka nowych piosenek.

Niecały rok później Tina wyruszyła w trasę. Po zakończeniu trasy poproszono ją o wykonanie piosenki GoldenEye do filmu o Jamesie Bondzie o tym samym tytule. W 1996 Tina wydała album pt. Wildest Dreams i znów wyruszyła w trasę. Później zajęła się nagrywaniem płyty, która została wydana w grudniu 1999. Tina Turner ponownie zapowiedziała, że to jej ostatnia trasa i że nie będzie już koncertować. Ostatni oficjalny wielki koncert Tiny Turner jako podsumowanie ostatniej trasy koncertowej i wspaniałej kariery odbył się 15 sierpnia 2000 roku w Polsce na hipodromie w Sopocie, dla ponad 100 tys. fanów. (niektóre źródła podają 120 tys.) Był nagrywany, i emitowany na żywo przez Telewizję Polską. Miało to być zakończenie kariery piosenkarki, jednak później, około 2003 roku Phil Collins zaprosił ją do studia Disneya i razem nagrali piosenkę „Great Spirits” do filmu Mój brat niedźwiedź. W 2004 wydała album-składankę All the Best z 3 premierowymi nagraniami: Open Arms, Complicated Disaster, Something Special. Rok później do tego wydawnictwa dołączyło DVD All the Best - the Live Collection.

W 2008, podczas 50. gali rozdania nagród Grammy, Tina Turner zaśpiewała „What's love got to do with it” oraz „Better be good to me”, a także wspólnie z Beyoncé „Proud Mary”. W tym samym roku w Las Vegas nakręcony został specjalny odcinek programu „The Oprah Winfrey Show”: „The Oprah Winfrey Show: Oprah, Cher and Tina in Vegas”, podczas którego Tina ogłosiła, iż w październiku rusza w kolejne światowe tournée. W związku z nową trasą 30 września 2008 ukazała się nowa płyta „Tina!”, zawierająca najbardziej znane utwory piosenkarki (w tym kilka wersji koncertowych) oraz dwa nowe utwory: „I'm Ready” oraz „It Would Be A Crime”.

Odznaczenia[edytuj]

Dyskografia[edytuj]

Ike & Tina Turner[edytuj]

Tina Turner[edytuj]

Trasy koncertowe[edytuj]

Przypisy

  1. ↑ Tina Turner Vocal Profile/Range (ang.). divadevotee.com. [dostęp 2012-03-07].
  2. ↑ Tina Turner
  3. ↑ Tina Turner Biography (ang.). tina-turner.nl.  Cytat: (...) She has won numerous awards and her achievements in the rock music genre have led many to call her the „Queen of RocknRoll”. (...) One of the world's most popular entertainers, Turner has been called the most successful female rock artist and was named „one of the greatest singers of all time” by Rolling Stone. Her combined album and single sales total approximately 180 million copies worldwide (...).
  4. ↑ 200 million to 100 million records (ang.). duduki.net.  Cytat: Tina Turner – 180 million
  5. ↑ HOT LEGS: ROD STEWART AND TINA TURNER (ang.). Jaybees Entertainment.  Cytat: (...) And then…Tina Turner. Arguably the most successful female rock artist in the history of music and surely one of the world’s most popular entertainers, voted by Rolling Stone Magazine as, “one of the greatest singers of all time”. Over 50 years she has amassed album and single sales totaling 180 million and is, without question, the undisputed “Queen of Rock” (...).
  6. ↑ Terrence Rafferty: Tina Turner: Queen of Rock 'n' Roll (1984) (ang.). The New York Times. [dostęp 2008-06-27].
  7. ↑ Baron Wolman: Tina Turner on Stage (ang.). Gallery of The Popular Image. San Francisco Art Exchange.. [dostęp 2007-09-28].  Cytat: Tina Turner – the „Queen of Rock and Roll” – is caught in the middle of a cathartic performance in this classic 1967 shot (...).
  8. ↑ Gregory DelliCarpini Jr.: Tina Turner Covers Vogue Germany (ang.). Billboard. [dostęp 2013-03-11].  Cytat: (...) The queen of rock 'n' roll, Tina Turner, proved she’s still got it, becoming the oldest person to cover Vogue Magazine (...).
  9. ↑ Babcia rocka, jedyna taka Tina Turner świętuje 75 urodziny!. Muzyka.dziennik.pl, 2014-11-26.
  10. ↑ Korzenie w muzyce gospel. Tina Turner kończy 75 lat. Muzyka.onet.pl, 2014-11-26.
  11. ↑ 100 Greatest Artists, „Rolling Stone”, 2 grudnia 2010 (ang.).
  12. ↑ Voodoo Child: The Jimi Hendrix Collection 2CD, książeczka-esej Kurta Lodera. Universal, Experience Hendrix, 2001. (ang.)
  13. ↑ The Best by Tina Turner (ang.). songfacts.com. [dostęp 2015-09-09].
  14. ↑ Ike and Tina Turner: inducted in 1991 (ang.). The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01].
  15. ↑ TINA TURNER SORT LE GLITTER POUR ENTRER DANS L'ORDRE DES ARTS ET DES LETTRES. (fr.). puretrend.com. [dostęp 2014-11-26].

Linki zewnętrzne[edytuj]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tina_Turner&oldid=46877118”