Tina Turner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Tina Turner
Ilustracja
Tina Turner (1985)
Imię i nazwisko Anna Mae Bullock
Pseudonim Tina Turner
Data i miejsce urodzenia 26 listopada 1939
Nutbush
Typ głosu kontralt[1]
(F2-C#6, 3 oktawy)
Gatunki Wraz z zespołem: rock and roll, pop-rock, funk, R&B, soul[2]
Solo: pop, rock, R&B, soul, contemporary pop / rock, muzyka filmowa[3]
Zawód piosenkarka, wokalistka, autorka tekstów, choreografka, tancerka, muzyk, aktorka, producentka, pisarka
Aktywność od 1959 roku
Wydawnictwo Capitol Records, EMI, Parlophone, Virgin Records
Powiązania Ike Turner
Zespoły
Ike & Tina Turner (1959–1976/1978)
Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Tina Turner, właściwie Anna Mae Bullock (ur. 26 listopada 1939 w Nutbush, Tennessee[4]) – piosenkarka soulowa i rockowa, autorka tekstów, choreografka, tancerka, muzyk, aktorka, producentka i pisarka urodzona w Stanach Zjednoczonych, posiadająca aktualnie obywatelstwo Szwajcarii[3][5].

Początki aktywności Tiny Turner w przemyśle muzycznym datuje się na lata 1959[2]–1960[6]. We wczesnych latach kariery występowała wraz z Ikiem Turnerem w zespole rock and rollowym Ike & Tina Turner jako wokalistka[2]. Był on supportem na trasie The Rolling Stones w 1969 roku. Wraz z Ikiem zostali uhonorowani miejscem w Rock and Roll Hall of Fame w 1991 roku[7][8].

W 1983 roku, po opuszczeniu zespołu, jej piąty solowy album Private Dancer odniósł ogólnośwatowy sukces, osiągając liczbę 20 milionów egzemplarzy[9]. Szacuje się, że nakład ze sprzedaży wszystkich wydawnictw Turner wynosi ponad 180 milionów egzemplarzy, co czyni ją rockową artystką z największą liczbą sprzedanych albumów i singli w dziejach[10][11] w związku z czym nazwano ją „Królową Rock and Rolla”[12][13][14]. Niektóre źródła podają jednak, że liczba sprzedanych przez nią płyt wynosić może nawet 200 milionów sztuk[15][16][17][18].

Należy do grupy artystów, którzy zdefiniowali główny nurt rocka lat 80. XX wieku. Jest jedną z najbardziej dochodowych artystek pod względem sprzedaży koncertów na świecie i jednym z najpopularniejszych artystów w historii[15]. Według Księgi Rekordów Guinnessa nakład ze sprzedaży jej koncertów sięgnął najwyższego w historii[15][18]. Jej majątek wyceniany jest na sumę 200 milionów dolarów[18].

Jest laureatką siedemdziesięciu prestiżowych nagród spośród stu nominacji, w tym aż ośmiu nagród Grammy[8], co czyni ją najczęściej nagradzaną artystką rock and rollową w historii przemysłu fonograficznego. Ponadto została wprowadzona do Grammy Hall of Fame. W 1986 roku otrzymała swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame[15][8]. Uzyskała również gwiazdę w St. Louis Walk of Fame[19]. Odznaczono ją Orderem Sztuki i Literatury we Francji[20]. W 2010 roku została uznana przez czasopismo „Rolling Stone” za jedną ze 100 najwybitniejszych artystów wszech czasów (63. miejsce w zestawieniu)[21].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

 Tę sekcję należy dopracować:
od 2016-12 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2016-12 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Tennessee, jest córką Afroamerykanów. Zaczynała karierę muzyczną od śpiewania w chórach kościelnych muzyki gospel, która wprowadziła ją w świat rhythm and bluesa i soulu. Karierę profesjonalną rozpoczęła w chórkach towarzyszących popularnym pod koniec lat 50. grupom muzyki pop.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Współpraca z Ikiem Turnerem[edytuj | edytuj kod]

Punktem zwrotnym w jej karierze był moment, gdy została dostrzeżona przez słynnego muzyka, lidera grupy Kings of Rhythm, Ike’a Turnera. Ich związek sceniczny zaowocował jednym z najbardziej znanych duetów rhythmandbluesowych o nazwie Ike & Tina Turner, a także małżeństwem obojga artystów. Zespół był autorem przebojów, takich jak m.in. „I Idolize You”, „It’s Gonna Work Out Fine, Poor Fool” i „Tra La La La La”. W zespole występowali też: Edward Burks (puzon), Warren Dawson (gitara basowa), Mackinley Johnson (trąbka), Soko Richardson (perkusja) i Claude „Fiddler” Williams (skrzypce). Krótko występował z nimi także Jimi Hendrix[22].

Kariera solowa[edytuj | edytuj kod]

Ekstrawagancki tryb życia Ike’a Turnera, jego uzależnienie od alkoholu i narkotyków oraz agresywne i brutalne zachowania (maltretował fizycznie żonę) doprowadziły do nagłośnionego przez media rozwodu pary w 1978 roku. Rozstanie i związane z nim problemy nie tylko zniszczyły grupę, lecz także zachwiały znakomicie rozwijającą się karierą wokalistki. Przez następne osiem lat pozostała w cieniu, nagrywając niezauważane płyty i śpiewając w klubach oraz kasynach.

Ike i Tina Turner, 1974

Jej powrót na listy przebojów nastąpił w 1984 roku. Tina Turner porzuciła nie tylko swój muzyczny styl, lecz także skromny wizerunek sceniczny na rzecz wizerunku megagwiazdy i symbolu seksu. Lata pomiędzy 1984 a 1992 były dla niej pasmem wielkich sukcesów. W szczególności koncerty przyciągały miłośników jej muzyki. W tym okresie nagrała szereg wielkich przebojów, z których do najbardziej znanych należały: „What’s Love Got to Do with It”, „Private Dancer” (kompozycja Marka Knopflera), „We Don’t Need Another Hero” (z filmu Mad Max pod Kopułą Gromu, w którym zagrała główną rolę obok Mela Gibsona), „The Best” (cover utworu Bonnie Tyler)[23], „Typical Male”, „Steamy Windows”, „I Can’t Stand the Rain” i „It Takes Two” (duet z Rodem Stewartem).

W 1991 roku zespół Ike & Tina Turner został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[7]. W tym samym roku Tina Turner została wprowadzona do St. Louis Walk of Fame.

W 1993 roku powstał film pt. Tina, opowiadający o życiu Tiny Turner. Rola artystki przypadła Angeli Bassett, natomiast Ike’a zagrał Laurence Fishburne. Została wydana ścieżka dźwiękowa do filmu, który zawierał kilka nowych piosenek. Niecały rok później Turner wyruszyła w trasę. Po zakończeniu trasy nagrała piosenkę „GoldenEye”, będącą motywem przewodnim filmu o Jamesie Bondzie o tym samym tytule.

Tina Turner i Eric Clapton na Wembley Arenie, 1987

W 1996 roku wydała album zatytułowany Wildest Dreams i wyruszyła w kolejną trasę koncertową. Później zajęła się nagrywaniem płyty, która została wydana w grudniu 1999 roku. Ostatni oficjalny wielki koncert Turner jako podsumowanie ostatniej trasy koncertowej i wspaniałej kariery odbył się 15 sierpnia 2000 roku w Polsce na hipodromie w Sopocie, dla ponad 100 tys. fanów. (niektóre źródła podają 120 tys.). Był nagrywany, i emitowany na żywo przez Telewizję Polską. Miało to być zakończenie kariery piosenkarki, jednak później, ok. 2003 roku, Phil Collins zaprosił ją do studia Disneya i razem nagrali piosenkę „Great Spirits” do filmu Mój brat niedźwiedź.

W 2004 roku Turner wydała album-składankę zatytułowaną All the Best, zawierającą największe przeboje w dorobku artystki i trzy premierowe nagrania: Open Arms, Complicated Disaster i Something Special. Rok później do tego wydawnictwa dołączyło DVD All the Best – the Live Collection.

W 2008 roku, podczas 50. gali rozdania nagród Grammy, Turner zaśpiewała „What’s Love Got to Do with It” oraz „Better Be Good to Me”, a także wspólnie z Beyoncé „Proud Mary”. W tym samym roku w Las Vegas nakręcony został specjalny odcinek programu The Oprah Winfrey Show: „The Oprah Winfrey Show: Oprah, Cher and Tina in Vegas”, podczas którego Turner ogłosiła, że w październiku rusza w kolejne światowe tournée. W związku z nową trasą, 30 września 2008 roku ukazała się nowa płyta Tina!, zawierająca najbardziej znane utwory piosenkarki (w tym kilka wersji koncertowych) oraz dwa nowe utwory: „I’m Ready” oraz „It Would Be a Crime”.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Pomnik Tiny Turner w Nowej Południowej Walii

Ike & Tina Turner[edytuj | edytuj kod]

Tina Turner[edytuj | edytuj kod]

Trasy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tina Turner Vocal Profile/Range (ang.). divadevotee.com. [dostęp 2012-03-07].
  2. ↑ a b c Steve Huey, Ike & Tina Turner, AllMusic, Cytat: Formed: 1959
    Disbanded: 1976
    Genre: R&B, Pop/Rock
    Styles: Funk, Soul, Early R&B, Pop-Soul, Rock & Roll
    (ang.).
  3. ↑ a b John Bush, Tina Turner: Biography, AllMusic, Cytat: Genre: R&B, Pop/Rock Styles: Soul, Contemporary Pop/Rock, Adult Contemporary, Film Score (...) (ang.).url
  4. ↑ Tina Turner.
  5. ↑ Tina Turner, rmf.fm, Cytat: dekady: 1960, 1970, 1980, 1990, 2000; gatunek: pop rock, R&B, soul.
  6. ↑ Jacqueline Edmondson Ph.D., Music in American Life: An Encyclopedia of the Songs, Styles, Stars, and Stories that Shaped our Culture [4 volumes]: An Encyclopedia of the Songs, Styles, Stars, and Stories That Shaped Our Culture, ABC-CLIO, 3 października 2013, s. 1168, ISBN 0-313-39348-6.
  7. ↑ a b Ike and Tina Turner, rockhall.com, Cytat: 1991, Category: Performers Members: Ike Turner Tina Turner (...) In 1969, Ike and Tina were the opening act on the Rolling Stones’ tour (...). Ike, meanwhile, released two solo albums. But in 1990, he was convicted on several charges, including possession of cocaine. He was in jail in 1991 when Ike and Tina Turner were inducted into the Rock and Roll Hall of Fame (...). (ang.).
  8. ↑ a b c Randy Lewis, Tina Turner (Hollywood Star Walk), „Los Angeles Times”, 7 czerwca 2010, Cytat: (...) That 1966 record, built around Tina’s soaring lead vocal, originally reached only No. 88 on the pop chart, yet eventually became one of the defining singles of the rock era and was inducted into both the Grammy Hall of Fame and the Rock and Roll Hall of Fame. (...) The couple reached even greater heights in 1971 with their tornado-like reinvention of Creedence Clearwater Revival’s “Proud Mary,” a performance that landed Turner the first of her eight career Grammy Awards (...)..
  9. ↑ Tina Turner Biography, biography.com, Cytat: (...) In 1983, however, Turner’s solo career finally gained steam when she recorded a remake of Al Green’s „Let’s Stay Together.” Noted for a related video in which she appeared in a rag dress between two dancers, Turner took her remake to the top 5 on the domestic r&b charts and the top 10, U.K. pop. The following year, she exploded back into the record industry when her much-anticipated solo album, Private Dancer, was released to overwhelming critical and popular success. It went on to win four Grammy Awards and eventually sold more than 20 million copies worldwide (...). (ang.).url
  10. ↑ Tina Turner Biography (ang.). tina-turner.nl. Cytat: (...) She has won numerous awards and her achievements in the rock music genre have led many to call her the „Queen of RocknRoll”. (...) One of the world’s most popular entertainers, Turner has been called the most successful female rock artist and was named „one of the greatest singers of all time” by Rolling Stone. Her combined album and single sales total approximately 180 million copies worldwide (...).
  11. ↑ HOT LEGS: ROD STEWART AND TINA TURNER (ang.). Jaybees Entertainment. Cytat: (...) And then…Tina Turner. Arguably the most successful female rock artist in the history of music and surely one of the world’s most popular entertainers, voted by Rolling Stone Magazine as, “one of the greatest singers of all time”. Over 50 years she has amassed album and single sales totaling 180 million and is, without question, the undisputed “Queen of Rock” (...).
  12. ↑ Terrence Rafferty: Tina Turner: Queen of Rock ‘n’ Roll (1984) (ang.). The New York Times. [dostęp 2008-06-27].
  13. ↑ Baron Wolman: Tina Turner on Stage (ang.). Gallery of The Popular Image. San Francisco Art Exchange.. [dostęp 2007-09-28]. Cytat: Tina Turner – the „Queen of Rock and Roll” – is caught in the middle of a cathartic performance in this classic 1967 shot (...).
  14. ↑ Gregory DelliCarpini Jr: Tina Turner Covers Vogue Germany (ang.). Billboard. [dostęp 2013-03-11]. Cytat: (...) The queen of rock ‘n’ roll, Tina Turner, proved she’s still got it, becoming the oldest person to cover Vogue Magazine (...).
  15. ↑ a b c d Tina Turner, walkoffame.com, Cytat: Category: Recording Address: 1750 N. Vine Street Ceremony date: August 28, 1986 Tina Turner is an American singer and actress whose career has spanned more than 50 years. She has won numerous awards and her achievements in the rock music genre have earned her the title The Queen of Rock ‘n’ Roll (...). One of the world’s most popular entertainers, Turner has been called the most successful female rock artist and was named „one of the greatest singers of all time” by Rolling Stone. Her records have sold nearly 200 million copies worldwide. She has sold more concert tickets than any other solo music performer in history (...). (ang.).
  16. ↑ Babcia rocka, jedyna taka Tina Turner świętuje 75 urodziny!. Muzyka.dziennik.pl, 2014-11-26.
  17. ↑ Korzenie w muzyce gospel. Tina Turner kończy 75 lat. Muzyka.onet.pl, 2014-11-26.
  18. ↑ a b c Tina Turner Net Worth, therichest.com, Cytat: Anna Mae Bullock, known by her stage name Tina Turner, is estimated to be worth approximately $200 million. The American actress and singer has sold well over 200 million records globally in her career that spans over 50 years. According to the Guinness Book of World Records, Turner has sold the most concert tickets in history (...). (ang.).
  19. ↑ St. Louis Walk of Fame Inductees, stlouiswalkoffame.org [zarchiwizowane z adresu 2018-09-26] (ang.).
  20. ↑ a b TINA TURNER SORT LE GLITTER POUR ENTRER DANS L’ORDRE DES ARTS ET DES LETTRES. (fr.). puretrend.com. [dostęp 2014-11-26].
  21. ↑ 100 Greatest Artists, „Rolling Stone”, 2 grudnia 2010 (ang.).
  22. ↑ Voodoo Child: The Jimi Hendrix Collection 2CD, książeczka-esej Kurta Lodera. Universal, Experience Hendrix, 2001. (ang.)
  23. ↑ The Best by Tina Turner (ang.). songfacts.com. [dostęp 2015-09-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Kennedy Center Honors
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tina_Turner&oldid=60319172”