Lawrence Foster
| Imię i nazwisko |
Lawrence Thomas Foster |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Lawrence Thomas Foster[1] (ur. 23 października 1941 w Los Angeles[1][2]) – amerykański dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w Los Angeles u Fritza Zweiga i Joanny Grauden[1][2]. Odbył ponadto uzupełniające kursy mistrzowskie u Bruno Waltera i Karla Böhma[2]. Debiutował z Young Musicians Foundation Debut Orchestra w 1960 roku[1]. Od 1965 do 1968 roku był asystentem Zubina Mehty w Los Angeles Philharmonic Orchestra[1][2]. W 1966 roku wygrał konkurs w Berkshire Music Center w Tanglewood, uzyskując Koussevitzky Memorial Conducting Prize[1][2]. W latach 1969–1974 dyrygował gościnnie Royal Philharmonic Orchestra w Londynie[1][2]. Od 1971 do 1978 roku był dyrektorem muzycznym Houston Symphony Orchestra[1][2]. W latach 1979–1990 pełnił funkcję dyrygenta orkiestry filharmonicznej i opery w Monte Carlo[1][2]. Od 1981 do 1988 roku był także dyrektorem muzycznym miasta Duisburga[1]. W latach 1990–1998 był dyrektorem muzycznym festiwalu w Aspen[1]. Pełnił także funkcję dyrygenta orkiestry kameralnej w Lozannie (1985–1990)[1][2] i orkiestry symfonicznej w Jerozolimie (1988–1992)[1]. Od 1996 roku był dyrygentem orkiestry symfonicznej w Barcelonie[1].
Od 2019 do 2023 roku pełnił funkcję pierwszego dyrygenta Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach[3].
W jego repertuarze znajduje się muzyka okresu romantyzmu i klasycyzmu, a także utwory współczesne[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1156. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 280. ISBN 978-83-01-13410-5.
- ↑ Lawrence Foster podsumowuje współpracę z NOSPR. polskieradio.pl, 2023-07-11. [dostęp 2024-02-26].