Leśniczówka (Poniatowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leśniczówka
część miasta Poniatowej
Państwo

 Polska

Województwo

lubelskie

Powiat

opolski

Gmina

Poniatowa

Miasto

Poniatowa

W granicach Poniatowej

1956–1972 i od 1979

SIMC

0956750

Populacja (1943)
• liczba ludności


182

Położenie na mapie Poniatowej
Mapa konturowa Poniatowej, po lewej znajduje się punkt z opisem „Leśniczówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Leśniczówka”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Leśniczówka”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Leśniczówka”
Położenie na mapie gminy Poniatowa
Mapa konturowa gminy Poniatowa, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Leśniczówka”
Ziemia51°11′17″N 22°01′45″E/51,187940 22,029111

Leśniczówka – część miasta Poniatowa w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie opolskim[1][2]. Leży w północno-zachodniej części miasta, wzdłuż ulicy o nazwie Leśniczówka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Leśniczówka to dawna kolonia. W latach 1867–1954 należała do gminy Karczmiska w powiecie nowoaleksandryjskim / puławskim, początkowo w guberni lubelskiej, a od 1919 w woj. lubelskim. Tam 14 października 1933 weszła w skład gromady o nazwie Leśniczówka w gminie Karczmiska, składającej się z samej kolonii Leśniczówka[3].

Podczas II wojny światowej Leśniczówkę włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt lubelski, Kreis Pulawy). W 1943 roku liczba mieszkańców wynosiła 182[4]. Po wojnie ponownie w województwie lubelskim[5], jako jedna z 31 gromad gminy Karczmiska w powiecie puławskm[6].

W związku z reformą znoszącą gminy jesienią 1954 roku, Leśniczówkę włączono do nowo utworzonej gromady Poniatowa[7]. 13 listopada 1954 gromada Poniatowa weszła w skład nowo utworzonego powiatu opolsko-lubelskiego w tymże województwie[8].

1 stycznia 1956 gromadę Poniatowa zniesiono w związku z nadaniem jej statusu osiedla, przez co Leśniczówka stała się integralną częścią Poniatowej[9]. 18 lipca 1962 Poniatowa otrzymała prawa miejskie, w związku z czym Leśniczówka stała się obszarem miejskim[10].

1 stycznia 1973, w związku z kolejna reformą administracyjną kraju, Leśniczówkę (121 ha) wyłączono z Poniatowej[11], włączając ją do nowo utworzonej gminy Poniatowa[12]. W latach 1975–1979 należała administracyjnie do województwa lubelskiego.

Samodzielność Leśniczówki utrzymała się niecałe siedem lat, bo już 1 grudnia 1979 włączono ją z powrotem do Poniatowej[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-02-08].
  2. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  3. Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181.
  4. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  5. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
  6. Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
  7. Uchwała Nr 14 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu puławskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 64)
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 240
  9. Dz.U. z 1955 r. nr 45, poz. 299
  10. Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
  11. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  12. Uchwała Nr XXI/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie lubelskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 20 grudnia 1972, Nr 12, Poz. 239).
  13. Dz.U. z 1979 r. nr 26, poz. 155.