51°10′54″N 22°04′07″E/51,181667 22,068611Poniatowa
|
|||
|
|||
| Państwo |  Polska |
||
| Województwo |  lubelskie |
||
| Powiat | opolski | ||
| Gmina | Poniatowa gmina miejsko-wiejska |
||
| Prawa miejskie | 1962 | ||
| Burmistrz | Zygmunt Wyroślak | ||
| Powierzchnia | 15,26 km² | ||
| Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
9909[1] 620,0 os./km² |
||
| Strefa numeracyjna |
(+48) 81 | ||
| Kod pocztowy | 24-320 | ||
| Tablice rejestracyjne | LOP | ||
|
Położenie na mapie województwa lubelskiego
 Poniatowa
|
|||
|
Położenie na mapie Polski
Poniatowa
|
|||
| 51°10′54″N 22°04′07″E/51,181667 22,068611 |
|||
| TERC (TERYT) |
3060912064 | ||
|
Urząd miejski
ul. Młodzieżowa 224-320 Poniatowa |
|||
| Strona internetowa | |||
Poniatowa – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie lubelskim, w powiecie opolskim, położone w Kotlinie Chodelskiej. Siedziba miejsko-wiejskiej gminy Poniatowa.
Miasto położone jest w historycznej Małopolsce, należała do dawnej ziemi lubelskiej. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do starego woj. lubelskiego.
Według danych z 31 grudnia 2010 r. miasto miało 9541 mieszkańców[2].
Spis treści
Historia[edytuj]
W Poniatowej w 1941 na terenie zakładów tele– i radiotechnicznych Niemcy stworzyli obóz dla internowanych jeńców sowieckich, przez który do jesieni 1942 przeszło około 22 000 z nich. W tym czasie z głodu zginęło w nim około 18 000 Sowietów. Obóz ten został zlikwidowany w 1942, a na jego miejscu utworzono obóz pracy – zakłady tekstylne Walthera C. Tőbbensa – dla Żydów przywożonych początkowo z Opola Lubelskiego. W kwietniu i maju 1943 do obozu przybyły transporty z likwidowanego getta warszawskiego. W połowie 1943 liczba osadzonych w obozie Żydów wynosiła od 14 do 18 000 osób. 4 listopada 1943 podczas jednodniowej masakry nastąpiła likwidacja obozu. W nocy pomiędzy 3 listopada a 4 listopada 1943, w akcji likwidacji Żydów na Lubelszczyźnie pod kryptonimem Erntefest (pol. dożynki), rozstrzelano bądź spalono żywcem około 15 tysięcy Żydów. Ogółem zginęło ich od 17,5 do 19,5 tysiąca.
W 1944 Poniatowa została wyzwolona przez żołnierzy Armii Krajowej[3].
Po wojnie, na miejscu zlikwidowanego obozu i masowego mordu, wzniesiono pomnik.
18 lipca 1962 Poniatowa otrzymała prawa miejskie na mocy rozporządzenia Rady Ministrów. W tym samym roku otwarto Sanatorium przeciwgruźlicze.
Demografia[edytuj]
- Piramida wieku mieszkańców Poniatowej w 2014 roku.
Sport[edytuj]
- Stal Poniatowa
- Kryta pływalnia
- Orlik
- Skatepark
Kultura[edytuj]
 |
Tę sekcję należy dopracować: od 2013-12 → usunąć nieencyklopedyczne treści, obecna forma referatu jest nie do przyjęcia. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji. |
Dom Kultury (obecnie Centrum Kultury, Promocji i Turystyki) funkcjonuje w Poniatowej od 1974 roku. W latach osiemdziesiątych na bazie prężnie działającego klubu fabrycznego Zakładów Elektromaszynowych „Predom-EDA” powstał Zakładowy Dom Kultury. Istniała tu wówczas także Izba Pamięci i klub fotograficzno-filmowy FOKA. W latach 1974-1978 ZDK kierowała Anna Wierzbińska, 1978-1992 - Wanda Braksal, 1992-1996 - Sławomir Stefanek.W 1980 r. założono zespół kabaretowy „Parodia Maxima” a dwa lata później powstał zespół śpiewaczy „Nadzieja”. Działalność kulturalna ZDK cieszyła się dużą popularnością wśród mieszkańców Poniatowej, którzy mogli aktywnie uczestniczyć w rozwoju kultury w naszym mieście. 1 września 1996 r. nastąpiło przejęcie ZDK przez Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury i utworzenie jednej placówki- Ośrodka Kultury z dyrektorem Ewą Kaziród-Bień. W 2007 roku dyrektorem został Łukasz Król i w tym też roku na jego wniosek Rada Miejska w Poniatowej podjęła uchwałę o zmianie nazwy Ośrodka Kultury na Centrum Kultury, Promocji i Turystyki w Poniatowej. Centrum Kultury nieoficjalnie jest również nazywane „Klubową”, co ma związek z istniejącą tutaj klubokawiarnią o tej nazwie, będącą miejscem wieczornych spotkań towarzyskich. Od września 2009 roku dyrektorem placówki jest Małgorzata Piskor, a wicedyrektorem - Sławomir Stefanek. Centrum Kultury zajmuje się nie tylko działalnością o charakterze „mainstreamowym”, daje szansę również kulturze „niszowej”, starając się regularnie ją upowszechniać angażując w tę działalność zarówno młodych jak i starszych ludzi. Formy działania Centrum są odpowiedzią na potrzeby środowiska lokalnego oraz sposobem edukacji kulturalnej mieszkańców Poniatowej; organizowane są indywidualne oraz zbiorowe wystawy twórców amatorskiego ruchu artystycznego, stowarzyszenia, kluby i instytucje lokalne spotykają się na ważnych dla siebie uroczystościach, regularnie odbywają się akcje poboru krwi. W Centrum Kultury swoją siedzibę mają: Stowarzyszenie „Amazonki”, Rejonowy Oddział Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Stowarzyszenie Miłośników Śpiewu Chóralnego „Cum Musica”, Klub Żołnierzy Rezerwy „Snajper”, Poniatowskie Towarzystwo Fotograficzne oraz Koło Filatelistyczne z Poniatowej. Najbardziej spektakularne z imprez, które na stałe wpisują się w plan pracy Centrum to: Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Ogólnopolska Akcja „Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę”, Dni Miasta Poniatowej „Poniato-wianki”, Turniej Brydża Sportowego o Puchar Burmistrza Poniatowej, uczestnictwo w „Hitach Turystycznych Krainy Lessowych Wąwozów”. Szczególną wartość edukacyjną mają zajęcia prowadzone w ramach Ogniska Muzycznego, wśród których wymienić można: naukę gry na pianinie, umuzykalnianie, naukę gry na keyboardzie, -akordeonie, -gitarze klasycznej, -emisję głosu, naukę śpiewu chóralnego. Efekty swojej pracy uczniowie Ogniska prezentują podczas koncertów cieszących się dużym zainteresowaniem i uznaniem publiczności. Różnorodnych technik artystycznych i nowatorskich formy kreowania sztuki młodzi adepci uczą się na zajęciach Koła Plastycznego. Przy Centrum Kultury działają następujące zespoły: Dziecięca Kapela Ludowa z Poniatowej, Kapela Ludowa z Poniatowej, Zespół Zielone Sioło z Niezabitowa, Zespół Śpiewaczy Kowalanki z Kowali, Zespół Estradowy Nadzieja z Poniatowej, Zespół Wokalny Wiolinki z Poniatowej Wsi, Zespół Wokalny z Akompaniamentem Poniatowianki, Chór Cum Musica.W mieście działa od lat chór Szczygiełki, zespół muzyki dawnej Scholares Minores pro Musica Antiqua, a także kabaret Masakra.
W 2005 r. powstało studio tańca Grawitan, które aktualnie swoją siedzibę ma w Gimnazjum im. Jana Pawła II w Poniatowej. Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna mieści się przy ul. Fabrycznej.
Od 1999 roku w Poniatowej działa Poniatowskie Towarzystwo Fotograficzne, które swoją działalnością aktywnie włącza się we wszystkie imprezy kulturalne miasta.
Film[edytuj]
Od kilku lat w Poniatowej istnieje grupa filmowa Fabryczna Art. Ich film dokumentalny Chasing The Acids – W pogoni za Acid Drinkers" otrzymał pozytywne opinie zarówno fanów jak i krytyków[potrzebny przypis]. Film został dołączony do albumu "The Hand That Rocks the Coffin" zespołu Acid Drinkers.
- Kino "Czyn" – ul. 11 Listopada.
Szkoły[edytuj]
- Szkoła Podstawowa im. Stefana Żeromskiego
- Gimnazjum im. Jana Pawła II
- Zespół Szkół w Poniatowej (Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz Technikum im. E. Kwiatkowskiego)
Dzielnice i osiedla[edytuj]
- Osiedle Stare Miasto
- Osiedle Nowe Miasto
- Osiedle Przedwiośnie
- Osiedle 1000-lecia
- Osiedle Przylesie
- Osiedle Podbórz
- Młynki
- Sporniak
- Henin
- Leśniczówka
Wspólnoty wyznaniowe[edytuj]
Współpraca międzynarodowa[edytuj]
Miasta i gminy partnerskie:
Steglitz-Zehlendorf, od 1989 r.[5]
Groß-Siegharts, od 2001 r.[5]
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2017-08-20].
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-06-10. ISSN 1734-6118.
- ↑ Tadeusz Żenczykowski: Polska lubelska 1944. Warszawa: 1990, s. 31.
- ↑ Dane według raportów wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 5 czerwca 2014.
- ↑ a b Urząd Miejski w Poniatowej. [dostęp 2012-11-25].
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
