Leopold Mielecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Mielecki
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1911
Sanok
Polska

Data i miejsce śmierci

22 listopada 1945
Buckland St Mary
Wielka Brytania

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

3 pułk lotniczy
1 pułk lotniczy (217 eskadra bombowa)
dywizjon 304
dywizjon 301
dywizjon 138
53 dywizjon transportowy RAF

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, trzykrotnie) Medal Lotniczy (trzykrotnie)

Leopold Mielecki (ur. 26 marca 1911 w Sanoku, zm. 22 listopada 1945 w Buckland St Mary) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Sanoku jako syn Jana i Marianny z domu Bar. Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku, w którym w 1927 w IV klasie został uznany za nieuzdolnionego, a w 1928 ukończył IV klasę[1][2][3].

Został powołany do służby wojskowej i w 1931 wcielony do 6 pułku lotniczego, według innych źródeł do 3 pułku lotniczego[4], Ukończył szkołę podoficerską, po czym przydzielony do Centrum Wyszkolenia Podoficerów Lotnictwa na kurs pilotażu, a po jego ukończeniu przyjęty do SPdPodof. i skierowany do Szkoły Podchorążych Lotnictwa, którą ukończył w XII Promocji (1936–1939) z lokatą 106[5] lub 105[4].

Następnie w ramach 1 pułku lotniczego został pilotem w stopniu podchorążego w 217 eskadrze bombowej. W jego składzie po wybuchu II wojny światowej uczestniczył w kampanii wrześniowej. W tym okresie wykonał dwa zadania bombardowania niemieckich oddziałów pancerno-motorowych. 13 września 1939 został mianowany na stopień podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1939 w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa.

Następnie opuścił Polskę. Trafił do Francji, gdzie był w organizowanym polskim dywizjonie bojowym w Mions od kwietnia do czerwca 1940 roku, do upadku Francji. Później znalazł się w Wielkiej Brytanii. Służył w 304 dywizjonie bombowym „Ziemi Śląskiej im. ks. Józefa Poniatowskiego” i w dywizjonie 301 do zadań specjalnych „Ziemi Pomorskiej – Obrońców Warszawy”[6][7]. Był w składzie jednej z 10 załóg, który wykonał z 28 na 29 grudnia 1944 roku lot do Polski na samolocie Liberator[8]. W 1944 roku został przeniesiony do dywizjonu 138.

W 1945 roku został przydzielony do brytyjskiego 53 dywizjonu transportowego(inne języki). 22 listopada 1945 roku w randze pilota wykonywał zaplanowany lot do Indii, po starcie z lotniska w Merryfield samolot Consolidated Liberator C.VIII KH 126 nie osiągnął odpowiedniej wysokości, po czym rozbił się przy Castle Farm we wsi Buckland St Mary, nieopodal Somerset[9][10]. W wyniku katastrofy zginęło 27 osób lecących na pokładzie maszyny (26 na miejscu i jedna osoba w szpitalu; 5 osób polskiej załogi oraz 22 brytyjskich pasażerów).

Leopold Mielecki został pochowany na cmentarzu Ilminster Cemetery Joint Burial Board[4] w Ilminster (grób nr 3591).

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958 roku jego nazwisko zostało wymienione w apelu poległych w obronie Ojczyzny w latach 1939–1945[11] oraz na ustanowionej w budynku gimnazjum tablicy pamiątkowej poświęconej poległym i pomordowanym absolwentom gimnazjum (wskazany w gronie Zginęli w wyniku działań wojennych)[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 18.
  2. XLI. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1927/1928. Sanok: 1928, s. 31.
  3. Józef Stachowicz: Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 68.
  4. a b c Jerzy Pawlak, Absolwenci Szkoły Orląt 1926-1934, 2009.
  5. Promocja XII (1936 – 1939). mysliwcy.pl. [dostęp 2014-10-05].
  6. 301 Dywizjon Bombowy Ziemi Pomorskiej im. Obrońców Warszawy, 1586. Eskadra Specjalnego Przeznaczenia. W: Krzysztof Mroczkowski, Andrzej Olejko: Nocnych lotów świadectwa. Kraków: Acta Aeronautica / Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, 2011, s. 107. ISBN 978-83-931259-1-3.
  7. Lotnicy. 301.dyon.pl. [dostęp 2014-07-31].
  8. 28/29 grudnia 1944 r. – Antoni Tomiczek. polishairforce.pl. [dostęp 2015-11-08].
  9. Consolidated Liberator C.VIII. obcesamoloty.lotnictwo.net. [dostęp 2014-07-31].
  10. Lotnicy Polskich Sił Powietrznych polegli i zmarli w latach 1940–1946 r.. stankiewicze.com. [dostęp 2014-07-31].
  11. Józef Stachowicz: Diariusz zjazdu. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 68.
  12. Zjazd w fotografii. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 231.
  13. Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI. stankiewicze.com. [dostęp 2014-07-31].
  14. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 465.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]