Przejdź do zawartości

Leszczka Duża

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leszczka Duża
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

siemiatycki

Gmina

Perlejewo

Liczba ludności (2011)

202[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

17-322[4]

Tablice rejestracyjne

BSI

SIMC

0403146[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Leszczka Duża”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Leszczka Duża”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Leszczka Duża”
Położenie na mapie gminy Perlejewo
Mapa konturowa gminy Perlejewo, w centrum znajduje się punkt z opisem „Leszczka Duża”
Ziemia52°34′43″N 22°33′03″E/52,578611 22,550833[1]

Leszczka Dużawieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Perlejewo[5][6].

Integralne części wsi Leszczka Duża[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0403152 Wieska część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Przemienienia Pańskiego w Perlejewie[7], a prawosławni do parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Ciechanowcu.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona na początku XV w. przez rycerzy herbu Awdaniec przybyłych z okolicy Płocka. Osadnicy ci uzyskali od księcia mazowieckiego Janusza I część gruntów obszaru zwanego Perlejewo. Założoną siedzibę nazywali: Leszczka Perlejewo[8]. Nazwa Leszczka miała przypominać im mazowieckie gniazdo rodowe.

Około 1407 r. ufundowali pierwszą w tej okolicy parafię[9].

Przez długie lata Leszczka stanowiła dominującą część Perlejewa. Dane z popisu wojennego szlachty litewskiej informują, że z Leszczki wystawiono czterech uzbrojonych jeźdźców, właściciele Perlejewa wystawili jednego[10]. Wieś wzmiankowana w roku 1569, w czasie przysięgi szlachty na wierność Rzeczypospolitej po wcieleniu Podlasia do Korony[11].

Wzmiankowani Leszczyńscy:

  • Jakób Leszczyński w roku 1490 procesował się ze szlachcicem Ciechanowskim o charta
  • W latach 1580–1584 dziedzicami Leszczki byli: Szczęsny, Baltazar i Zofia Aleksowa Leszczyńska, dzieci Bartłomieja, Feliks i Jan, synowie Jana, Idzi i Andrzej, synowie Adama, Jan Stanisław i Mikołaj, synowie Stanisława, Tomasz, Jadwiga, Stefan, Jan, syn Walentego, Makary, Maciej, Aleksander, Stanisław, Szymon, syn Mikołaja, Florjan z córką Elżbietą, Mikołaj, Jakób, Wojciech, Piotr, Paweł, Rafał i Maciej
  • Mikołaj i Bartłomiej synowie Jana, odstąpili 1599 r. dzierżawę Pierlejewa Leonardowi Pieczyskiemu, zastawili w 1600 roku część Leszczki Stanisławowi, synowi Piotra, kwitowali 1604 r. Zofję Kocową, z majątku po ciotce Zofii z Leszczyńskich Wińskiej[8]

Przez wieki mieszkała tu drobna szlachta. Mapy z końca XVIII w. wyszczególniają Perlejewo i Leszczkę jako osobne wsie. Na początku XIX wieku sprowadzili się tu Poniatowscy z Poniat[12],

W czasie Powstania styczniowego wielu mieszkańców Leszczki wzięło udział w walce z Rosjanami, za co skonfiskowani im część ziemi[13].

W 1886 mieszkali tu głównie właściciele drobnoszlacheccy, najczęściej Leszczyńscy i Poniatowscy. Notowano trzy rodziny chłopskie. Miejscowość liczyła 56 domów i 325 mieszkańców. Uprawiano głównie żyto, wieś korzystała z łąk oraz z lasu sosnowego. W Leszczce znajdowały się 2 młyny wodne, a przy nich stawy z dużą ilością ryb[12].

W roku 1921 Leszczka Wielka liczyła 56 domów i 299 mieszkańców. Wszyscy narodowości polskiej i wyznania rzymskokatolickiego[14].

Przed II wojną światową na północnych krańcach wsi powstała Kolonia Leszczka Duża.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 67414
  2. Wieś Leszczka Duża w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-28], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 646 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. a b A. Boniecki, Herbarz Polski, tom. XIV, str. 132
  9. Diecezja Drohiczyńska - oficjalny serwis informacyjny
  10. Źródła dziejowe, tom XVII, cz. 1, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, str. 185
  11. M. Kondratiuk, Nazwy miejscowe południowo-wschodniej Białostocczyzny, Wrocław 1974, tom II, str. 111
  12. a b Wsie parafii Pierlejewo (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 97.
  13. T. Jaszczołt, Gmina Grodzisk k. Siemiatycz. Dzieje ziemi i mieszkańców, str. 122-123
  14. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z 30 września 1921 roku i innych źródeł urzędowych. T V. Województwo białostockie, Warszawa 1924, str. 28

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]