Lisie Jamy (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lisie Jamy
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Mniów

Liczba ludności (2006)

86

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-080[2]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0253528[3]

Położenie na mapie gminy Mniów
Mapa konturowa gminy Mniów, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Lisie Jamy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Lisie Jamy”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lisie Jamy”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lisie Jamy”
Ziemia51°01′47″N 20°26′03″E/51,029722 20,434167[1]

Lisie Jamywieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Parafia Przemienienia Pańskiego w Grzymałkowie

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lisie Jamy w wieku XIX – osada w powiecie koneckim, gm. Miedzierza, parafii Grzymałków od Końskich odległe 21 wiorst.

W roku 1883 było tu 9 domów 68 mieszkańców na 144 morgach włościańskich i 3 morgach rządowych[5] .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 69499
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 658 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Lisie Jamy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 310.