Mniów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mniów
wieś
Ilustracja
Mniów, ul. Kolonia, widok na kościół św. Stanisława.
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Mniów

Liczba ludności (2011)

1925[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-080[4]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0253244[5]

Położenie na mapie gminy Mniów
Mapa konturowa gminy Mniów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mniów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Mniów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mniów”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mniów”
Ziemia51°00′44″N 20°29′06″E/51,012222 20,485000[1]
Strona internetowa
Kościół w Mniowie
Zespół Szkół w Mniowie – Gimnazjum
Widok na ulicę Kielecką w Mniowie

Mniówwieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Mniów[6][7]. Siedziba gminy Mniów.

Wieś położona około 20 km na północny zachód od centrum Kielc przy drodze krajowej nr 74.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mniów. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Mniów[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0992303 Gajówka część wsi
0992310 Grobie część wsi
0992326 Jatki część wsi
0992332 Mniów-Kolonia część wsi
0992349 Podlesie część wsi
0253333 Pogłodów przysiółek
0992355 Raszówka przysiółek
0253304 Sewerynówka część wsi
0253310 Stary Mniów część wsi
0992361 Trzęsawka część wsi

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość położona jest w otulinie Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego, pomiędzy pasmami Wzgórz Kołomańskich i Oblęgorskich, Gór Świętokrzyskich.

Mniów przecina rzeka Czarna Taraska.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze zapiski, w których wymieniony został Mniów, pochodzą z XIV wieku kiedy wieś była własnością rodziny Mniowskich herbu Nieczuja będącej prawdopodobnie linią boczną rodu Odrowążów.

W 1590 właścicielem Mniowa został kasztelan wieluński, Jakub Gawroński herbu Rawicz, który w 1596, za zgodą arcybiskupa gnieźnieńskiego Stanisława Karnkowskiego zbudował we wsi modrzewiowy kościół. Lokalizacja kościoła spowodowała, że Mniów stał się lokalnym centrum administracyjnym i gospodarczym.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół pw. św. Stanisława Biskupa, wzniesiony po 1655. Ufundowany przez ks. Szymona Górawskiego i konsekrowany w 1685 r. W świątyni znajdowały się niegdyś trzy cenne dzwony, zostały jednak zarekwirowane przez austriacki oddział w czasie I wojny światowej. Największy z dzwonów został odlany z brązu w 1886 r. u Zwoleńskiego w Warszawie. Średni pochodził z 1666 r. i znajdowały się na nim herby: Prus oraz litery S.O.p.M – skrót od Stanisław Owczarkiewicz proboszcz Mniowa. Data powstania najmniejszego z dzwonów, bez znaków szczególnych, jest nieznana. Łączna wartość dzwonów wynosiła przed wojną co najmniej 2000 marek.
Wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.425 z 15.01.1957 i z 15.02.1967)[8].
  • Cmentarz parafialny z XIX w. (nr rej.: A.426 z 24.06.1992)[8] przy ulicy Gajowej, z mogiłami ludzi pomordowanych przez hitlerowców.
  • Pomnik w kształcie piramidy znajdujący się w centrum Mniowa. Piramida wykonana jest ze szkła, a w jej środku znajduje się tzw. „Diabelski Kamień z Kontrewersu” sprzed ok. 3-4 tys. lat na którym wyryte są dwie postacie, przypominające duszki Kokopelli – znane z mitologii Indian Hopi. Jest to jedyne tego typu znalezisko w Polsce[9].
  • Pomnik przy ulicy Kamieniec, upamiętniający rozbicie bunkra mniowskiej placówki AK „Brzezina”.
  • Cmentarz ofiar pacyfikacji z 1943 r. w Mniowie-Raszówce.
  • Pomnik ofiar terroru 1943 r. w Mniowie-Pogłodowie.

Sport[edytuj | edytuj kod]

Kluby piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

  • Victoria Mniów
    • Pełna nazwa: Stowarzyszenie Rozwoju Kultury i Sportu Victoria Mniów
    • Rok założenia: 2003
    • Barwy klubowe: biało-zielone
    • Sekcje: seniorzy oraz grupy młodzieżowe
    • Największe sukcesy seniorów : awans do Klasy A w sezonie 2010/2011 oraz 2018/2019.
    • W sezonie 2019/2020 – Klasa A.
  • Przy Zespole Szkół im. Jana Pawła II działają Uczniowskie Kluby Sportowe, które mają duże osiągnięcia w różnych dyscyplinach.

Infrastruktura[edytuj | edytuj kod]

Kultura, sport, turystyka[edytuj | edytuj kod]

  • Kompleks Sportowy w Mniowie
  • 45 Drużyna Wielopoziomowa „Przeczesywacze bagien” im. Szarych Szeregów
  • Biblioteka Publiczna
  • Gazeta miesięczna „Nasza gmina”
  • Świetlica środowiskowa dla dzieci, przy Środowiskowym Domu Samopomocy „Caritas
  • Victoria Mniów – sekcja piłki nożnej
  • Koło łowieckie „Cietrzew”

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

  • Zespół Szkół im. Jana Pawła II:
    • Przedszkole
    • „Zerówka”
    • Szkoła Podstawowa

Opieka medyczna[edytuj | edytuj kod]

  • Gminny Ośrodek Zdrowia w Mniowie
  • Przychodnia Rodzinna Raszówka
  • Środowiskowy Dom SamopomocyCaritas
  • Świętokrzyskie Centrum Ratownictwa Medycznego i Transportu Sanitarnego w Kielcach – Oddział Mniów

Pozostałe[edytuj | edytuj kod]

  • Ochotnicza Straż Pożarna
  • Oczyszczalnia ścieków „Lemna”
  • Zakład Usług Komunalnych

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 82061
  2. Wieś Mniów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 790 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. TERYT
  8. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 28 [dostęp 2015-11-10].
  9. Gazeta.pl Kielce Przeniesiono tajemniczy kamień z Kontrewersu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Janduła: Ocalić od zapomnienia. Końskie: Avant Garde, 1998.
  • Eugeniusz Kosik: We włościańskim Mniowie: monografia historyczno-gospodarcza gminy Mniów. Urząd Gminy Mniów, 1999. ISBN 83-910703-0-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]