Miedzierza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miedzierza
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

konecki

Gmina

Smyków

Liczba ludności (2020)

403[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-212[3]

Tablice rejestracyjne

TKN

SIMC

0270001[4]

Położenie na mapie gminy Smyków
Mapa konturowa gminy Smyków, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Miedzierza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Miedzierza”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Miedzierza”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Miedzierza”
Ziemia51°04′50″N 20°23′35″E/51,080556 20,393056[1]

Miedzierzawieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Smyków[4][6].

Do 1954 roku istniała gmina Miedzierza. W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miedzierza, po jej zniesieniu w gromadzie Smyków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Czarna Taraska dopływ Czarnej.

W Miedzierzy znajduje się cmentarz parafialny, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.499 z 25.06.1992)[7].

13 września 1944 Niemcy spacyfikowali wieś. Spalili około 100 budynków. Ludność widząc zbliżających się hitlerowców uciekła do lasu[8].

W Miedzierzy urodził się Stanisław Gąssowski (1892–1952), major kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Matki Bożej Częstochowskiej[9].

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Miedzierza[4][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0270030 Barak część wsi

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez wieś przechodzi szlak turystyczny czerwony czerwony szlak turystyczny z rezerwatu przyrody Diabla Góra do Łącznej oraz szlak rowerowy zielony zielony szlak rowerowy z Sielpii Wielkiej do Błotnicy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79655
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-04-06]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 775 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-11].
  5. Jednostki organizacyjne gminy Smyków. Urząd Gminy Smyków. [dostęp 2015-04-11].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-20]. 
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 35 [dostęp 2015-11-23].
  8. Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 148.
  9. Opis parafii na stronie diecezji

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]