Luciano Galletti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luciano Galletti
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Luciano Martín Galletti

Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1980
La Plata

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1997–1999 Estudiantes La Plata 36 (2)
1999–2000 Parma 0 (0)
1999–2000 SSC Napoli (wyp.) 11 (2)
2000–2001 Estudiantes La Plata 28 (9)
2001–2005 Real Saragossa 135 (15)
2005–2007 Atlético Madryt 62 (5)
2007–2010 Olympiakos SFP 60 (19)
2013 OFI 1925 6 (0)
W sumie: 338 (52)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997  Argentyna U-17 10 (4)
1998–1999  Argentyna U-20 12 (7)
2000–2005  Argentyna 13 (3)
W sumie: 35 (14)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
srebro Niemcy 2005

Luciano Martín Galletti (ur. 9 kwietnia 1980 w La Placie) – piłkarz argentyński grający na pozycji prawego pomocnika lub napastnika.

Ze względu na pochodzenie przodków posiada również obywatelstwo włoskie.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Galletti pochodzi z miasta La Plata. Karierę piłkarską rozpoczynał w tamtejszym klubie Estudiantes La Plata, w którym w latach 70. grał jego ojciec, Rubén Horacio Galletti. Przechodził przez kolejne szczeble drużyn juniorskich, a w 1997 roku został włączony do kadry pierwszego zespołu i zadebiutował wtedy w lidze argentyńskiej. W Estudiantes grał bez większych sukcesów przez 2 sezony, a latem 1999 trafił do włoskiej Parmy, ale nie przebił się do podstawowego składu i nie rozgrywając żadnego meczu został wypożyczony do SSC Napoli i przez pół roku grał w Serie B. W 2000 roku Luciano wrócił do Estudiantes, w którym był czołowym zawodnikiem i strzelił 9 goli w całym sezonie.

Latem 2001 Galletti przeszedł do hiszpańskiego Realu Saragossa. W Primera División zadebiutował 26 sierpnia w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu z Espanyolem Barcelona. W drużynie z Saragossy wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce, jednak Real zajął ostatnie 20. miejsce w lidze i spadł od Segunda División. Galletti, pomimo kilku ofert, nie opuścił klubu i pomógł mu powrócić w szeregi ekstraklasy, a już w sezonie 2003/2004 wywalczył Puchar Hiszpanii.

Latem 2005 za 2,5 miliona euro Galletti został kupiony przez Atlético Madryt. W jego barwach zadebiutował 28 sierpnia w zremisowanym 0:0 meczu z Saragossą. W całym sezonie był jednym z jaśniejszych punktów madryckiego klubu i zajął z nim 10. pozycję w lidze. W sezonie 2006/2007 także miał pewne miejsce na prawym skrzydle klubu prowadzonego przez meksykanina Javiera Aguirre. Latem 2007 roku został sprzedany do Olympiakosu Pireus za 2,7 mln euro. W sezonie 2008/2009 w 26 meczach zdobył 14 goli i wspólnie z Ismaelem Blanco został królem strzelców ligi. W 2010 roku zakończył karierę z powodu kontuzji kolana.

W 2013 roku Galletti wrócił do uprawiania piłki nożnej i podpisał kontrakt z klubem OFI 1925.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1997/98 Estudiantes La Plata Argentyna  Primera División 13 1
1998/99 Estudiantes La Plata Argentyna  Primera División 24 1
1999/00 AC Parma Włochy  Serie A 0 0
1999/00 SSC Napoli Włochy  Serie B 11 2
2000/01 Estudiantes La Plata Argentyna  Primera División 28 9
2001/02 Real Saragossa Hiszpania  Primera División 27 2
2002/03 Real Saragossa Hiszpania  Segunda División 37 8
2003/04 Real Saragossa Hiszpania  Primera División 34 3
2004/05 Real Saragossa Hiszpania  Primera División 37 2
2005/06 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 26 1
2006/07 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 35 4
2007/08 Olympiakos SFP Grecja  Alpha Ethniki 24 3
2008/09 Olympiakos SFP Grecja  Alpha Ethniki 26 14
2009/10 Olympiakos SFP Grecja  Alpha Ethniki 9 2
2013/14 OFI 1925 Grecja  Alpha Ethniki

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 1999 roku z młodzieżową reprezentacją Argentyny Galletti wywalczył młodzieżowe mistrzostwo Ameryki Południowej. Został królem strzelców tamtego turnieju zdobywając więcej bramek od takich tuzów jak Ronaldinho czy Roque Santa Cruz.

W pierwszej reprezentacji Argentyny Galletti zadebiutował 13 lutego 2002 w zremisowanym 1:1 meczu z Walią. Od kilku lat w reprezentacji występuje jednak sporadycznie i m.in. nie wywalczył sobie miejsca w 23-osobowej kadrze na Mistrzostwa Świata w Niemczech.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]