José Néstor Pekerman

José Néstor Pekerman
Pełne imię i nazwisko	José Néstor Pekerman Krimen
Data i miejsce urodzenia	3 września 1949 Villa Domínguez, Argentyna
Wzrost	174 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1970–1974 Argentinos Juniors 134 (12) 1975–1977 Independiente Medellín 101 (15) W sumie: 235 27
Kariera trenerska
Lata Klub 1994–1997 Argentyna U-17 1994–2001 Argentyna U-20 2004–2006 Argentyna 2007–2008 Toluca 2009 Tigres UANL 2012–2018 Kolumbia

José Néstor Pekerman Krimen (ur. 3 września 1949 w Villa Domínguez) – argentyński trener, były piłkarz. Posiada korzenie żydowskie i nabyte w 2013 roku obywatelstwo kolumbijskie. Jako zawodnik występował w Argentynie (Argentinos Juniors, 1970–1974) i Kolumbii (Independiente Medellín, 1974–1978). W wieku dwudziestu dziewięciu lat odniósł kontuzję kolana, która zakończyła jego karierę. Na początku lat 80. rozpoczął pracę szkoleniową jako trener juniorów; przez kolejne dwie dekady pracował wyłącznie z młodzieżą, najpierw w klubach, a od 1994 do 2001 roku z reprezentacją Argentyny U-21. Jego podopieczni, wśród których znajdowali się wówczas rozpoczynający kariery piłkarskie Sorín, Leo Franco, Samuel, Aimar, Cambiasso, Riquelme, Saviola, Burdisso czy Maxi Rodríguez, zdobyli trzykrotnie mistrzostwo świata do lat dwudziestu jeden i dwa razy triumfowali w mistrzostwach Ameryki Południowej. Opinia jednego z najlepszych trenerów zespołów młodzieżowych nie przeszkodziła mu w objęciu – we wrześniu 2004 roku – funkcji selekcjonera dorosłej reprezentacji. Doprowadził ją do ćwierćfinału Mundialu 2006, a po jego zakończeniu – mimo sprzeciwów prezesa federacji oraz kibiców – złożył dymisję. Pozostawał bez pracy rok. W maju 2007 roku podpisał kontrakt z meksykańskim klubem Deportivo Toluca.

Kariera szkoleniowa

Od 1982 przez dwanaście lat był trenerem juniorów w Chacarita Juniors, Argentinos Juniors i chilijskim Colo Colo Santiago.

W 1994 roku został wybrany na selekcjonera młodzieżowej reprezentacji Argentyny. W kraju nominacja ta wzbudziła wiele kontrowersji, ponieważ Pekerman był osobą nieznaną w środowisku piłkarskim i nie mógł poszczycić się żadnymi sukcesami. Szybko jednak uciszył wszystkich krytyków. Prowadzona przez niego drużyna trzykrotnie (w 1995, 1997 i 2001 roku) triumfowała w mistrzostwach świata U-21 oraz dwukrotnie (1997 i 1999) w młodzieżowym mistrzostwach Ameryki Południowej.

Po Mundialu 1998 prezydent federacji Julio Grondona zaproponował Pekermanowi przejęcie pierwszej reprezentacji, ale szkoleniowiec uznał, że jeszcze nie jest gotowy i rekomendował na to stanowisko Marcelo Bielsę.

W 2003 roku przeniósł się do Hiszpanii, gdzie został dyrektorem sportowym w drugoligowym CD Leganés, którego właścicielem był argentyński biznesmen Daniel Grinbank. Pekerman wytrzymał na tym stanowisku tylko kilka miesięcy i jeszcze w tym samym roku powrócił do Argentyny.

Kiedy Bielsa niespodziewanie zrezygnował po zdobyciu złotego medalu olimpijskiego w 2004 roku, Grondona ponowił swoją propozycję i tym razem Pekerman nie odmówił. W eliminacjach do Mundialu 2006 prowadzona przez niego reprezentacja zajęła drugie miejsce, zdobywając tyle samo punktów co Brazylia. W osiemnastu meczach kwalifikacyjnych wystąpiło aż czterdziestu sześciu piłkarzy.

Na mundialu Argentyńczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie, po drodze pokonując m.in. Serbię i Czarnogórę 6:0. W drugiej rundzie po dogrywce zwyciężyli Meksyk. Odpadli w ćwierćfinale po rzutach karnych, które lepiej wykonywali podopieczni Jürgena Klinsmanna. Obserwatorzy podkreślali, że szkoleniowcowi udało się umiejętnie zestawić w kadrze doświadczonych zawodników (Roberto Ayala, Juan Pablo Sorin, Hernán Crespo) z piłkarską młodzieżą (Carlos Tévez, Lionel Messi, Maxi Rodriguez). Jednak po ostatnim spotkaniu z Niemcami na głowę Pekermana spadła fala krytyki. Dziennikarze zarzucali mu, że zamiast młodych Messiego albo Teveza wpuścił na boisko doświadczonego Julio Cruza, który, ich zdaniem, był najsłabszym ogniwem w drużynie^{[potrzebny przypis]}. Jednocześnie zdjął z boiska przy stanie 1:0 dla Argentyny „mózg” zespołu – Riquelme. Kilka minut później Niemcom udało się wyrównać i ostatecznie wygrać w rzutach karnych 4:2. Pekerman, mimo sprzeciwu Grondony, podał się do dymisji.

30 maja 2007 roku podpisał kontrakt z meksykańskim klubem Deportivo Toluca.

W styczniu 2012 roku został selekcjonerem reprezentacji Kolumbii podpisując kontrakt do końca lata 2014 roku. Prowadził drużynę w Mistrzostwach świata w 2014.

Sukcesy szkoleniowe

• mistrzostwo świata U-21 1995, 1997 i 2001 oraz mistrzostwo Ameryki Południowej U-21 1997 i 1999 z reprezentacją Argentyny U-21
• awans do Mundialu 2006 i start w tym turnieju (ćwierćfinał) z reprezentacją Argentyny

Ciekawostki

• Po zakończeniu kariery piłkarskiej przez cztery lata pracował jako taksówkarz w Buenos Aires.
• Swoje trzy psy, na cześć krajów, w których zdobywał mistrzostwo świata jako selekcjoner młodzieżowej reprezentacji, nazwał Katar, Malezja i Argentyna.
• Jest żonaty i ma dwie córki.