Lukrecja gładka
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Lukrecja gładka | |
 |
|
| Systematyka[1] | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | rośliny |
| Klad | rośliny naczyniowe |
| Klad | Euphyllophyta |
| Klad | rośliny nasienne |
| Klasa | okrytonasienne |
| Klad | dwuliścienne właściwe |
| Rząd | bobowce |
| Rodzina | bobowate |
| Rodzaj | lukrecja |
| Gatunek | lukrecja gładka |
| Nazwa systematyczna | |
| Glycyrrhiza glabra L. Sp. pl. 2:742. 1753 |
|
Lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) – bylina z rodziny bobowatych. Rodzimy obszar jej występowania to Libia, środkowa i zachodnia część Azji, Syberia, Mongolia, Kaukaz oraz wschodnia i południowa część Europy[2]. Jest też uprawiana w wielu regionach świata. Znana od wieków roślina lecznicza.
Spis treści
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina zielna o mocnym, zdrewniałym kłączu dorastająca do 1,5–2 m długości, z którego wyrasta wysoka łodyga sięgająca do 1,8 m wysokości.
- Liście
- Nieparzystopierzaste, skórzaste, gruczołkowato punktowane, ciemnozielone, złożone z 9–17 liści kształtu jajowatego z ostrym zakończeniem.
- Kwiaty
- Drobne, motylkowe, koloru jasnoliliowego, fioletowego, zebrane w wyprostowane, groniaste kwiatostany umiejscowione w kątach liści. Każdy kwiat z 10 pręcikami (9 zrośniętych i 1 wolny) oraz 1 słupkiem. Kwitnienie przypada na miesiące czerwiec – lipiec.
- Owoce
- Strąk 3–6 nasienny
- Korzeń
- Gruby, długi do 1,5 m, silnie rozgałęziony pokryty brązowawą, skorkowaciałą warstwą. Pod korą w kolorze siarkowożółtym.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- Roślina lecznicza: Korzeń zawiera 5–14% glicyryzyny dającej smak słodkawy (jest 40 razy słodsza od cukru). Zawiera również glikozydy, garbniki, olejki eteryczne, flawony i fitoncydy. Działa rozkurczowo, używany jest jako środek wykrztuśny, przeczyszczający, moczopędny. Zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i pobudza przemianę materii, zapobiega wzdęciom oraz kolce jelitowej. Wpływa korzystnie na wydzielanie hormonów. Jest również dodatkiem do innych lekarstw dla poprawiania ich smaku. Dobre rezultaty uzyskano w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy. Przy długotrwałym stosowaniu może jednak doprowadzić do nadmiernego uwodnienia się tkanek, obrzęków i innych dolegliwości.
- W browarnictwie korzeń używany jest jako przyprawa przy produkcji niektórych gatunków piwa.
- W przemyśle tytoniowym używany jako przyprawa smakowa.
- Używana w produkcji słodyczy (w szczególności w Niemczech i krajach skandynawskich)[potrzebne źródło].
Uprawa[edytuj | edytuj kod]
Rozmnażanie z sadzonek korzeniowych o długości około 20 cm z kilkoma oczkami. Może być uprawiana przez wiele lat w tym samym miejscu. Stanowisko słoneczne. Zbiór jesienią lub wczesną wiosną. Wykopuje się korzenie roślin 3- lub 4-letnich.
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2009-09-23].
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
- Zbigniew Podbielkowski, Słownik roślin użytkowych, ISBN 83-09-00256-4
