Przejdź do zawartości

Maciej Kuroń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Kuroń
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1960
Warszawa

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 2008
Izabelin

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

kucharz, dziennikarz, publicysta kulinarny

Narodowość

polska

Rodzice

ojciec: Jacek Kuroń
matka: Grażyna Kuroń

Dzieci

Jan, Jakub, Kacper, Grażyna

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Macieja Kuronia i jego matki na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Maciej Kuroń (ur. 8 marca 1960 w Warszawie, zm. 25 grudnia 2008 w Izabelinie) – polski kucharz, dziennikarz, publicysta kulinarny, prezenter programów telewizyjnych o tematyce kulinarnej. Syn Grażyny i Jacka Kuroniów[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i wczesna młodość

[edytuj | edytuj kod]

Laureat olimpiady historycznej, planował studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, co uniemożliwiła decyzja ówczesnego ministra szkolnictwa wyższego. Ostatecznie w październiku 1979 rozpoczął studia na Wydziale Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie[2].

Lata 80. XX wieku

[edytuj | edytuj kod]

Po strajkach Sierpnia 1980 i powstaniu Solidarności był inicjatorem powołania niezależnej organizacji studenckiej w Olsztynie. W dniach 18–19 października 1980 r. uczestniczył w zjeździe założycielskim w Warszawie[3]. Jako delegat olsztyńskiej WSP wchodził w skład Ogólnopolskiego Komitetu Założycielskiego, i to wedle jego pomysłu nowa, opozycyjna wobec władz komunistycznych, organizacja młodzieżowa przyjęła nazwę „Niezależne Zrzeszenie Studentów”[4].

Stan wojenny (1981–1983)

[edytuj | edytuj kod]

W 1981 był jednym z głównych organizatorów strajków studenckich na WSP – w dniach: 25–27 lutego i 23 listopada – 11 grudnia 1981. Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 został internowany w Białołęce[4] i bezpośrednio po tym relegowany z uczelni[5]. W tym czasie jego pełnomocnikiem z ramienia studenckiej komisji zajmującej się pomocą dla osób represjonowanych w okresie stanu wojennego był ówczesny student III roku na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego Robert Gwiazdowski[6]. Po stanie wojennym wyjechał do USA, kształcił się w The Culinary Institute of America[7].

Gospodarz programów kulinarnych

[edytuj | edytuj kod]

Był autorem kilku książek kucharskich, w tym Kuchni polskiej. Kuchni Rzeczypospolitej wielu narodów[8]. Należał do Stowarzyszenia Wolnego Słowa[9]. W telewizji prowadził programy kulinarne: Niebo w gębie w WOT, Gotuj z Kuroniem i Kuroń raz w TVN oraz teleturniej kulinarny Graj z Kuroniem w TVP1[10]. W 1998 został uhonorowany nagrodą Wiktora[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Miał żonę Joannę i czworo dzieci: Jana, Jakuba, Kacpra i Grażynę[10].

Śmierć i pogrzeb

[edytuj | edytuj kod]

Zmarł nagle 25 grudnia 2008 w swoim domu w Izabelinie koło Warszawy[12] z powodu ciężkiej niewydolności krążenia. 7 stycznia 2009 został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[13] (kwatera 85-2-10)[14]. W dniu pogrzebu „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz za zaangażowanie w kształtowanie społecznych postaw Polaków” został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[15][16].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Maciej Kuroń nie żyje. gazeta.pl, 2008-12-25. [dostęp 2008-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-18)].
  2. ↑ Byłem laureatem olimpiady historycznej, a to automatycznie dawało mi miejsce na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Powinienem się tam dostać. Ówczesny minister edukacji robił jednak wszystko, abym tam nie trafił. W końcu przedstawiono mi propozycję studiów w Olsztynie na WSP. Trafiłem w te piękne strony w październiku 1979 r. Byłem z innej planety - Rozmowa z Maciejem Kuroniem, Gazeta Wyborcza (Olsztyn) 13.03.2001.
  3. ↑ J. Sikorski: Galopem przez stulecia: Olsztyn 1353–2003. Olsztyn: Edytor „Wers”, 2003, s. 197–198. ISBN 83-919110-0-4.
  4. ↑ a b Jerzy Necio „Sportowcy” i „Olimpijczyk”- trening na esbeckich warunkach „Debata” luty 2010
  5. ↑ 13 grudnia 1981r. zostałem internowany w Białołęce. Automatycznie zostałem również relegowany z uczelni. Jaki był powód? Nikt by nie zgadł. Oficjalnie zarzucono mi, że nie stawiam się na zajęcia. Kupa śmiechu! Byłem z innej planety - Rozmowa z Maciejem Kuroniem Gazeta Wyborcza (Olsztyn) 13.03.2001.
  6. ↑ Wywiad udzielony w audycji PR1 Polskiego Radia „Nieznani znani”; 10.02.2019.
  7. ↑ Wspomnienie o Macieju Kuroniu [online], Wyborcza.pl, 26 grudnia 2008 [dostęp 2010-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-30].
  8. ↑ D. Szyller: Zmarł Maciej Kuroń. dziennik.pl, 2008-12-25. [dostęp 2010-11-15].
  9. ↑ Lista członków SWS. sws.org.pl. [dostęp 2010-05-08].
  10. ↑ a b Maciej Kuroń – strona autora. Wydawnictwo Czarna Owca. [dostęp 2009-01-07]. [martwy link]
  11. ↑ Maciej Kuroń nie żyje. onet.pl, 2008-12-25. [dostęp 2011-02-15].
  12. ↑ Ł. Szewczyk: Maciej Kuroń nie żyje. media2.pl, 2008-12-25. [dostęp 2010-05-08].
  13. ↑ G. Miecznikowski: Warszawa pożegnała Macieja Kuronia. gazeta.pl, 2009-01-07. [dostęp 2010-05-08].
  14. ↑ Cmentarz Stare Powązki: GAJA BORUCKA KUROŃ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10].
  15. ↑ M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 416 [dostęp 2011-02-15]
  16. ↑ Pożegnanie Macieja Kuronia [online], prezydent.pl, 7 stycznia 2009 [dostęp 2023-09-26] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Kuroń&oldid=72925645”