Marambio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Base Marambio
Marambio Station
Ilustracja
Wieża kontroli lotów jest widoczna po lewej
Przynależność państwowa

 Argentyna

Data założenia

1969

Liczba personelu

zimą: 55
max: 150

Wysokość

200 m n.p.m.

UN/LOCODE

AQ-MRB

Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego
Mapa konturowa Półwyspu Antarktycznego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Base Marambio”
Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Base Marambio”
Ziemia64°14′30″S 56°37′24″W/-64,241667 -56,623333

Base Marambio – całoroczna stacja polarna należąca do Argentyny, położona na Seymour Island w pobliżu wybrzeży Półwyspu Antarktycznego. Jest jedną z największych stacji polarnych w Antarktyce, w lecie jej personel może liczyć nawet 150 osób. Zarządzają nią Siły Powietrzne Argentyny.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Stacja znajduje się na płaskowyżu na niewielkiej antarktycznej wyspie Seymour Island, zwanej przez Argentyńczyków Isla Marambio, leżącej w pobliżu większej Wyspy Jamesa Rossa na Morzu Weddella. Obie te wyspy znajdują się w pobliżu wybrzeży Ziemi Grahama i geologicznie są częścią kontynentu Antarktydy.

Patronem stacji jest Gustavo Argentino Marambio, argentyński lotnik, jeden z pionierów awiacji na Antarktydzie. Została założona 29 października 1969 roku[1].

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie lotnicze stacji i lotniska

Stacja posiada lotnisko z pasem długości 1260 m[2], na którym możliwe jest lądowanie maszyn wyposażonych w koła, a nie w płozy. Dzięki temu baza stanowi ośrodek zaopatrzenia dla argentyńskich stacji polarnych, może służyć także jako centrum ratunkowe i świadczyć pomoc medyczną.

Stacja Marambio posiada hangar mieszczący do czterech śmigłowców Bell 212, dwa śmigłowce i samolot Twin Otter, albo dwa śmigłowce Chinook[1].

Od 1996 przy stacji funkcjonuje katolicka kaplica Matki Bożej z Luján[3].

Badania[edytuj | edytuj kod]

Oprócz funkcji logistycznych, stacja pełni także rolę ośrodka badawczego. Prowadzone są badania meteorologiczne, badania ozonosfery, zasobów mineralnych[a] i środowiska[1].

W latach 1975-82 ze stacji wystrzelono 7 rakiet sondażowych przeznaczonych do badań jonosfery i zórz. Osiągnęły one wysokość do 400 km[4]. Planowane jest wykorzystanie stacji we francuskim programie badań warstwy ozonowej z użyciem balonów stratosferycznych[1].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wydobycie surowców mineralnych jest zakazane, póki obowiązuje traktat antarktyczny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Base Marambio. Fuerza Aérea Argentina. [dostęp 2013-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. (hiszp.).
  2. Base Marambio. World Aero Data, 2014. [dostęp 2013-03-08]. (ang.).
  3. Oratorio de la Capilla de la Base Marambio. Fundación Marambio. [dostęp 2015-06-15]. (hiszp.).
  4. Marambio. Encyclopedia Astronautica.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]