Fuerza Aérea Argentina
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | |
Znak rozpoznawczy | |
Najwyższe dowództwa | |
Cywilne | |
Wojskowe |
Ministerstwo Obrony Argentyny |
Argentyńskie Siły Powietrzne (Fuerza Aérea Argentina – FAA) – wojska lotnicze powstałe po II wojnie światowej. Formacja wojskowa, podlega prezydentowi kraju, lecz nadzór operacyjny sprawuje Ministerstwo Obrony, w skład którego wchodzą 4 dowództwa, z najważniejszym dowództwem Operacji Sił Powietrznych. Do pozostałych należy dbanie o logistykę i wsparcie, czym zajmują się: Dowództwo Zaopatrzenia, Dowództwo Szkolenia i Dowództwo Regionów Powietrznych. Głównym trzonem Argentyńskich Sił Powietrznych jest 9 brygad lotniczych, które są podzielone na grupy, których numeracja jest tożsama z numerem brygady macierzystej. Obecnie na ich wyposażeniu znajduje się 46 różnego typu samolotów.
Wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Samoloty produkcji zagranicznej
[edytuj | edytuj kod]Jednym z głównych elementów sił bojowych były 3 grupy lotnicze wyposażone we francuskie Dassault Mirage III DA i Dassault Mirage 5, których 19 sztuk zostało pozyskanych z Izraela, podobnie jak samoloty jednomiejscowe Dagger. Z kolei samoloty w wersjach CJ i 3 III BJ dotarły w 1982 roku, a kolejne 10 Samolotów Mirage w wersji 5P pochodziło z Peru.
Samoloty Mirage IIIBJ/CJ miały jedynie 2 eskadry 4 Grupy Myśliwskiej z El Plumerillo, zaś maszyny pozyskane z Peru znajdowały się w eskadrze 10 Grupy Myśliwskiej w Rio Gallegos, ale największa ich koncentracja znajdowała się w bazie Tandil, niedaleko stolicy Argentyny, Buenos Aires, gdzie stacjonuje 6 Grupa Myśliwska. Posiadała ona 2 eskadry Daggerów i 2 eskadry Mirage’ów IIIEA/DA
Wszystkie Mirage’e i ich wersje pochodne wycofano ze służby 30 listopada 2015 roku[1]. Od tego momentu rdzeń Fuerza Aérea Argentina stanowiło około dwudziestu A-4AR Fightinghawków, głęboko zmodernizowanej wersji amerykańskiego samolotu szturmowego Douglas A-4 Skyhawk. Te jednak uziemiono na nieokreślony czas z powodów technicznych w styczniu 2016 roku[2]. Wycofanie A-4AR zaplanowano na rok 2018. Rząd Argentyny zrezygnował z poszukiwania następcy tych samolotów[3]. Rozważano m.in. pozyskanie używanych IAI Kfir lub Dassault Mirage F1. W lutym 2017 roku Argentyna kupiła 12 samolotów szkolno-treningowych Beechraft Т-6С+ Texan II; zajmą one miejsce brazylijskich Tucano, zakupionych trzydzieści lat wcześniej[4]. W listopadzie 2017 roku do Argentyny przybyły pierwsze cztery maszyny[5].
W 2013 roku wojska lotnicze Argentyny zakupiły od Kanady dwa śmigłowce Bell 412EP[6][7]. W 2015 roku zakupiono w ramach amerykańskiego rządowego programu FMS (Foreign Military Sales) cztery kolejne śmigłowce Bell 412EP, odebrano je w zakładach koncernu Bell Helicopter w Fort Worth w Teksasie 11 grudnia 2017 roku[8][9].
Samoloty produkcji krajowej
[edytuj | edytuj kod]Głównym samolotem krajowym jest A-58 Pucara. Z uwagi na stary typ konstrukcji liczba samolotów pozostających w czynnej służbie jest mocno ograniczona. Inny samolot produkcji krajowej, A-63 Pampa, jest wykorzystywany do szkolenia podstawowego i zaawansowanego. Obecnie siły argentyńskie posiadają około 100 samolotów tego typu. 4. Grupa Myśliwska dysponuje także kilkoma śmigłowcami ratowniczymi Aerospatiale SA-315B Lama.
Zdjęcie | Samolot | Typ | Wersja | Liczba sztuk[10][11] | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
Samoloty myśliwskie | |||||
McDonnell Douglas A-4 Skyhawk | samolot szturmowy | A-4AR | 24 | Lockheed Martin zmodernizował 36 eksamerykańskich A-4M do standardu A-4AR Fightinghawk w latach 1996–1999, zastąpiły A-4B/C. | |
FMA IA-63 Pampa | lekkie uderzenie | IA-63 | 8 | ||
Samoloty szturmowe | |||||
FMA IA 58 Pucará | samolot bliskiego wsparcia | IA-58 | 22 | ||
Specjalnego przeznaczenia | |||||
Learjet 35 | rozpoznawcze/kartografia | 35A | 2 | ||
Powietrzne tankowce | |||||
Lockheed C-130 Hercules | powietrzny tankowiec | KC-130H | 2 | ||
Samoloty transportowe | |||||
Lockheed C-130 Hercules | transportowiec | C-130H
L-100 |
4 | ||
Fokker F28 Fellowship | transportowiec | F-28 | 2 | F28-1000/4000, używane poprzez LADE. | |
Beechcraft King Air | transport VIP | 2 | |||
Twin commander | transport VIP | 3 | |||
Samoloty szkolno-treningowe | |||||
Beechcraft T-6 Texan II | szkolenie podstawowe | T-6C+ | 12 | ||
Beechcraft King Air | szkolenie załogi | King Air 200 | 1 | ||
Embraer EMB 312 Tucano | szkolenie podstawowe | 15 | |||
FMA IA 63 Pampa | szkolenie zaawansowane/samolot wsparcia | IA-63 | 18 | ||
Grob G 120TP | trener lotu | 7 | |||
Lockheed Martin A-4AR Fightinghawk | szkolenie podstawowe | OA-4AR | 3 | ||
Śmigłowce | |||||
Bell 412 | śmigłowiec użytkowy | 412EP | 6 | ||
Bell 212 | śmigłowiec użytkowy | 7 | |||
Mi-171E | śmigłowiec użytkowy | 2 | 3 kolejne zamówione, do zaopatrywania arktycznych baz. | ||
Aérospatiale SA 315B Lama | poszukiwawczo-ratownicze | SA-315B | 3 | ||
McDonnell Douglas MD-500 | użytkowy szkolny |
500D | 9 | ||
Sikorsky S-76 Spirit | VIP | S-76 | 2 | ||
Sikorsky S-70 | VIP | 1 |
Wycofane
[edytuj | edytuj kod]- North American F-86 Sabre - 28× F-86F 1960-1986 (ex-USAF)
- Douglas A-4 Skyhawk - 50× A-4P(B) 1966-1999, 25× A-4C 1976-1999 (ex-USN A-4B/C)
- English Electric Canberra - 10× B.62, 2× T.64 1970-1982 (ex-RAF)
- Dassault Mirage III - 17× IIIEA, 4× IIDA 1972-2015, 19× IIICJ, 3× IIIBJ 1982-2012
- IAI Dagger/Finger - 35× A, 4× B 1978-2015
- Dassault Mirage 5 - 10× 5P 1982-2015
- Morane-Saulnier/FMA MS.760 Paris - 48× CH-47C 1959-2007
- Cessna 210
- Cessna 182 - 40× 182 1969-
- Cessna 185 - 12× U-17 1971-
- Cessna 207 - 9× U-207 1975-
- Cessna 172 - 5× T-41 1976-
- Cessna 210 - 48× CH-47C 1959-2007
- Boeing CH-47 Chinook - 3× CH-47C 1980-2002
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Łukasz Golowanow: Koniec argentyńskich Mirage’ów. Konflikty.pl, 2 grudnia 2015.
- ↑ Łukasz Golowanow: Argentyńskie lotnictwo bez odrzutowców bojowych. Konflikty.pl, 29 stycznia 2016. [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Łukasz Golowanow: Argentyna rezygnuje z zakupu myśliwców. Konflikty.pl, 4 lutego 2017. [dostęp 2017-02-04].
- ↑ Łukasz Golowanow: Argentyna wreszcie kupuje Texany. konflikty.pl, 13 lutego 2017. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Maciej Hypś: Pierwsze T-6C w Argentynie. konflikty.pl, 16 listopada 2017. [dostęp 2017-11-18].
- ↑ Argentyna kupuje śmigłowce
- ↑ Pierwszy Bell 412 dla Argentyny
- ↑ Belle 412EP dla Argentyny
- ↑ Argentyna odebrała Belle 412
- ↑ Argentine Air Force (2023) [online], www.wdmma.org [dostęp 2023-09-19] (ang.).
- ↑ In association with Embraer , 2023 World Air Forces directory [online], Flight Global [dostęp 2023-09-19] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lotnictwo Wojskowe Świata Lindsay Peacock 0-86101-563-0