Marcin Ciszewski (śpiewak operowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Ciszewski
Ilustracja
Typ głosu

kontratenor, tenor

Zawód

śpiewak

Marcin Ciszewski – polski śpiewak operowy: tenor, haute-countre oraz kontratenor, doktor habilitowany[1] sztuk muzycznych[2]. Pracuje na stanowisku profesora w macierzystej uczelni (Akademia Muzyczna w Gdańsku) na Wydziale Wokalno-Aktorskim[3].

Edukacja[edytuj | edytuj kod]

W 1999 ukończył Akademię Muzyczną w Gdańsku (dyplom z wyróżnieniem w klasie śpiewu prof. Piotra Kusiewicza). Kształcił się również pod kierunkiem takich pedagogów śpiewu jak: Kinga Chełmińska, Ryszard Minkiewicz, Kai Wessel, Gerhard Kahry, Dariusz Paradowski[2].

Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]

W czasie studiów występował na estradach filharmonicznych w Polsce, wykonując głównie repertuar oratoryjno-kantatowy. Śpiewał głosem tenorowym[4] i kontratenorowym, dlatego proces kształcenia przebiegał dwutorowo. Artysta ukończył studia jako tenor, kontratenor i haute-countre[2].

Debiutował w Warszawskiej Operze Kameralnej i Filharmonii Narodowej. Wyspecjalizował się w wykonawstwie muzyki dawnej. Dołączył do międzynarodowego grona prekursorów – śpiewaków wykonujących partie wokalne epok renesansu i baroku. Rozpoczął współpracę z zespołami muzyki dawnej, m.in. Il Tempo, Ars Nova, Dolnośląska Orkiestra Barokowa, Cappella Gedanensis, Parnassos, Musica Antiqua Köln[2].

Marcin Ciszewski dokonał wielu nagrań CD, radiowych i telewizyjnych – m.in. płyta „Święty Kazimierz Król Polski” A. Scarlattiego (światowe prawykonanie), została nominowana do nagrody muzycznej „Fryderyk” w kategorii Muzyka dawna[2].

Artysta koncertował w wielu krajach europejskich. Śpiewał na festiwalach i estradach muzycznych w Paryżu (Katedra Notre-Dame w Wersalu), Rouen, Luneville, Saint Denis, Rioclar, Pontoise, Grenoble, Brest, Quimper, St Renan i innych. Wystąpił w takich salach jak: Concertgebouw (Amsterdam), Tonhalle (Zurich), Casino (Bazylea), Kultur Center Saal (Lucerna), Theatre Royal de Namur (Francja), Audytorium de Lyon, Opera de Besancon, Theatre du Capitole de Tulouse, Generale Theatre de Bourg-en-Bresse[2].

W 2002 został zaproszony przez Rinaldo Alessandriniego do udziału w przedsięwzięciach muzycznych Europejskiej Akademii Barokowej w Ambronay (Francja). Artysta wystąpił na festiwalach w Polsce i za granicą, m.in. Festiwalu Vezere we Francji (program „Nova Polska 2004”). Artysta koncertował m.in. pod batutą polskich dyrygentów, takich jak: Stefan Stuligrosz, Marek Tracz, Tadeusz Zathey, Jerzy Kosek, Mirosław Jacek Błaszczyk, Jerzy Salwarowski, Jerzy Swoboda, Stanisław Krawczyński, Wojciech Michniewski, Jacek Boniecki, Jan Łukaszewski, Michał Nesterowicz[2].

Należy do prestiżowego, europejskiego stowarzyszenia artystów Spedidam z siedzibą w Paryżu. SPEDIDAM założona w 1959 roku, jest organizacją zbiorowego zarządzania prawami własności intelektualnej artystów wykonawców.

Kameralistyka[edytuj | edytuj kod]

Od 2006 Marcin Ciszewski współpracuje z polską organistką Ewą Bąk[5][6][7][8]. Wspólnie wystąpili na ponad stu polskich i międzynarodowych festiwalach organowych. Dokonują nagrań płytowych radiowych i telewizyjnych. Prezentują publiczności repertuar organowy i możliwości głosu kontratenorowego w dziełach mistrzów od renesansu po współczesność[9]. Jako wyjątkowy artystyczny duet, dokonują nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych, w tym światowych prawykonań utworów polskich kompozytorów m.in. Mariana Sawy i Jacka Urbaniaka. Ma na swoim koncie kilkanaście światowych prawykonań utworów nie tylko z kręgu muzyki dawnej, ale również prawykonań utworów specjalnie dla Niego napisanych przez kompozytorów współczesnych[10].

Pedagogika[edytuj | edytuj kod]

Marcin Ciszewski rozpoczął pracę pedagogiczną w 2000, prowadząc konsultacje z emisji głosu w trójmiejskich zespołach chóralnych. W latach 2001–2012 był kierownikiem Chóru Akademii Morskiej w Gdyni[11] i współtwórcą zespołu. W 2005 powrócił do macierzystej uczelni w Gdańsku, gdzie w 2012 uzyskał stopień naukowy doktora sztuk muzycznych[2]. Od tego czasu Marcin Ciszewski prowadzi swoją klasę śpiewu solowego. Wykłada również w Podyplomowym Studium Muzyki Dawnej AM w Gdańsku. Prowadzi prelekcje, szkolenia i wykłady na temat emisji głosu dla środowisk akademickich i innych grup zawodowych pracujących głosem[2]. W 2019 uzyskał stopień doktora habilitowanego[1][2]. Za wybitne osiągnięcia swojego chińskiego absolwenta - Tianji Liu, Marcin Ciszewski został uhonorowany międzynarodowymi tytułami:  Oustanding Teacher oraz Excellent Vocal Teacher[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marcin Ciszewski [online], Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi [dostęp 2021-02-17].
  2. a b c d e f g h i j Marcin Ciszewski. Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. [dostęp 2021-02-17].
  3. dr hab. Marcin Ciszewski [online], Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku [dostęp 2022-12-16] (pol.).
  4. Marcin Ciszewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-02-17].
  5. Antoni Kawczyński, IX Legionowski Festiwal Muzyki Kameralnej i Organowej, Marcin Ciszewski – kontratenor, Ewa Bąk – organy [online], Miejski Ośrodek Kultury w Legionowie, 4 sierpnia 2013 [dostęp 2021-02-19].
  6. Wiślańskie Dni Muzyki Organowej [online], Urząd Miasta Wisła, 14 lipca 2019 [dostęp 2021-02-19].
  7. Dni Muzyki Organowej i Kameralnej – koncert organowo-kameralny (Marcin Ciszewski – kontratenor, Ewa Bąk – organy) [online], Raciborskie Centrum Kultury, 3 września 2014 [dostęp 2021-02-19].
  8. 22.09.2019 – XXVI Festiwal Muzyki Kameralnej i Organowej – koncert w wykonaniu Ewy Bąk i Bogdana Makala – Obornicki Ośrodek Kultury [online] [dostęp 2021-02-17] (pol.).
  9. Dzień czwarty niedziela 10 09 2017 [online] [dostęp 2021-02-17] (pol.).
  10. dr hab. Marcin Ciszewski [online], Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  11. Absolwenci – Ciszewski Marcin [online], absolwent.traugutt.net [dostęp 2021-02-17].
  12. 2023 [online], Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku [dostęp 2023-09-07] (pol.).