Marcin Pawłowski (dziennikarz)
Data i miejsce urodzenia |
30 września 1971 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 listopada 2004 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość |
polska |
Wyznanie |
Marcin Pawłowski (ur. 30 września 1971 w Kielcach, zm. 20 listopada 2004 w Warszawie) – polski dziennikarz, prezenter i reporter programu informacyjnego „Fakty” w stacji telewizyjnej TVN.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn Marii i Antoniego Pawłowskich[2]. Ukończył I LO w Kielcach. Działalność dziennikarską rozpoczynał od gazetki szkolnej „Nota Bene”. Mając 19 lat pisał artykuły dla wydawanego w Kielcach „Echa Dnia”. Po studiach udzielał się w dziale sportowym gazety „Nowy Świat”, później w Radiu Kolor.
Karierę telewizyjną rozpoczął od Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego. Później można go było zobaczyć w 1 Programie Telewizji Polskiej, gdzie prowadził z Karoliną Korwin Piotrowską program Filmidło. W październiku 1997 rozpoczął pracę w TVN jako reporter i prowadzący „Fakty”[3]. Zajmował się tematami politycznymi, ale również społecznymi. Prowadził również Magazyn 24 godziny w TVN24. Relacjonował m.in. pielgrzymkę do Polski papieża Jana Pawła II oraz atak terrorystyczny na USA 11 września 2001.
Od 2002 cierpiał na nowotwór złośliwy[4]. Leczył się m.in. w Szwajcarii[5]. Latem 2004, po dłuższej nieobecności, pojawił się kilkakrotnie jako prowadzący „Fakty”. Brał udział w próbach poprzedzających otwarcie nowego newsroomu TVN24 i „Faktów” latem 2004, a także prowadził ten ostatni program przez pierwszy tydzień po przenosinach. Ostatni raz na wizji pojawił się 10 września 2004.
24 listopada 2004[6] został pochowany na warszawskich Powązkach (kwatera 21-1-7)[7]. Pośmiertnie odznaczony nagrodą Dziennikarz Roku w konkursie Grand Press[8], przyznawaną przez polskie środowisko dziennikarskie.
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Co roku 20 listopada, w rocznicę śmierci Pawłowskiego, „Fakty TVN” kończą się upamiętniającym go materiałem. Dodatkowo program jest tego dnia emitowany bez tyłówki (muzyki i napisów końcowych), zamiast niej kończy go ujęcie pustego fotela prezenterskiego lub plansza z portretem Pawłowskiego[9][10]. Została ustanowiona Nagroda im. Marcina Pawłowskiego[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rzeźba Lwa Leo przy Akademii Koźmińskiego. www.zw.com.pl.
- ↑ Iza Bednarz, Dorota Kułaga: Kochał i był kochany. echodnia.eu.
- ↑ „Trzy lata bez Marcina Pawłowskiego”, tvn24.pl.
- ↑ Życie na gorąco Nr 30/2004.
- ↑ wprost.pl.
- ↑ Pożegnanie Marcina. wirtualnemedia.pl, 25 listopada 2004.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARCIN PAWŁOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18] .
- ↑ „Marcin Pawłowski Dziennikarzem Roku 2004”. wiadomosci.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-11)]., gazeta.pl.
- ↑ TVN wspomina go każdego roku. Mówił: częścią mojej walki jest praca. kultura.onet.pl, 20 listopada 2023. [dostęp 2023-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Zob np. Fakty, 20.11.2012. tvnplayer.pl. [dostęp 2012-11-23].
- ↑ Nagrody im. Pawłowskiego i Kmiecika przyznane. tvn24.pl. [dostęp 2017-02-01].