Marian Szołucha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Szołucha
Ilustracja
Marian Szołucha (SGH, 2013)
Data urodzenia

24 lipca 1983

Zawód, zajęcie

ekonomista, nauczyciel akademicki

Marian Szołucha (ur. 24 lipca 1983) – polski ekonomista (doktor nauk ekonomicznych), nauczyciel akademicki i publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Katolickiego Liceum ogólnokształcącego w Białej Podlaskiej. W 2007 ukończył studia na wydziale ekonomii UMCS. Pracę doktorską napisaną w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH obronił w 2011 pod kierunkiem prof. Andrzeja Kaźmierczaka, recenzentami pracy byli profesorowie: Zyta Gilowska i Adam Glapiński. Wykładowca w Akademii Finansów i Biznesu Vistula oraz w Społecznej Akademii Nauk. Jest autorem lub współautorem kilku książek oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych, członek New York Academy of Sciences oraz Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[1].

W latach 2006–2007 był rzecznikiem prasowym Ministerstwa Gospodarki Morskiej. Następnie pracował jako dyrektor biura Związku Pracodawców Mediów Publicznych. W 2017 był redaktorem naczelnym portalu „obserwatorfinansowy.pl”. Wcześniej był m.in. wicenaczelnym kwartalnikaMyśl.pl[2]. Jako publicysta zadebiutował w 2004 artykułem „Kim jest Putin?” w czasopiśmie „Racja Polska[3].

Członek komitetu organizacyjnego „Forum dla Wolności i Rozwoju”[4], oraz członek Rady Chrześcijańskiego Kongresu Społecznego[5].

Jest autorem analiz na zlecenie m.in. Biura Analiz Sejmowych, Warsaw Enterprise Institute i Instytutu Inicjatyw Gospodarczych i Konsumenckich INSTIGOS[1][6].

W swoich wystąpieniach i publikacjach opowiada się za uproszczeniem prawa gospodarczego[7], oszczędnościami w niektórych kategoriach wydatków publicznych[8], obniżeniem podatków (głównie dochodowych)[9] oraz podniesieniem poziomu innowacyjności polskiej gospodarki[10]. Promuje wiedzę o myśli ekonomicznej Narodowej Demokracji sprzed 1939 roku[11][12].

Prowadzi zajęcia z takich przedmiotów, jak: Development Economics, History of Economic Thought, Makroekonomia czy Międzynarodowe rynki finansowe. Zajmuje się także doradztwem gospodarczym w ramach własnej działalności gospodarczej[13].

Jest praprawnukiem Emiliana Radomińskiego[14].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Sytuacja gospodarcza Polski przed i na początku reform ustrojowych z końca lat 80. XX wieku, „Społeczeństwo i Edukacja”, 28 (1) / 2018 (ISSN 1898-0171).
  • Program polityczny Adama Doboszyńskiego jako przykład młodoendeckiej myśli społeczno-gospodarczej, „Wschodni Rocznik Humanistyczny”, t. VI, 2009 (ISSN 1731-982X).
  • Rozwój gospodarczy Polski i Słowacji a kryzys finansowy w latach 2008–2013, [w:] Zbiór abstraktów sesji panelowych międzynarodowej konferencji na temat rozwoju euroregionów: Karpaty, Tatry, Beskidy (dylematy spójności w okresie wychodzenia z kryzysu światowego), Krasiczyn-Arłamów 2014.
  • Jerzy Zdziechowski – kontynuator reformy walutowej Władysława Grabskiego, „Zeszyty Naukowe WSE AlmaMer w Warszawie” nr 1 (63) 2011.
  • Przemysław Czernicki, Marian Szołucha, „Instytucja kapitału zakładowego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością jako element bezpieczeństwa obrotu gospodarczego”, „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, t. XVII, zeszyt 8, cz. II, Łódź-Warszawa 2016 (ISSN 1733-2486).
  • Naród i ekonomia. Myśl społeczno-gospodarcza Narodowej Demokracji w okresie II Rzeczypospolitej, 2008 (ISBN 978-83-925466-0-3).
  • Poglądy ekonomiczne Romana Dmowskiego, [w:] Aktualność myśli Romana Dmowskiego w XXI wieku. 2013 (ISBN 978-83-60048-24-5).
  • O gospodarce, polityce i aktywności społecznej obywateli, [w:] Wiesław Chrzanowski. Historia – Polityka – Idee. 2012 (ISBN 978-83-766621-7-6).
  • Roman Dmowski o przeszłości i perspektywach gospodarczych dla Polski, [w:] Realizm Romana Dmowskiego, 2010 (ISBN 978-83-929904-0-6).
  • Przemysław Czernicki, Marian Szołucha. Funkcjonowanie rurociągu OPAL jako zagrożenie dla bezpieczeństwa i rozwoju energetycznego RP w sektorze gazu ziemnego. „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, 2017. Łódź-Warszawa: Społeczna Akademia Nauk. ISSN 1733-2486. [dostęp 2017-12-20]. 
  • Przemysław Czernicki, Marian Szołucha. Alternatywne propozycje programowe w stosunku do Planu Balcerowicza. „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, 2019. Łódź-Warszawa: Społeczna Akademia Nauk. ISSN 2543-8190. [dostęp 2019-06-23]. 
  • Marian Szołucha, Przemysław Czernicki. Plan Balcerowicza w oczach wybranych oponentów. „Przedsiębiorczość i Zarządzanie”, 2019. Łódź-Warszawa: Społeczna Akademia Nauk. ISSN 2543-8190. [dostęp 2019-06-23]. 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b BOŚ Bank: Dr Marian Szołucha. [dostęp 2017-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)].
  2. press.pl: Marian Szołucha nowym redaktorem naczelnym serwisu Obserwatorfinansowy.pl. 2017. [dostęp 2017-05-03].
  3. Marian Szołucha. Kim jest Putin?. „Racja Polska”, s. 34–35, 2004. Warszawa: Liga. ISSN 1730-5004. 
  4. law4growth.com: Prelegenci. [dostęp 2017-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)].
  5. chks.org: Chrześcijański Kongres Społeczny. [dostęp 2017-07-31].
  6. INSTIGOS: Ekonomia dostępu a wyzwania stojące przed polską gospodarką. 2017. [dostęp 2018-01-01].
  7. wPolityce.pl: Dr Marian Szołucha: Skończyć z absurdami w podatkach!. sierpień 2017. [dostęp 2018-01-02].
  8. gosc.pl: Nie stać nas na marnotractwo. 2015. [dostęp 2018-01-02].
  9. RMF24.pl: Dla gospodarki to dobre rozwiązanie”. Ekonomiści o Morawieckim jako premierze. 2017. [dostęp 2018-01-02].
  10. Radio Maryja: Warszawa: rusza Kongres Innowatorów Europy Środkowo-Wschodniej. 2017. [dostęp 2018-01-02].
  11. Marian Szołucha. Program polityczny Adama Doboszyńskiego jako przykład młodoendeckiej myśli społeczno-gospodarczej. „Wschodni Rocznik Humanistyczny”, 2009. Towarzystwo Nauki i Kultury „Libra”. ISSN 1731-982X. [dostęp 2018-01-02]. 
  12. Klub Inteligencji Katolickiej w Lublinie im. prof. Czesława Strzeszewskiego: Zeszyty Społeczne. 2017. [dostęp 2018-01-02].
  13. Giełda Papierów Wartościowych w Warszawie: Marian Szołucha. [dostęp 2021-06-22].
  14. prostozmostu24.pl: Bronił unitów, walczył w powstaniu, uratował ciało św. Jozafata. 2018-02-23. [dostęp 2018-03-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]