Przejdź do zawartości

Marta Grzywacz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marta Grzywacz
Ilustracja
Marta Grzywacz na Off Plus Camera 2010 w Krakowie
Data urodzenia

1971

Zawód, zajęcie

dziennikarka, prezenterka, lektorka, autorka

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marta Grzywacz (ur. 1971) – polska dziennikarka radiowa i telewizyjna, prezenterka, autorka książek i publikacji prasowych, lektorka audiobooków.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Lubinie[1]. Jest absolwentką Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[2][3]. Ukończyła 3-miesięczny kurs dla dziennikarzy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Karierę dziennikarską rozpoczęła w 1992 w Radiu Eska, gdzie przygotowywała i prowadziła serwisy informacyjne. Pracowała też w Tok FM. W latach 1992–1993 przez 9 miesięcy prowadziła w TVP1 program Kawa czy herbata?. Następnie przez ponad 7 lat (1993–2000) była reporterką i prezenterką Wiadomości, także wydania głównego.

W latach 2003–2006 była dziennikarką w czasopismach Gala, Sukces i Zwierciadło. W 2005 wydawała i prowadziła program Diagnoza w Polsacie Zdrowie i Uroda[3].

W latach 2006–2012 pracowała w RMF FM, prowadząc: do grudnia 2010 programy weekendowe z Piotrem Jaworskim, a od stycznia 2011 niedzielny program RMF Extra. W 2009 wystartowała jako reporter radiowy i pilot w rajdzie RMF Marocco Challenge[3]. Od marca 2012 prowadziła program Cafeteria w stacji Polsat Café[4]. Jest autorką setek wywiadów z ludźmi kultury i sportu[2].

Na przełomie lat 2012/2013 pisała dla działu Historia miesięcznika Focus[5], m.in. na temat odzyskania Damy z gronostajem Leonarda da Vinci[6].

Od 2012 regularnie publikuje artykuły z zakresu historii, sztuki i historii sztuki i obyczajowości w „Gazecie Wyborczej”, w dodatkach „Ale Historia” i „Wysokie Obcasy”[7]. Od 2017 współpracuje też z „Newsweekiem”[8].

W 2017 nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN ukazała się jej książka Obrońca skarbów. Karol Estreicher – w poszukiwaniu zagrabionych dzieł sztuki[2], będąca opartym na faktach historycznych fabularyzowanym reportażem opisującym działania podjęte przez historyka sztuki Karola Estreichera w celu odzyskania zrabowanego przez nazistów ołtarza Wita Stwosza z kościoła Mariackiego w Krakowie[2][9][10][11].

Od 2020 jest dziennikarką internetowej rozgłośni Halo.Radio.

W 2021 otrzymała Górnośląską Nagrodę Literacką „Juliusz” za biografię Nasza Pani z Ravensbrück (2020)[12].

Jako lektorka audiobooków współpracuje z wydawnictwami Audioteka.pl[13] i Storytel[14].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2009–2010 występowała w serialu Majka w roli dziennikarki RMF FM[15].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Była związana z Bogusławem Bagsikiem, z którym ma córkę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Absolwenci. 1lo.lubin.pl. [dostęp 2012-08-18]. (pol.).
  2. ↑ a b c d Obrońca skarbów. Karol Estreicher – w poszukiwaniu zagrabionych dzieł sztuki. [w:] Księgarnia PWN [on-line]. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  3. ↑ a b c Marta Grzywacz. rmf.fm. [dostęp 2012-08-18]. (pol.).
  4. ↑ Krzysztof Ibisz, Marta Grzywacz i Ada Fijał nowymi twarzami Polsat Café. wirtualnemedia.pl, 2012-03-09. [dostęp 2012-08-18]. (pol.).
  5. ↑ Marta Grzywacz – wykaz artykułów. [w:] Focus.pl [on-line]. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  6. ↑ Marta Grzywacz: Jak odzyskano "Damę z gronostajem"?. [w:] Focus.pl [on-line]. 2013-02-01. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  7. ↑ Marta Grzywacz – wykaz artykułów. [w:] Gazeta.pl [on-line]. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  8. ↑ Marta Grzywacz – wykaz artykułów. [w:] Newsweek Polska [on-line]. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  9. ↑ Obrońca skarbów. Karol Estreicher – w poszukiwaniu zagrabionych dzieł sztuki – recenzja. [w:] Instytut Książki [on-line]. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  10. ↑ Agnieszka Chorabik: „Obrońca skarbów. Karol Estreicher – w poszukiwaniu zagrabionych dzieł sztuki” – M. Grzywacz – recenzja. [w:] historia.org.pl [on-line]. 2017-06-23. [dostęp 2018-02-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-24)]. (pol.).
  11. ↑ Anna Legierska: Obrońcy skarbów: Estreicher, Lorentz i inni. 2017-09-22. s. Culture.pl. [dostęp 2018-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-25)]. (pol.).
  12. ↑ Marta Grzywacz laureatką Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”, [w:] nagrodajuliusz.pl [online] [dostęp 2021-12-10].
  13. ↑ Marta Grzywa – wykaz audiobooków. s. Audioteka.pl. [dostęp 2018-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-25)]. (pol.).
  14. ↑ Marta Grzywa – wykaz audiobooków. [w:] Storytel [on-line]. [dostęp 2018-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-25)]. (pol.).
  15. ↑ Marta Grzywacz w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marta_Grzywacz&oldid=73321054”