
Marzęcino
| ||||
| ||||
![]() | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | nowodworski | |||
Gmina | Nowy Dwór Gdański | |||
Wysokość | –2,07 m n.p.m. | |||
Liczba ludności (2007) | 700 | |||
Strefa numeracyjna | 55 | |||
Kod pocztowy | 82-100 | |||
Tablice rejestracyjne | GND | |||
SIMC | 0153235 | |||
![]() |
Marzęcino (niem. Jungfer[1]) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie nowodworskim, w gminie Nowy Dwór Gdański nad Kanałem Panieńskim. Wieś jest siedzibą sołectwa Marzęcino w którego skład wchodzą również miejscowości Osłonka i Swaryszewo.
Marzęcino to dawna osada rybacka nad Kanałem Panieńskim, a dzisiaj jest to wieś o charakterze rolniczym. Miejscowość posiada jeden z ciekawszych układów urbanistycznych na Żuławach Wiślanych w postaci potrójnej, jednostronnie zabudowanej ulicówki (droga, woda, droga). Fronty domów zwrócone są w kierunku kanału.
W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Marzęcino. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego, wcześniej – w latach 1945–75 – do województwa gdańskiego.
Atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]
We wsi zachowała się zabudowa przedwojenna (drewniane budynki z charakterystycznymi dla Żuław zdobieniami wykończeniowymi). Ciekawym zabytkiem jest parafialny kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP o konstrukcji ryglowej (tzw. mur pruski), który pochodzi z XIX w.
Na obrzeżach wsi znajdują się ruiny śluzy z 1884 roku wraz z wrotami przeciwpowodziowymi, które chroniły Kanał Panieński przed naporem wody z Zalewu Wiślanego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie międzywojennym Marzęcino nazywało się Jungfer, było wsią gminną i wchodziło w skład Wolnego Miasta Gdańska. Po 1945 roku nazwa Jungfer została zmieniona na Panna, a obecna nazwa obowiązuje od 1948 roku.
Gmina Marzęcino[edytuj | edytuj kod]
Marzęcino było gminą aż do reformy administracyjnej w 1975 roku, kiedy to zostało przyłączone do gminy Nowy Dwór Gdański. W skład gminy wchodziły następujące miejscowości: Chełmek, Gozdawa, Kępiny Małe, Kępki, Nowinki, Orliniec, Osłonka, Piotrowo, Powalina, Solnica, Starocin, Stobiec, Stobna, Wężowiec, Żelichowo
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Okolice wsi poprzecinane są wieloma kanałami, wałami, rowami przy których rosną wierzby (drzewo charakterystyczne dla Żuław). Przez Marzęcino wiedzie szlak rowerowy R-64 (Kamienica Elbląska – Rubno – Nowakowo – Kępiny Wielkie – Kępiny Małe – Marzęcino – Tujsk – Sztutowo – Stutthof – Stegna – Nowy Dwór Gdański – Marzęcino – Kępiny – Nowakowo – Kamienica Elbląska). W roku 2013 pojawiły się w mediach informacje, że w Marzęcinie znajduje się punkt położony 2,07 m p.p.m.[2], czyli niżej, niż uznawany dotąd oficjalnie najniżej położony w Polsce punkt (1,8 m p.p.m.) w Raczkach Elbląskich. Wyniki przeprowadzonych pomiarów zostały potwierdzone przez Główny Urząd Geodezji i Kartografii[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Elbląska depresja jeszcze większa, Radio Gdańsk 19.03.2013
- ↑ Tomasz Chudzyński "Żuławska depresja powinna być atrakcją turystyczną", Dziennik Bałtycki 3 listopada 2014
|