Przejdź do zawartości

Michał Stefan Jordan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Stefan Jordan
Herb
Trąby
Rodzina

Jordanowie herbu Trąby

Data śmierci

1739

Ojciec

Franciszek Jordan

Dzieci

Stefan Jordan, Adam Jordan

Michał Stefan Jordan herbu Trąby (zm. w marcu 1739 roku) – wojewoda bracławski w 1710 roku, łowczy wielki koronny w 1704 roku, cześnik krakowski w 1689 roku (zrezygnował przed 21 kwietnia 1701 roku), starosta ostrołęcki w 1717 roku, starosta jodłowski i barcicki w 1715 roku, starosta dobczycki w 1697 roku[1], wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1709 roku[2], pułkownik wojsk koronnych w 1692 roku[3].

Syn kasztelana wojnickiego Franciszka.

Poseł sejmiku proszowickiego na sejm nadzwyczajny 1688/1689 roku, sejm zwyczajny 1692/1693 roku[4]. Deputat województwa krakowskiego do rady stanu rycerskiego rokoszu łowickiego w 1697 roku[5]. Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701–1702 roku z województwa krakowskiego[6]. Był konsyliarzem województwa krakowskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[7].

Jeden z najbogatszych magnatów Małopolski. Przeciwnik dynastii saskiej, później pojednał się z Augustem III. Starosta dobczycki od 1697, ostrołęcki od 1718.

Pochowany w kościele reformatów w Krakowie[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Urzędnicy województwa krakowskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, oprac. Stanisław Cynarski i Alicja Falniowska-Gradowska. Kórnik 1990, s. 229.
  2. K. Niesiecki, Herbarz polski, t. I, Lipsk 1839-1846, s. 382.
  3. Herbarz polski, t. IX, Warszawa 1906, s. 78.
  4. Robert Kołodziej, Ostatni wolności naszej klejnot. Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana III Sobieskiego, Poznań 2014, s. 605.
  5. Rokosz Generalny ku obronie wiary swiętey katolickiey y zaszczytu wolności uczyniony na poparciu elekcyey w okopach elekcyalnych między Wolą a Warszawą die 26 Augusti Anno Millesimo Sexcentesimo Nonagesimo 7mo, [b.n.s]
  6. Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701–1702, Warszawa 1962, s. 349.
  7. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]