Przejdź do zawartości

Michaił Guriewicz (konstruktor lotniczy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Guriewicz
Михаил Иосифович Гуревич
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 grudnia 1892
Rubanszczina, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

21 listopada 1976
Leningrad, ZSRR

Zawód, zajęcie

inżynier

Tytuł naukowy

doktor nauk technicznych

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy
Mogiła Michaiła Gurewicza na Cmеntarzu Serafimskim w Sankt Pertersburgu

Michaił Iosifowicz Guriewicz (ros. Михаил Иосифович Гуревич; ur. 19 grudnia?/31 grudnia 1892 we wsi Rubanszczina, zm. 21 listopada 1976 w Leningradzie) – radziecki konstruktor lotniczy, inżynier, doktor nauk technicznych (1964), Bohater Pracy Socjalistycznej (1957).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 grudnia 1892 (12 stycznia 1893) we wsi Rubanszczina w pobliżu Kurska, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego. W 1910 ukończył z wyróżnieniem gimnazjum w Achtyrce i wstąpił na Wydział Matematyczny Uniwersytetu w Charkowie. W 1912 wyjechał do Francji, gdzie podjął studia na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu w Montpellier. Latem 1914 przyjechał do domu na wakacje, ale z powodu wybuchu I wojny światowej nie mógł wrócić na uniwersytet. W 1917 kontynuował naukę na Politechnice w Charkowie, którą ukończył w 1925. W tym okresie zainteresował się lotnictwem. Po ukończeniu studiów, nie mogąc znaleźć pracy w swojej specjalności wyjechał do Moskwy. Od 1929 pracował jako projektant w różnych biurach konstrukcyjnych.

W latach 1936–1937 pracował w Stanach Zjednoczonych w zakładach Douglas, a następnie Glenn L. Martin Company. Po powrocie do Związku Radzieckiego uczestniczył w pracach nad produkcją i rozwojem Li-2 (licencja DC-3). W 1937 rozpoczął pracę w biurze Nikołaja Polikarpowa, gdzie poznał Artioma Mikojana. W grudniu 1939 obaj konstruktorzy utworzyli, nowe, wspólne biuro projektujące samoloty pod oznaczeniem MiG.

W latach 1949–1961 pracował nad rozwojem uskrzydlonych pocisków manewrujących (podobnych do V-1 czy Tomahawk). 1 lipca 1964 opuścił stworzone przez siebie biuro przechodząc na emeryturę.

Zmarł 21 listopada 1976 w Leningradzie i został pochowany na Cmentarzu Serafimowskim.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]