Michaił Kawalou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Kawalou
Міхаіл Васільевіч Кавалёў
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1925
Dubrowica, rejon klimowicki

Data i miejsce śmierci

5 lipca 2007
Mińsk

Wiceprzewodniczący Rady Ministrów Białoruskiej SRR
Okres

od 1978
do 1984

Przewodniczący Rady Ministrów Białoruskiej SRR
Okres

od 10 stycznia 1986
do 7 kwietnia 1990

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Order Czerwonej Gwiazdy

Michaił Wasiljewicz Kawalou (biał. Міхаіл Васільевіч Кавалёў, ros. Михаил Васильевич Ковалёв, Michaił Wasiljewicz Kowalow ur. 16 sierpnia 1925 we wsi Dubrowica w rejonie klimowickim, zm. 5 lipca 2007 w Mińsku) – radziecki i białoruski polityk, przewodniczący Rady Ministrów Białoruskiej SRR w latach 1986–1990.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brał udział w II wojnie światowej, w której był dwukrotnie ranny. 1945-1946 kursant Riazańskiej Szkoły Artylerii, w latach 1946-1948 starszy operator telefoniczny w pułku Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, 1954 ukończył Leningradzki Instytut Górniczy. W latach 1954-1966 brygadzista, starszy brygadzista i kierownik działu budowlanego w Soligorsku, 1966-1967 zastępca ministra budownictwa Białoruskiej SRR, 1967-1977 przewodniczący Miejskiego Komitetu Wykonawczego w Mińsku, 1977-1978 I zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Białoruskiej SRR, 1978-1984 wiceprzewodniczący Rady Ministrów Białoruskiej SRR. Od 10 stycznia 1986 do 7 kwietnia 1990 przewodniczący rady Ministrów Białoruskiej SRR, następnie na emeryturze. 1986-1990 członek KC KPZR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 11 kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]